BITS of Asia: ASEAN night

ะรหายไปอีกแล้ว

กลับมาแล้ว

อย่าโกรธกันนะ

ช่วงนี้ไม่มีอะไรมากค่ะ ชีวิตอยู่ในช่วงลุ่มๆดอนๆ

ดีก็แสนดี บทจะแย่ก็ทำเอานราแทบใจสลาย

นะ ชีวิตมันก็เงี้ย สู้ต่อไป ทาเคชิ

.

วันเสาร์ที่ผ่านมา มีงาน BITS of Asia ค่ะ

BITS ก็เอามาจากชื่อต้นของแต่ละประเทศที่เข้าร่วมงาน

มีบรูไน อินโดนีเซีย ไทย แล้วก็สิงคโปร์

ในงานจะมีการแสดงเล็กๆ อาหารประจำชาติ บอร์ดความรู้ ควิซ แล้วก็คาราโอเกะ

นรา ตอนแรกไม่ได้เกี่ยวอะไร แต่ว่าทำไปทำมาก็มาช่วยเขาซ้อมเต้น แล้วก็เต้นกะเขาด้วย

ตอนบ่ายสามโมงของวันงาน ก็มีการซ้อมใหญ่

การแสดงชุดนี้เป็นการเอาเพลงของแต่ละชาติมาต่อกันเป็นเพลงเดียว

เพลงไทยเราขึ้นเพลงแรกเลย อิอิ

เพลงกลับมาทำไม จากหนังน้าหม่ำ แหยมยโสธร

ว่าจะใช้ตั้งแต่ตอนอินเตอร์เนชันแนลเฟสติวัลละ แต่ไม่ได้ใช้

พอดีเลย เอามาใช้งานนี้แทน

นี่ทั่นประธานกิ๊กกำลังนำการซ้อมอยู่

ประมาณบ่ายห้าโมง ทั่นประธานกิ๊กต้องไปร่วมเลคเชอร์เรื่องอนาคตของอาเซียน นราก็ไปจัดบอร์ดเตรียมไว้ค่ะ แต่มันทุลักทุเลมาก หมุดเหมิก แม็ก กรรไกรไรไม่มีซักอย่าง นราปวดอึพอดีเลยเนียนทำเป็นคนดี บอกว่าเดี๋ยวเดินกลับห้องไปเอากรรไกรกับอุปกรณ์มาให้แล้วกันนะ ในใจกะว่าจะไปอึก่อนแล้วค่อยกลับมา

วันนี้ฝนตกทั้งวันเลย ตอนเดินกลับห้องเจอลูกหงส์ดำ ที่ตอนนี้โตแล้ว เดินตามปะป๊ามะม้าอยู่ ตัวเปียกมะลอกมะแลก ขยู้ขยี้ไปหมด

ตัดภาพกลับมาหลังอึ นราสบายใจลันลาเดินกลับมาช่วยงานต่อ

เจอเลสลี่ คนสิงคโปร์มั้ง ไม่แน่ใจ

อันที่จริงเฮียมีบทบาทใหญ่หลวงในงานนี้มาก

แต่วันก่อนงานจริง เฮียไปทำอะไรมาไม่รู้ กระแสข่าวบอกว่าตกจักรยาน

ฟันหน้าหักกระเด็นไปสามซี่ โอ๊ยแค่พิมพ์ก็เสียวแย้ว

หายไปหาหมอฟัน กลับมาอีกทีก็โอเค แต่พูดเยอะไม่ได้

น่าสงสารจริงๆ

นราจัดบอร์ด

ขันแข็งดีป่ะ

คิดว่าจะไม่ได้ถ่ายรูปของตัวเองซะแล้ว

โชคดีว่ามีหนุ่มคนนึงเดินมาถามว่าถ่ายรูปให้เอามั้ย

มารู้ตอนหลังว่าหนุ่มคนนี้เป็นว่าที่ท่านทูตอินโดฯ ที่มาร่วมงาน

โอ้วเป็นเกียรติเหลือเกินนน

บอร์ดไทยแลนด์ไม่มีอะไรมากค่ะ เพราะรีบร้อนทำ เหะๆ

มีธง (ที่พาดแล้วเหมือนฝรั่งเศส) รูปพระอินทร์จากงานอาหารนานาชาติเทอมที่แล้ว แล้วก็รูปวัดวาอาราม ผลไม้ไทย และแพนด้าหลินปิง

งงละสิว่ามันไทยยังไง

คือประเทศไทยเป็นประเทศเดียวในกลุ่มอาเซียนที่มีแพนด้าค่ะ

สิงคโปร์กำลังจะได้ แต่ตอนนี้ยัง เราเลยรีบโฆษณาไว้ก่อน

อีกอย่างหลินปิงนี่เป็นเหมือนลูกในไส้ทั่นประธานกิ๊ก

เผลอไม่ได้ โปรโมทจั๊งงง

ตอนนี้เลยได้ที สมใจเค้าหละ

ถึงของเราจะไม่มีอะไรมาก รูปก็เล็กไปหน่อย

แต่อย่างน้อยก็ดูดีกว่าบอร์ดข้างๆนะ

ไม่บอกว่าประเทศอะไร เดี๋ยวเป็นชนวนสงครามข้ามประเทศ

ของเขามีโปสเตอร์แปะสามแผ่น จอ ออ บอ จบ

.

