วันจันทร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2553

(100th Entry!!) Chinese Dimsum

คราวที่แล้วเขียนเรื่องอาหาร รู้สึกเสียงตอบรับจะล้นหลาม
งั้นเอนทรี่นี้ เพื่อเป็นการฉลองครบเอนทรี่ที่หนึ่งร้อยของการพล่ามเรื่องไร้สาระ ก็จะพาไปชมร้านอาหารสุดอร่อยในยอร์กอีกที่หนึ่งก็แล้วกันนะคะ
คราวนี้เป็นร้านอาหารจีน บริการติ่มซำตั้งแต่เที่ยงถึงหกโมง
ชื่อร้าน Maxi's มีสองสาขา คือยอร์กและลีดส์
จะไปกินร้านนี้ บอกตามตรงเหมือนอินเดียน่า โจนส์ ตามล่าหาขุมทรัพย์
ร้านอยู่ไกลมาก ไกลแบบจะหลุดเขตเมืองยอร์กอยู่แล้วมั้ง
ต้องนั่งแท็กซี่ไป จากมหาลัยไปถึงร้านตกประมาณ 11 - 12 ปอนด์
ระหว่างทางจะผ่านโรงงานช็อกโกแลตเนสท์เลด้วย
เกร็ดความรู้ที่นราก็เพิ่งรู้: หนังเรื่อง Charlie and the Chocolate Factory เขาก็มาถ่ายทำส่วนนึงที่โรงงานช็อกโกแลตในยอร์กนี่แหละ เคยมีคนเห็นจอห์นนี เดปป์เดินเล่นแถวผับในเมืองด้วยค่ะ ชื่อผับ Evil Eye กลางคืนเป็นผับ แต่กลางวันขายอาหาร ร่ำลือกันว่าอร่อยมาก วันหลังจะไปลองแล้วมาเล่าให้ฟังนะ
.
กลับมาที่ร้านแม็กซี่ต่อ
จริงๆเคยมาแล้ว สองครั้งด้วย ครั้งแรกมากินติ่มซำแล้วติดใจในรสชาติ เลยนัดเพื่อนมากันครั้งที่สอง แต่ปรากฏมาช้าเกิน ไม่ทันติ่มซำ ทำเอาเซ็งกะปิกันไปตามๆกัน คราวนี้ถือเป็นนัดล้างตา Revenge of the Fallen ฮ่าาา มาคราวนี้มาตั้งแต่บ่ายสอง ไม่ได้กินก็ให้มันรู้ไปสิวะ!!
.
แขกกิติมศักดิ์ประจำวันนี้ ได้แก่ นราเอง ส่วนตาเสื้อลายข้างๆชื่อนัท เป็นเด็กนอก พูดไทยได้แต่อ่านไม่เก่งอะไรทำนองเนี้ย ทำให้เราเขียนนินทาได้เยอะเพราะเขาอ่านไม่ถนัด บางทีอ่านแล้วไม่เข้าใจด้วย ฮี้ๆๆ โปรดสังเกตแลปทอป เฮียเอางานมาทำด้วยนะน่ะ

แล้วก็มีเนม (ขาประจำ ไม่ต้องพูดถึงแล้วก็ได้มั้ง กั้กๆ) แล้วก็น้องปลา คนนี้ไม่เคยมากิน กะมาล้างแค้นเหมือนกัน
ภาพบนถ่ายก่อนอาหารมา

