9500ish Miles Apart, Still We're Looking at the Same Moon

เมื่อวานฝนตกกว่าครึ่งวัน อากาศเย็นสบายชื่นใจมาก เหมาะแก่การนอนอืดอ่านหนังสือบนเตียงแล้วหลับกู้ก้าเป็นอย่างยิ่ง ถ้าไม่ได้ปวดเนื้อปวดตัวไปหมดเพราะบ้าเล่นแบดมินตันไปสองชั่วโมงติดๆเมื่อวันเสาร์ก็คงดีกว่านี้
ตอนนี้เดินตลกมาก เดินเหมือนผีซอมบี้ไมเคิล แจ็กสัน
อยู่มาสองเดือน ไม่เคยรู้สึกว่าบ้านมันใหญ่แบบนี้มาก่อนเลยให้ตาย
ทีวีก็ไม่มีรีโมท กว่าจะกระเดื๊อบลงจากโซฟาไปกดเปลี่ยนช่องได้นี่ ทรมานปางตาย ขึ้นลงบันไดไม่ต้องพูดถึง สมเพชตัวเองเหลือเกิน ค่อยๆเลื้อยลงมาตามขั้นบันได หงิกงอง่อยแดกเป็นอันมาก
เอาน่ะ เพื่อสุขภาพที่ดีและรูปร่างสวยงามไม่อ้วนอืดเหมือนวัวตกมัน ก็ต้องอดทนเข้าไว้

โอ๊ะ อัพเดทการจับจ่ายสักเล็กน้อยค่ะ
วันเสาร์ก่อนไปตีแบด แวะเข้าเมืองไปซื้อรองเท้ากีฬา เพราะคู่ที่ซื้อปีที่แล้วไม่ได้เอากลับมาจากไทย แม่งี้บ่นใหญ่ ได้ FILA มาคู่นึง สีดำ 22 ปอนด์ ลดแล้วนะเนี่ย
แล้วก็ซื้อไม้แบดมาเป็นของตัวเองซะเลยหนึ่งไม้ YONEX Nanospeed Alpha X อะไรสักอย่าง
ใช้ได้ดีพอสมควร ไอ้เรามันก็ไม่ใช่ทีมชาติอะไร เอาไม้ระดับกลางๆที่ใช้ได้นานๆก็พอแล้ว
พูดแล้วก็คิดถึงไม้ Kumpoo ที่บ้าน ใช้โคตรดี เบาและเด้งดึ๋ง ชอบมาก รู้งี้จิ๊กใส่กระเป๋าเดินทางก่อนมาก็ดีหรอก

ช่วงนี้พระอาทิตย์ตกช้ามาก
เกือบสี่ห้าทุ่มโน่นฟ้าถึงมืด
ไอ้เรานั่งเล่นทำโน่นทำนี่เมื่อวาน รู้สึกตัวอีกทีก็มืดแล้ว
มองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นพระจันทร์ครึ่งลูกเอียงกะเท่เร่อยู่บนฟ้า
คิดถึงบ้านจังเยย

ในหนังสือชุดบ้านเล็กของลอร่า อิงกัลส์ ไวล์เดอร์ ฉบับแปลโดยสุคนธรส
อยู่ตอนหนึ่งที่พ่อหรือแม่เขานี่แหละ บอกว่าพระจันทร์นั้นทำมาจาก "เนยเขียว"
ไอ้เราก็งงว่า มันเขียวตรงไหนวะ ก็เห็นเหลืองบ้างส้มบ้าง ไม่เคยเห็นมันเขียวเลยสักที
ผ่านไปสิบปี จึงได้รู้ว่า "เนยเขียว" แปลตรงตัวมาจาก "Green Cheese" ซึ่งหมายถึง "Young Cheese" หรือเนยที่ยังบ่มไม่ได้ที่นั่นเอง
อ้า ปริศนาทั้งหมดไขกระจ่างแล้ว
เรื่องบางเรื่องก็ใช้เวลานานเหมือนกันนะกว่าจะเข้าใจ

