What's Wrong with My Motherf*cking Lungs?

วันนี้ไม่มีรูปนะคะ

กำลังอยู่ในสภาพบ้าคลั่งพร้อมวิกลจริต

ทำไมมมม ทำไมต้องเป็นเราด้วยยย

.................

ตัดภาพ ย้อนเวลากลับไปตอนสายๆของวันนี้

นราลางาน เพื่อไปตรวจวัณโรคที่กับศูนย์ IOM เอาไว้ทำวีซ่า

นัดกับจอย เพื่อนเด็กทุนเหมือนกัน ไปตอนเช้าประมาณ 10 โมง

โทรไปนัดล่วงหน้าไว้แล้ว

เอกสารที่ต้องเตรียมไป ได้แก่:

1. พาสปอร์ต ทั้งตัวจริงและสำเนา เซ็นรับรองสำเนาถูกต้องด้วย

2. บัตรประชาชน ทั้งตัวจริงและสำเนา เซ็นเหมือนกัน

3. รูปถ่ายขนาด 2 นิ้ว พื้นขาว เขียนชื่อข้างหลังด้วย

4. เงินเงิ้นเงิน 2,600 บาท พระเจ้า!

ไปถึงก็ยื่นเอกสาร เจ้าหน้าที่ก็ให้เข้าไปนั่งรอ

พอเขาเรียกเบอร์ในบัตรคิวก็ลุกไปกรอกเอกสารและจ่ายเงิน

ประมาณว่ายอมรับเงื่อนไขในการตรวจ

และเลือกโรงปากะบาลที่เราจะไปเอ็กซเรย์นม เอ๊ย ปอด

นราเลือกพญาไท 2 เพราะมีประวัติเก่าอยู่แล้ว

ข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กิน หิวงั่กเลย

แต่อดทนไว้ กะว่าเดินเรื่องให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกินทีเดียว

ไปถึงโรงพยาบาล ก็กรอกประวัติอีก แล้วไปนั่งรอเอ็กซ์(เรย์)

บริการดีสมเป็นโรงพยาบาลเอกชนจริงๆ

แต่แอบเซ็ง เขาสะกดนามสกุลนราผิด

อุตส่าห์เขียนชัดๆแล้วว่า Promprakai

ไหงออกมาเป็น Promprakit

นามสกุลใครก็ไม่รู้ ?? เสียเวลาแก้อีก

แล้วก็เป็นไปตามขั้นตอนเอ็กซเรย์นะคะ

ถอดเสื้อ เสื้อใน สร้อย กิ๊บ ออกให้หมด แล้วเปลี่ยนใส่เสื้อเขียวๆ

ไปยืนเต๊ะท่าเท้าสะเอว หายใจเข้าลึกๆให้เขาแชะหนึ่งที ก็เรียบร้อย

นั่งรอรับฟิล์มประมาณครึ่งชั่วโมงก็ได้แล้ว

เร็วเหมือนกัน และคงจะรู้สึกว่ามันเร็วกว่านี้

ถ้าตอนนั้นไม่ได้หิวฉิบหายวายวอด

พอได้ฟิล์มแล้วก็รีบกลับไปที่ศูนย์ IOM อีกทีเพื่อเอาฟิล์มไปยื่น

แต่ไปถึงตอนเที่ยงครึ่ง เขาพักเที่ยงกันพอดี

เลยฝากฟิล์มให้เจ้าหน้าที่ที่เฝ้าอยู่ไว้ รับบัตรคิว แล้วลงไปกินเคเอฟซีกัน

(ชุดข้าวยำไก่ซี้ดเผ็ดนรก กับไก่ทอดหนึ่งชิ้น)