ภาพล่างคงไม่ต้องบอก กล้องยังไม่อยากจะมองเลยนั่น

เอาละ ร่ายเดิ้ม เริ่มได้

ถ้าตอนสั่งอาหารยังไม่หิว ตอนรอจนอาหารมาก็หิวพอดี

คิดว่าน่าจะเป็นเทคนิคของทางร้าน ทำช้าๆ เสิร์ฟช้าๆ ลดปริมาณการขาดทุน

ติ่มซำตกเข่งละประมาณ 2.50 - 3 ปอนด์กว่าๆ แพงเหมือนกันนะ
แต่ถ้าไปหลายคนก็พอไหวค่ะ
จานแรกมาแล้ว ซาลาเปาไส้ครีมทอด อันนี้นราไม่ได้สั่ง ไม่ได้กินด้วย
แต่เห็นเขาบอกว่าอร่อยใช้ได้
.
นรากินเปาไส้ครีมแบบธรรมดาดีกว่า
กินไปสองลูกมั้ง
แป้งเหนียวนุ่ม นิ่มแต่ไม่เละเหมือนเปาเซเว่นที่นึ่งข้ามปีข้ามชาติจนตรงตูดมันแฉะๆเหมือนแพมเพิร์สใช้แล้ว
ไส้หวานกลมกล่อมมากค่ะ
ดูไส้ๆ
หวานแล้วก็หอมด้วยนะ หอมแบบครีมๆน่ะ
กินแค่เปาไส้ครีมตอนร้อนๆ โหยขึ้นสวรรค์ไปแล้วนรา

อันนี้จำชื่อไม่ได้

แต่เป็นประมาณ ซุปเกี๊ยวแบบจีน อะไรทำนองนี้

น้ำซุปอร่อยดี เกือบจะเค็มแต่ไม่เค็มนะ

ตัวเกี๊ยว ไส้ข้างในเป็นหมูสับผสมกับผักสับ กุ้ง เห็ดหอม

เสียอย่างเดียว ถั่วลันเตาเหม็นเขียวมาก แถมใส่มามันทั้งชิ้น ไม่ลอกเส้นข้างออก เห็นกรูเป็นม้ารึยังไง พิถีพิถันหน่อยเด้

เสี่ยวหลงเปา กินไปอันเดียว แล้วเลิก
ไม่ใช่ไม่อร่อยนะ
แต่รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ต้องใช้ความสามารถในการกินสูง
กรูจะคีบยังไงไม่ให้ซุปข้างในมันหกฟะ เอาช้อนตักก็ตักไม่หมดอีก ใหญ่เกิน จะกินก็ต้องงาบเข้าไปทั้งคำเลย ไม่งั้นซุปข้างในก็จะทะลักออกมาอีกอ่ะ แถมถ้าซุปร้อนจะทำไง กลืนก็ไม่ได้ คายก็ไม่ควร วุ้ย ยุ่งยาก เลิกๆ
อันนี้หนมจีบกุ้ง เอ๊ะ หรือหมู เป็นเบสิคของติ่มซำเลยเนอะ
ที่ไม่แน่ใจว่ามันเป็นหมูหรือกุ้ง เพราะจำได้ว่าตอนกิน เจอทั้งสองอย่าง
เลยไม่รู้ว่ามันไส้อะไรแน่ แต่อร่อยนะคะ หวานนนนชุ่มฉ่ำ
เทียบกับติ่มซำสี่เม็ดหกสิบบาทของเอ็มเค ติ่มซำสี่เม็ดร้อยของที่นี่คุ้มกว่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ สดใหม่ และได้เนื้อได้น้ำ แบบกินแล้วน้ำตาจะไหล