ตอนนี้ห้องสมตุ้ยที่บ้านยกให้ป๋าเข้าไปนอน แต่เห็นแม่บอกว่าบางทีก็ไปกลิ้งๆแล้วหลับไปเหมือนกัน
จากหน้าต่างห้องนอนสมตุ้ย จะเห็นพระจันทร์ชัดมาก ยิ่งเวลาเต็มดวงนะกลมบ็อก ใกล้เหมือนจะจับมาขยำได้
นี่ ป๋ากับแม่น่ะ ถ้าไปนอนเล่นในห้องเค้า อย่าลืมมองพระจันทร์แล้วคิดถึงเค้าบ้างนะ

ช่วงนี้ก็ยังฝึกฝนการถ่ายรูปด้วยตัวเองไปเรื่อยๆ
ลองผิดลองถูก รูปออกมาสวยบ้างห่วยบ้างไปตามประสา
อย่างรูปพระจันทร์นี่ ก็ค้นพบด้วยตัวเองว่า ต้องปรับค่าแสงให้ต่ำสุด มันจะได้ไม่สะท้อนแสงจันทร์กลับมา ถ่ายออกมาแล้วเห็นเป็นจุดวาวๆอยู่บนพื้นดำ
อาจเป็นความรู้พื้นฐานโคตรๆ ของคนที่เล่นกล้อง
แต่สำหรับนราที่ไม่เคยได้เรียนได้รู้อะไรกะเขา ก็เป็นการค้นพบที่น่าดีใจพอสมควรทีเดียวค่ะ

************

It rained almost the whole day yesterday. It was so pleasantly cool. A perfect weather to lay in bed, read some nice books and fall asleep. If only I wasn't aching all over from two hours of hardcore badminton on Saturday. Now I walk like Michael Jackson zombie.

I've been living in this house for almost three months, but never have I felt that the house has been this huge before. It takes me forever to crawl to the bathroom. And because our TV remote doesn't work, I have to drag myself off the sota and crawl like a wounded slug to the telly just to change the channel. Let alone walking up and down the stairs. Argh.
But then, for good health and perfect shape, I guess I'll have to put up with it a bit more.

On Saturday, before heading to devastating my own muscles at badminton, I popped into town to buy a new pair of trainers because I didn't bring the one I bought last year back with me. My mum has been complaining a lot about how I spend money like water, but hey, this is necessary right? I finally got myself a pair of black FILA for 22 quid. Not bad, though I wish I could get something cheaper. I also grabbed YONEX Nanospeed Alpha X for 20 pound. It's alright. I'm not a national athlete anyway therefore I see no reason why I have to get a hi-class, expensive professional one. I really miss Kumpoo rackets we have at home in Bangkok. They're so light and flexible. Sigh. I really should have brought them here with me.

English sun sets really late at night. It won't be before 10 or 11 till the sky gets really dark.
Last night I noticed this half moon hanging in the pitch-black sky. Amazing. I really miss home.

In Little House series by Laura Ingalls Wilder, the one translated into Thai by Sukhontaros, I remember Laura's either mom or dad telling her that the moon is made of "green cheese". I could have never been that confused back then. Why the heck is it green when it's always yellow or orange? It took me about ten years to realise that "green cheese" doesn't literally mean green colour but "young cheese." Ah. All mystery solved. There are things in life that take you years and years to understand.

My bedroom at home is now dad's, though sometimes mum likes to have a nap in there as well.
I don't know if they notice, but from my bedroom window, you can see the moon very clearly, especially on a full moon night when the moon is as round as a tennis ball, so close you can almost squeeze it.
Mum, dad, if you have a chance to look at the moon, think of me. I'm looking at the same moon here in England.

I'm still practicing my photographing skill, trying this and that, discovering what my camera could do little by little.
To take this photo of the moon, I discovered by myself that I should set the exposure compensation very very low, so that the moonlight won't glow too much and the moon itself appears to be just a bright orange spot on a black background.
This might be the most basic knowledge for those professional photographers, but for me who have never had any lessons about photographing at all, this is considered to be quite a nice discovery.

