วันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2554

Grow 'Em Up!

เพิ่งสังเกตว่าตัวเองอัพบล็อกเดือนละครั้ง
อนาถจริงๆ
บล็อกอันเดียวยังไม่มีปัญญาจะดูแลเลย

สวัสดีมิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน ทั้งที่อยู่ในที่ลับและที่แจ้ง
หวังว่าจะสบายดีกันทุกท่านนะคะ
วันนี้นราเหนื่อยโคตร ไปมหาลัยนิวคาสเซิลมา
คือไอ้เมืองนี้นะ ความลาดชันของมันคือประมาณ 45 องศาลิบดาเหนือ
วันไหนที่ต้องเข้ามหาลัย จะต้องกินข้าวเช้าหนักๆ
ไม่งั้นตายห่า หิวกลางทาง ใช้พลังงานสูงมาก
มันไม่ได้ชันถึงขนาดโหยล้มกลิ้ง เดินทีต้องเอนตัวไปข้างหน้าพร้อมไม้เท้ากันลื่นอะไรปานนั้น ไม่ใช่พี่ติ๊กในเนวิเกเตอร์
แต่แค่เดินจากสถานีรถไฟไปมหาลัยก็เหนื่อยเหนียงสั่นแล้วค่ะ
.
นราเนี่ย เป็นคนรักธรรมชาติ รักต้นไม้
ชอบนะ แต่ปลูกอะไรไม่เคยขึ้น
ผลผลิตที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา คือถั่วเขียว
เคยหว่านเมล็ดไว้หลังบ้าน แป๊บเดียวขึ้นท่วม ฝักโตๆ เม็ดอวบๆ สันนิษฐานว่ารากมันคงชอนไชไปเจอศพหมาที่ฝังไว้ข้างใต้
.
บ้านที่นราอยู่ตอนนี้ ไม่มีดินค่ะ
คือมีสวนหลังบ้าน แต่มันเทปูนทับหมด
หมดโอกาสทำสวนดอกไม้อย่างที่เฝ้าฝัน
แต่แค่นี้หรือจะหยุดความพยายามของสมตุ้ย
ผู้ซึ่งไปติดแหง็กที่สนามบินอัมสเตอร์ดัมมาแล้วถึงหกวัน ฮ่าๆๆ
ด้วยความดันทุรัง ตอนนี้ก็มีต้นไม้ในครอบครองแล้วสามต้น
ต้นแรกเป็นแอฟริกันไวโอเล็ต ดอกซ้อนสีม่วง ซื้อมาจากร้านโฮมโปรตอนลดราคา ต้นละปอนด์เดียวเอง ตอนนี้ก็ยังออกดอกอยู่
แล้วก็มันฝรั่งค่ะ

เรื่องของเรื่อง ไม่ได้ตั้งใจจะปลูกมันฝรั่งเลย
แต่ตอนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ๆ เปิดตู้เก็บของในครัว
เจอมันฝรั่งสองถุงใหญ่ ที่แบบว่างอกระยางค์ออกมายั้ยเยี้ยเหมือนในหนังไซไฟยังไงยังงั้น
ประเด็นคือ คุณแฟลตเมทแกซื้อมาถุงนึง แล้วก็ไม่กิน ลืมเก็บไว้ในตู้ยังงั้น จนลืมไปว่าตัวเองซื้อมันฝรั่งมา แล้วก็เลยไปซื้อใหม่มาอีกถุงนึง ประสาทหลอนเข้าขั้น -_-"
นราเห็นลูกนึง ซึ่งก็คือลูกที่ปลูกอยู่ ณ ขณะนี้ มันมีความพยายามสูงมาก เห็นแล้วทึ่ง น้ำตาเอ่อกับความพยายามที่จะรอดชีวิตจากตู้กับข้าวมืดๆของมัน
คือมันพยายามงอกไอ้แท่งขาวๆของมันออกมานอกถุง แตกกิ่งก้านเพิ่มพื้นที่รับแสงสุดฤทธิ์
นราเห็นแล้วทนไม่ไหว สงสาร เลยเอามาใส่กระป๋องแช่น้ำ
สองวันเท่านั้น รากงอกออกมาบาน ฟูเต็มกระป๋อง
นราก็แช่เอาไว้อย่างนั้นแหละ จนมันเริ่มมีใบงอก เลยแวะชุดผักสวนครัวปลูกเองก็ได้ง่ายจังมาหนึ่งชุด จุดประสงค์คือจะเอาดินกับกระแป๋งมาปลูกมันฝรั่ง
ย้ายลงดินปุ๊บมันก็งอกได้งอกดี
ที่น่ากลัวคือ มันโตเร็วมาก เร็วจนสยอง
ก่อนนราไปบ้านเพื่อนที่ลีดส์ช่วงสุดสัปดาห์ มันมีใบหรอมแหรม กิ่งสูงประมาณสองนิ้ว
สี่วันต่อมา นรากลับบ้าน แม่ง ยาวประมาณเจ็ดนิ้ว สี่วันเมิงงอกห้านิ้วเหรอ นี่ถ้ากรูปลูกเมิงต่อ สักวันเมิงจะงอกยาวออกมาแดกกรูมั้ย
ปลูกมันฝรั่งนี่ อยากดูดอกค่ะ
.
เมล็ดที่มากับชุดผักสวนครัว คือถั่วลันเตาค่ะ
กะจะโยนทิ้งไปแล้ว ใจอ่อนอีกจนได้ เอามาแช่น้ำ
ประมาณสองวัน จากเมล็ดอบแห้งฟีบๆก็พองตัวเป็นเม็ดถั่วกลมๆ
เช่นกัน ปลูกถั่ว ก็อยากดูดอก ชอบดอกถั่วมากมาย จริงๆก็ชอบทั้งต้นมันอ่ะแหละ ชอบใบมัน กลมๆ น่ารักดี แล้วต้นมันจะมีหนวดๆด้วยอ่ะ น่าร้าก
หมายถึงถ้ามันรอดอ่ะนะ