แล้วก็มาถึงติ่มซำฟินาเล่
ที่นราเล็งไว้ตั้งแต่ครั้งแรกที่มา หมายมั่นปั้นมือว่าคราวนี้แกต้องเสร็จฉันแน่อีดาวเอ๋ย ฮ่าๆๆๆ (หัวเราะแบบตัวร้ายช่องเจ็ดตอนวางแผนไปฉุดนางเอก) จำได้ว่าสั่งมาห้าเข่ง นรากินเยอะมากมาย กินแบบชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
ฮะเก๋าาาา
ลูกเท่าปิงปอง จริงๆนะไม่ได้โม้ ใหญ่มาก
แล้วเนื้อข้างใน ขอโทษ กุ้งล้วนๆค่ะ
กุ้งไม่ใช่วิญญาณกุ้งแบบร้านสุกี้ร้านนั้นนะ (เดี๋ยวโดนฟ้อง) กุ้งแบบ King Prawn อ่ะ สับหยาบๆแล้วอัดแน่นอยู่ในแป้งห่อที่ไม่หนาเตอะจนฝืดคอ ไชโย บันซายยย กุ้งจงเจริญญญ
ยิ่งจิ้มกับจิ๊กโฉ่ใส่ขิง ฮืออออ ใครก็ได้ย้ายร้านนี้ไปไว้เมืองไทยที
แค้นท์ ลีฟ วิทเอ้าท์ ยูววว
.
กินเสร็จ ค่าเสียหายประมาณคนละ 10 ปอนด์นิดๆเท่านั้นเองค่ะ คุ้มแสนคุ้ม
ดีกว่าที่นราเคยไปกินร้านอาหารอิตาเลี่ยนสุดหรูแถวชานเมืองตั้งเยอะ ร้านนั้นหรูจริง ร้านสวย อาหารประดับประดาดูดี แต่ปริมาณก็งั้นๆแถมแพงฉิบหายวายวอด
ถ้าเป็นไปได้อยากไปกินทุกสัปดาห์เลย นี่พยายามหาแนวร่วมอยู่ เอิ๊กๆ
.
ช่วงนี้ยอร์กกำลังสวยงาม ดอกไม้ผลิบาน
มีความสุขมากเลย
กระถางดอกไม้ในเมืองที่เคยเน่าๆตอนหน้าหนาว ตอนนี้ดอกพริมโรสบานแฉ่งหลายสีซ้วยสวย แต่ที่สำคัญคือแดฟโฟดิลส์และนาร์ซิสซัสค่ะ กำลังทยอยบาน สวยมาก เห็นแล้วเหมือนอารมณ์มันสดใสไงไม่รู้ล่ะ เล่นซิมส์หนึ่งมาก็หลายปี เวลาจัดสวนก็ต้องเอาแปลงดอกแดฟโฟดิลใส่เข้าไปทุกที ไม่เคยรู้ว่าของจริงมันจะสวยขนาดนี้ เฮ้อ แล้วจะถ่ายรูปมาให้ดูนะคะ
วันนี้เอาเท่านี้ก่อนนะ จุ๊บๆ

วันอาทิตย์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2553

Chinese Hot Pot

หายไปนานมาก
ยุ่งอ่ะค่ะ ช่วงนี้งานมันรุมเร้า
แถมบอกตรงๆ ไม่มีอารมณ์จะอัพบล็อกอะไรทั้งสิ้น
ทำไมก็ไม่รู้ ช่วงนี้ป่วยบ่อย จะง่วงนอนตลอดทั้งวัน
ตื่นมากินข้าวแปปเดียวก็จะง่วงอีกแล้ว งานการเลยไม่ค่อยเดิน
.
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
ไปกินฮอทพอทจีนกับพี่นุช อ.คนไทยที่สอนที่ยอร์ก กับน้องอีกสองคน
เนื่องในโอกาสวันเกือบจะคล้ายวันเกิดของพี่เขา
ฮอทพอทจีน ก็คล้ายๆกับสุกี้เอ็มเคบ้านเราแหละ
แต่จะดูเถื่อนๆกว่านิดหน่อย