พอกลับมา เขาก็เรียกเลยบัตรคิวของเราไปแล้ว

แต่เจ้าหน้าที่บอกไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาย้อนให้

สักพักก็มีคนมาเรียกให้เข้าไปในห้อง

ทำไมต้องเข้าห้องด้วย? คนอื่นเขารับกันข้างนอกนี่นา

ตอนนั้นคิดอย่างนี้ แต่ไม่ได้ติดใจไรมากเพราะคิดว่าเขาคงมีหลายโต๊ะ

หมอนั่งรออยู่พร้อมฟิล์มเอ็กซเรย์ปอดอันเซ็กซี่ของเรา

เอาแล้ว ตึ่มๆ ตึ่มๆ

หมอไม่พูดพล่ามทำเพลง ชี้ทันที

"ปอดตรงนี้มันมีรอยนิดๆนะครับ แล้วสีของเนื้อปอดสองข้างไม่เท่ากัน

อาจเป็นลักษณะของแผลเป็นจากอาการปอดติดเชื้อ

เดี๋ยวต้องมาเก็บเสมหะเพิ่มอีก 3 วันนะครับ"

แล้วหมอก็ปล่อยให้คุณพยาบาลลากเราที่กำลังงุนงงออกไป

รอยไหนโว้ยยยยย กรูดูสีมันก็เหมือนกัน

หมอเห็นของหมอคนเดียวอ่ะ

แต่เพราะเขาเป็นหมอ เราจึงต้องเชื่อฟัง

ตัดภาพมาที่อีกห้อง

พยาบาลใส่ทันที ถามว่าเคยมีคนรู้จักเป็นวัณโรคไหม

มีอาการไอ มีไข้เหงื่อออกตอนกลางคืนหรือเปล่า

นราค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เคย และไม่มีอาการ

แต่ยังไงแกก็ต้องมาเก็บตัวอย่างเสมหะอยู่ดี แอร๊งงงง

ปัญหาคือ

นราขากถุยไม่เป็น

ชาตินี้เกิดมาไม่เคยขากถุยเอาเสมหะออกจากคอเลย

ไม่ได้สุภาพ ไม่ได้กุลสตรี แต่ทำไม่เป็นอ่ะ

นี่เขาให้คู่มือการขากถุยอย่างถูกต้องมาด้วยนะ ทำนองว่า

1. หายใจเข้าออกลึกๆ 4 ครั้ง

2. ครั้งที่ 4 ยกแขนขึ้นและไอจากก้นบึ้งที่ลึกที่สุดของปอดน้อยๆ

3. เอามือกดพุง และไอจนกว่าปอดของท่านจะหลุดออกมา

ล้อเล่นค่ะ

ไอไล่เสมหะเฉยๆแหละ

4. ถ้าพบว่าเป็นเสมหะที่ท่านเก็บไม่ถูกต้อง

ท่านต้องทำใหม่ จนกว่ากรูจะบอกให้หยุด

!!!!

นี่ไม่ต้องไอจนลูกกะตาถลนออกมาเรอะ

เวรกรรมจริงๆ

ไอ้ที่เราไม่คิดว่าจะมีปัญหากับผลตรวจ

ดั๊นพลิกล็อกซะนี่

กลับบ้านด้วยความรู้สึกเซ็งกะปิ

พรุ่งนี้ต้องแหกขี้ตาตื่นตั้งกะตีห้า ออกจากบ้านหกโมง

เพราะเขานัดไปขากถุยตอน 6.45

เสร็จแล้วก็ไปทำงานต่อ โธ่ชีวิต

ต้องทำยังงี้ตั้งสามวันแน่ะ

.................

ใบตอง

จะทำวีซ่าต้องโทรไปจองด้วยเหรอคะ

งานเข้าอีกงานแล้วสิ

หมูหวาน

ถ้าหนุ่มในบล็อกหล่อนมิใช่แฟน

หล่อนคงไม่กรีดร้องโหยหวน จิกทึ้งผมตัวเองอย่างนั้นหรอกย่ะ

ยามที่เห็นเขาทำหน้าแบ๊วพร้อมจุกชมพู

(ผมจุกนะ อย่าคิดมาก)

มุ้กหมุก

เออ พอมุกพูดเลยนึกขึ้นได้ว่ามุกเป็นคนหัวเล็ก

ฮ่าๆๆ ลืมไปนานแล้วนะเนี่ย

ว่างๆต้องนัดมายลเสียหน่อยแล้ว

หนูแนนโกะ

ตอนนี้ก็อยากกินแซลมอนอีกอ่ะ

ถ้าแตงโมที่ยุ่นลูกละพันห้าเยน

นราเก็บตั้งไว้ซื้อหนังเอวีดีกว่าค่ะ