See you when the sky is blue
พบกันใหม่เอนทรีหน้าค่ะ
(ปล. ดูเอนทรีนี้เป็นคนดีจังเนอะ)

Cookin' Like A Biyatch: Veggie Stir-fry Egg Noodles

บล็อกติดเรท 18+ เนื้อหาไม่ค่อยมี มีแต่ภาษารุนแรงและมุกถ่อยๆเยอะมาก

Rated PG-13 for strong language and crude humour

ว่าจะอัพบล็อกให้มากกว่าหนึ่งครั้งต่อเดือน แล้วก็เหลวจนได้ เซ็งมากมายมหาศาล เวลามันก็มีอยู่หรอก แต่ไม่รู้จะอัพเรื่องอะไร เป็นสัญญาณเตือนว่าเรากำลังคุ้นเคยกับชีวิตที่นี่มากเกินไปจนเริ่มมองไม่เห็นความสวยงามแปลกใหม่ ไม่ได้การละๆ เดือนนี้นราจะพยายามอัพให้ได้มากกว่าหนึ่งนะคะ เพื่อ little Narasters ทั้งหลาย (ไมอ่ะ ทีเลดี้กาก้ายังมี little monsters ได้เลย)

ไหนๆก็อัพแล้ว ขออิชั้นนอกเรื่องเล่าประสบการณ์เจอมนุษย์เหยียดผิวเป็นครั้งแรกในอังกฤษหน่อยละกันนะ ถ้าเป็นเมื่อปีก่อนตอนอิชั้นย้ายมาเรียนที่อังกฤษใหม่ๆ อิชั้นคงตกใจตาเหลือกนมเนิมงี้สั่นขวัญแขวนกับความทรามของไอ้มนุษย์สายพันธุ์คอเคเซียนตัวนี้เป็นอย่างมาก แต่พอดีว่าอิชั้นได้จบหลักสูตรช่างแม่ง 101 มาด้วยนอกเหนือจากป.โท อิชั้นจึงจิตแข็งขึ้นพอสมควรค่ะ ไม่สนใจเท่าไหร่ ออกจะทุเรศสมเพชนิดหน่อยด้วยซ้ำไป

เรื่องก็คือ อิชั้นกำลังจ้ำเดินดุ่มๆจะไปซื้อของที่ร้านแถวบ้านที่ห่างออกไปประมาณสิบนาที พอดีก็สังเกตเห็นผู้ชายฝรั่งคนหนึ่ง อายุอานามก็ไม่น้อย น่าจะประมาณสี่สิบห้าสิบเห็นจะได้ ยืนทำไม้ทำมืออยู่ห่างออกไปประมาณหกช่วงตีนเหมือนกำลังไล่ใครอยู่ พอเดินเข้าไปใกล้ ไอ้นี่ก็สืบเท้าเข้ามาแล้วพูดว่า "Go home! We don't want you here!" ต๊าย ดอกมากกก ดิชั้นเลยทำไม่สนใจ เดินต่อไปเรื่อยๆไม่อยากเสียเวลาสนทนากับคนหยาบช้ายิ่งกว่าส้นตีนช้างสุรินทร์ที่โดนบังคับให้เข้ามาขออ้อยกินในกรุงเทพฯ แต่มันก็เดินตามมาตะโกนต่อ "Go home! x&#$@*%"

อยากจะบอกแม่งมาก ว่าเงินที่รัฐเอาไปทำสวัสดิการจ่ายให้มนุษย์ไร้น้ำยาจากพวกเมิง ส่วนหนึ่งก็มาจากเงินค่าเล่าเรียนที่นักเรียนต่างชาติหน้าเหลืองๆอย่างพวกกรูที่จ่ายปีละเป็นหมื่นเป็นแสนปอนด์นั่นแหละ น่าสมเพชเวทนาราวหมาติดขี้เรื้อนเป็นอย่างยิ่งกับไอ้พวกบัวใต้ขี้ตมพวกนี้ คิดว่าอังกฤษแสนจะเลอเลิศประเสริฐบริสุทธิ์และต่างชาติกำลังเข้ามาปนเปื้อนประเทศมัน ฟาย กรูไม่ใช่เชื้อราในถั่วเหลืองเฟ้ย