ร้านนี้เป็นร้านเล็กๆ เล็กมาก มีสองชั้น แต่ประตูทางเข้าโคตรเตี้ย
หัวจะฟาดขื่อหลายทีแล้ว
ชื่อร้านคืออะไรไม่รู้ จำไม่เคยได้ เรียกกันแต่ว่าฮอทพอทๆ
จริงๆขายอาหารจีนเป็นหลัก ฮอทพอทนี่ของพิเศษ
ต้องไปกินกันหลายๆคนถึงจะคุ้มค่ะ แพงเหมือนกัน
.
น้ำจิ้มสามอย่าง
ไม่เคยกินเลย แต่สัมภาษณ์น้องคนที่ไปด้วย
เห็นบอกว่ามีรสชาติเหมือนน้ำพริกเผา ส่วนที่สีขาวๆรสเหมือนเป็นถั่วบด
ผักมาแย้ว
อารมณ์ประมาณชุดผักสุขภาพเอ็มเค
มีผักกาดขาว ผักไอ้นั่นแหละเขียวๆ ผักกาดจีนหรอไม่รู้จักอ่ะ
เห็ดหอมเหี่ยวๆ แล้วก็เต้าหู้
ผักบุ้งไม่มี อยากกินมาก แต่ผักบุ้งที่นี่ราคาเหมือนซื้อเหมืองทอง ไม่เข้าใจทำไมต้องแพงเว่อขนาดนั้น เลยไม่เคยได้กินเลย
สักพักพนักงานคนจีนก็ยกเตาแก๊สมินิแบบปิกนิกมาให้ ตั้งหม้อ น้ำซุปที่นี่มีสี่อย่างค่ะ แบบสะเต๊ะไต้หวันหวานๆอร่อยดี แบบน้ำซุปกระดูกหมู ซุปกิมจิเปรี้ยวๆ แล้วก็ซุปเสฉวนที่เผ็ดฉิบหายวายวอด
วันนี้เราสั่งแบบกิมจิแล้วก็กระดูกหมู เค้มเค็ม

นอกจากนั้นก็สั่งอาหารอย่างอื่นมาอีกสองจาน
จานแรก ข้าวผัดซีฟู้ด
กุ้งมโหฬารบานเบอะ ปลาหมึกยักษ์บิ๊กเบ้ง
มีใส่เห็ดกับปูอัดด้วย ข้าวผัดอร่อยมาก ไม่แฉะเลย
ข้าวเหนียวนุ่มร่วนเป็นเม็ดๆ อร่อยกำลังดี

จริงๆ สั่งปลาหมึกทอดเกลือและพริกไทยมาด้วย
จานนี้อร่อยลืมโลก อร่อยมาก
เป็นปลาหมึกชิ้นๆ ชุบแป้งทอด สีเหลืองอ่อนๆ
คลุกกับเกลือ พริกไทย หอมใหญ่กับพริกหยวกสับ
อร่อยจนลืมถ่ายรูป
.
พอซุปเดือด เนื้อก็มาเสิร์ฟ
เนื้อมาเยอะมากค่ะ กินกันสี่คนเกือบไม่หมด
มีเนื้อหมูกับแกะ จริงๆมีวัวด้วยแต่ขอเปลี่ยนเพราะพี่เขาไม่กิน
นราเล็งแต่แซลมอนแหละ เหะๆ
ชิ้นใหญ่น่ากิน ดูสดดีด้วย
ดูปลาหมึกจิ น่ากินโนะ หนาๆ ขาวๆ อวบๆ
อย่างนี้ป๋าชอบ
มีกุ้งมาให้นิดหน่อย ปูอัดเฉิ่มๆ
แล้วก็หอยยักษ์ อยากกินเหมือนกันแต่ควานหาไม่เจอ ก็อดไป
นั่งกินกันไปประมาณสองชั่วโมง
พอถึงเวลาจ่ายเงิน ก็ตกคนละประมาณสิบสามปอนด์
อิ่มอร่อยตะละลาลี้ลูกันสุดๆ
เย็นแล้วนรายังไม่ค่อยอยากกินอะไรเท่าไหร่เลย
.
จริงๆช่วงนี้ก็ไปกินของอร่อยบ่อยเหมือนกันนะ
บ่อยจนเงินแห้งแล้วเนี่ย
ใครก็ได้ ส่งเงินมาให้ฉันที
(ร้องทำนองเพลงประกอบหนังรถไฟฟ้าฯด้วย)