แช่ไว้สามวัน พอรากเริ่มงอกเราก็ทำการคัดเลือกผู้เข้ารอบที่มีความอวบใหญ่ ยาว และแข็ง
คิดไรกันอยู่ ฉันหมายถึงรากและความแข็งแรงของเมล็ดย่ะ
เนื่องจากนราเอากระแป๋งไปปลูกมันฝรั่งแล้ว เลยต้องประยุกต์เอากระป๋องซุปแบบพลาสติกมาเจาะตูดทำเป็นบ่อเพาะอนุบาลไปก่อน
ถั่วนี่ก็โตไวใช่เล่น
ก่อนไปลีดส์ยังไม่มีอะไรโผล่พ้นดินเลย
สี่วันกลับมา มีต้นอ่อนงอกออกมาแล้ว สูงประมาณสองนิ้ว
ดีใจจังเอ๊ยดีใจจัง

เวลาเห็นเมล็ดพืชที่เราปลูกมันงอกต้นอ่อนออกมา มันชื่นใจนะคะ
เห็นแล้วสบายใจ ภูมิใจ เหมือนทำอะไรสำเร็จสักอย่าง
ใบเล็กๆ ก้านเล็กๆ มันน่ารักไปหมดเลย
ไปซื้อต้นอ่อนมาปลูกเอง มันก็ไม่ได้อารมณ์เหมือนต้นไม้ที่เราเพาะเองจากเมล็ด
วันก่อนเข้าเมือง เห็นเขาเลหลังขายกล้าผัก มีมะเขือเทศต้นเล็กต้นละปอนด์
เกือบจะซื้อแล้วเชียว แต่พอคิดว่าแหม ถ้าเราได้เห็นเวลาเขางอก เวลาเขาแตกใบแท้เป็นครั้งแรก มันน่าจะมีความสุขกว่านี้นะ
รอให้ไปซื้อดินเกษตรราคาถุงละสามปอนด์กับกระถางดีๆมาซะก่อนเหอะ แม่จะปลูกให้เกลี้ยง
เอ่อ
อันที่จริงตอนนี้ก็แช่เม็ดฟักทองเอาไว้แล้วหละ ฮ่าๆ
ที่จะปลูกยังไม่มีเลย หาเรื่องจริงๆ
แต่คงดูไปก่อนว่ามันจะงอกมั้ย กะว่าถ้างอกแล้วเลี้ยงรอด จะเอาไปปลูกริมกำแพง มันมีซอกให้ฟักทองเลื้อยได้พอดีเลยยย
.
นราว่าปลูกต้นไม้แบบเพาะเอง มันทำให้เราใจเย็น อดทนมากขึ้นนะ
เพราะจะไปเร่งให้เขางอกเร็วๆก็ไม่ได้ เขาอยากงอกเขาก็งอกเอง เหมือนอีมันฝรั่งผีของนรานั่นไง
ตอนนี้ที่เล็งรอปลูกไว้ก็มีทานตะวัน ฟักทอง พริก มะเขือเทศ
อยากปลูกแตงกวากับซุกินี่ด้วยยยยย