นอกเรื่องไปไกลมาก ที่จะบอกวันนี้คือ ตลอดสองเดือนที่ผ่านมากินแต่เส้นพาสต้า ขนมปัง นมเนย โอ่ยไม่ไหว ท้องจะผูก อาทิตย์ที่แล้วเพิ่งไปหม้อหุงข้าวมาจากอาร์กอส สนนราคา 12 ปอนด์กว่าๆ ทำให้สถานการณ์ชีวิตสมตุ้ยดีขึ้นเป็นอย่างมากค่ะ ตั้งแต่ได้หม้อหุงข้าวมา สมตุ้ยก็ทำกับข้าวเหมือนผีเข้า อร่อยด้วยไม่อยากจะบอก เมื่อก่อนตื่นมาได้กินแต่ซีเรียล นม ไข่เจียวแบบฝรั่งที่แบนๆ ใส่เนย ถั่วในซอสมะเขือเทศ เดี๋ยวนี้ซัดแหลกแต่อาหารหนัก แปลกดีนะอยู่ไทยแทบไม่ค่อยอยากจะกระดิกตัวทำ มานี่ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่คิดว่าจะทำได้ ทำแล้วแฟลตเมทมาขอกินด้วยอีกต่างหาก สดๆร้อนๆเพิ่งทำข้าวผัดอเมริกัน บะหมี่ผัดผักรวม ข้าวผัดผัก ข้าวต้มหมูสับถั่วแระญี่ปุ่น หมี่กรอบราดหน้า

วันนี้เลยอยากจะนำสูตรบะหมี่ผัดผักรวมมาฝาก เพราะ 1) มันง่ายมาก เสร็จภายในไม่เกินครึ่งชั่วโมง นับตอนเตรียมหั่นผักแล้วด้วยนะ และ 2) เผื่อเป็นประโยชน์กับใครที่อยู่ต่างบ้านต่างเมืองบ้างค่ะเผื่อนึกไม่ออกว่าอยากกินอะไร ถ้าขี้เกียจอ่านภาคภาษาอังกฤษ ให้ไถๆเมาส์ลงไปดูวิธีทำได้เลยจ้า

***************

I aimed to update my blog more than once a month and apparently, I failed. It's not that I was so busy I ain't got no time to do it, I just didn't know what to write! This is not good, as it is a sign of me losing interest in life here in England and no longer finding anything new or interesting anymore. Oh well, hopefully I'll be able to update it more often this month for my little Narasters (Lady GaGa has her little monsters, why can't I?)

Before I start blabbering about today's topic, let me talk about my first racist experience in England. Had this happened to me last year when I was still an innocent Asian girl moving to England for her study, I must have had been so shocked I could die because of this Caucasian from hell. Luckily, I also gained the skill of ignoring other than my MA, therefore this man didn't really bother me. To be honest, I think he was so pathetic I couldn't be bothered being upset.

So, I was minding my own business, walking to a groceries store when this guy who is about 40-50ish, standing not too far away, started to wave his arms in the air. When I walked closer, he approached me, shouting "Go home! We don't want you here!" What a fucker! Because I didn't want to mess with this kind of person, I just kept walking, but still he followed and shouted "Go home! x&#$@*%"

What this fucker probably didn't know was that it is us "yellow-monkey" Asian students who brought loads of money, say 10 000 GBP++, individually, here into England so that dickheads like this dude will get fed because he is a loser who truly believes that England is so prestigious and pure it shouldn't be contaminated with foreign people. What a pathetic douchebag. It's already 21st century and there he is, obsessed with in white supremacy from Hiter's era.

Ok. That was too much off topic already lol. What I wanted to say today is that I have been eating just pasta, bread, and milk for the whole first two months I live here. But finally, I managed to get one rice cooker from Argos for 12ish quid, not bad at all, and since then my life has been improving! After getting this rice cooker, I've been cooking like mad. Forget those breakfast cereals, milk, English omelettes, and beans in tomato sauce! Now I can cook loads of heavyweight food I always love eating: American fried-rice, stir-fry egg noodles, vegetable fried rice, boiled rice with pork and Japanese soy beans, and deep-fried egg noodles with vegetable sticky sauce etc.

What I wanna leave here on my blog today is the recipe of veggie stir-fry egg noodles because 1) it's so fucking easy to prepare and cook. All process takes less than 30 min and 2) it should be useful for those living overseas knowing not what to eat today!

ใส่อะไรบ้างยะเนี่ย:

What the hell should I have for this dish?

บะหมี่ไข่

Egg noodles - can be found at Morrisons

ผักอะไรก็ได้ อยากกินอะไรก็ใส่ไปเหอะ วันนี้สมตุ้ยคุ้ยตู้เจอเห็ด แตงซุกินี หน่อไม้กระป๋อง ผักฉ่อย กะถั่วงอก

whatever vegetables you can find in your fridge - mine has mushrooms, courgette, bamboo shit, I mean, shoots, pak choi, and beansprouts.

หนึ่ง หั่นผัก พวกหล่อนคงไม่กระเดือกกันเป็นต้นๆ เป็นดุ้นๆ ใช่ไหมยะ

Step one: chop all vegetables into bite-size pieces. You're not gonna swallow the whole veggie like that, are you?

สอง ใส่น้ำมันพืชในกระทะพอประมาณ ไม่ต้องมากเดี๋ยวเลี่ยน รอให้ร้อน

Step two: pour small amount of vegetable oil into the wok. Don't put in too much oil as the food will get too oily! Be patient and wait for the wok to heat up properly.

สาม โยนซุกินีที่หั่นแล้วลงไปผัดเป็นอันดับแรกค่ะ เพราะเป็นผักที่สุกยากที่สุดในบรรดาผักที่มี สมตุ้ยไม่ชอบเวลามันไม่สุก เหม็นเขียวลื่นๆยังไงบอกไม่ถูก

Step three: add courgettes, as they are the thickest and the most difficult veggie to be cooked of all that we have.

สี่ ไม่ต้องผัดนานมากนะยะเดี๋ยวเหี่ยวเกินกินไม่อร่อย กะเอาพอให้เริ่มสุกดูใสๆก็เทผักฉ่อยและเห็ดโครมตามลงไปเลย เติมซอสถั่วเหลือหรือเครื่องปรุงรสได้ตามใจ

Step four: Don't leave courgettes for too long as they will get too soggy and you will feel like eating wet sponge later. Add mushrooms and pak choi when courgettes look slightly cooked. Add some seasoning sauce (I used just thin soy sauce) as you wish.

ห้า พอเห็ดกับผักฉ่อยเริ่มสุกก็ตามด้วยถั่วงอก อย่ามาติชั้นนะยะที่ไม่เด็ดหาง ไม่มีอารมณ์ย่ะ

Step five: When pak choi and mushrooms look quite cooked, add beansprouts. Good Thai housewives will get rid of those long beansprouts' roots, but I don't do it because I am one lazy biyatch. Any questions?

หก ใส่หน่อไม้กระป๋องเป็นผักอย่างสุดท้ายเพราะมันสุกอยู่แล้ว ใครใช้ของสดคงต้องใส่เป็นอันดับแรกนะคะ คอยชิมและปรุงให้ถูกใจ น้ำผักออกมาเยอะบางทีแม่งจืด

Step six: Bamboo shoots will be the last to be added in as they are already cooked. Stir. Keep tasting to see if you like its taste already and add more soy sauce if you want.

เจ็ด ใส่เส้นบะหมี่ลงไปผัดรวมกับผัก บะหมี่ต้องสุกแล้วนะยะ ขืนใส่ดิบๆผงแป้งได้เต็มปาก พอเข้ากันดีแล้วเติมซอสหอยนางรม แต่พอดีว่าอีแฟลตเมทมังสวิรัติของอิชั้นมันอยากจะกินด้วย เลยใช้ซอสผัดแบบมังฯจ้ะ

Step seven: add noodles and stir fry a bit more till the noodles soak up all the flavour. After that add some oyster sauce. I used vegetarian stir-fry cause because I was cooking this for my vegetarian flatmate as well. Stir well!

แปด ย้ายไปใส่จาน แล้วเขมือบได้ตามอัธยาศัยโลด

Step eight: EAT IT.

See you when the sky is blue!

เจอกันใหม่บล็อกหน้าค่ะคุณๆ

ปล. อาจจะงงว่าทำไมในรูปมีไข่แต่ไม่เห็นใช้ คำตอบคือ ฉันลืมย่ะ เลยเอาไปทำไข่ดาวแทน

PS. if you're wondering why I didn't mention eggs that you see in the first pic, I forgot to put it in. Full stop.