ส่วนนี่สาวๆจากบรูไน

เสื้อผ้าเขาธรรมดาแหละ แต่สีสันสวยมาก

เหมือนลูกกวาดเลย น่ากิน แง่มๆ

บอร์ดเสร็จแล้ว จัดเกือบคนเดียว เก่งมั้ย

เห็นเสื้อผ้านราป่ะ โอ๊ยอาย ทำไปได้หนอเรา

คือการแสดงเนี่ย นรากับน้องกิ๊กก็จะเล่นเป็นละครประกอบนิดนึง

ประมาณว่าผู้หญิงตามง้อผู้ชายเหมือนในหนังแหละค่ะ

แต่ระดับนรากับน้องกิ๊ก ทำไรมันต้องไม่ธรรมดา อึฮื้อ ไม่ธรรมด๊า

ก็เลยแต่งข้ามเพศกันซะเลย

นราสมแมนมาก

คนไม่มากนัก ไม่ใช่งานใหญ่อะไร
แต่ก็ดีใจที่มีคนมา อิอิ
ตอนแรกนราแอบคิดนิดหน่อย ว่างานมันเงียบจัง
ไม่เห็นเขาค่อยโปรโมทเลย คนจะรู้เหรอ
แต่ถึงเวลาก็อุ่นหนาฝาคั่งดีค่ะ

คาดว่าคงจะมาเพราะอาหารฟรี

นี่ไงทั่นประธานกิ๊ก สาวกรีกเพื่อนกิ๊ก นรา และแพทริเซีย สาวอินโดตัวตั้งตัวตีของงาน

อย่ามองนานเดี๋ยวตาบอด

คาดว่าถ้าไปยืนข้างน้องกิ๊ก คงต้องมีคนปวดตากันบ้าง

สีแสบสันมากกก นีออนสุดๆ

แพทริเซียเขาโชว์ระบำจานของอินโด

สวยดีนะ เต้นมันๆ เขาจะถือจานไว้ในมือสองใบแล้วเต้น

ฟังดูธรรมดาอะ แต่จานนั่นมันไม่ได้ติดอยู่กะมือนะคะ มันอาศัยแรงเหวี่ยงไม่ให้หล่นเวลาเต้น

ตอนซ้อมก็เห็นจานบินบ่อยๆ เสียวเหมือนกันว่าเกินเต้นจริงแล้วมันบินใส่คนดูจะเป็นไง

แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น การแสดงเรียบร้อยดีค่ะ

อันนี้โต๊ะอาหาร มีอาหารจากแต่ละชาติมาให้จ้วงกันได้เต็มที่

ของไทยเรามีหมึกแห้ง เพื่อนคนจีนชอบมาก

ถั่วโก๋แก่ ถั่วลันเตาอบกรอบรสวาซาบิ ขนมขาไก่ มะม่วงดอง

และเถ้าแก่น้อย คนชอบมาก

นรายังชอบเลย ขโมยมาห่อนึง อิอิ

เออใช่ น้องกิ๊กทำน้ำตะไคร้มาด้วย หอมดี แต่ไม่ได้กิน

แต่ว

เพราะแก้วมันไม่มี กำลังคิดว่าจะเอาหลอดดูดจากถังเลยดีมั้ย

พอดีว่าเห็นคนมองอยู่เลยช่างมันวะ ไม่กินก็ได้

นราว่าเสียอยู่อย่าง คือเขาไม่ได้ติดป้ายบอกให้ชัดเจนว่าอาหารแต่ละอย่างมันคืออะไร นราก็เลยไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงว่ามันมีอะไรมั่ง

มีอะไรสักอย่างหน้าตาเหมือนทอดมันผัก

อินโดมีอะไรสักอย่างที่เหมือนถั่วเขียวต้มน้ำตาลบ้านเรา

แต่ข้นคลั่ก เขียวปื๋อ

มีฟรุตค็อกเทล (อันนี้จำได้) เค้กช็อกโกแลตไอซิ่งไรสักอย่าง

เอาเป็นว่าเยอะแล้วกันค่ะ

.

นราไม่ได้อยู่จนจบงาน

เพราะเพื่อนบอกว่าจะแวะมาหาจากนอกเมืองเลยออกมาก่อน

แต่นะ ทำไมถึงทำกะฉันได้

แมร่ง ยกเลิก ไม่มาซะงั้น

แล้วจะให้กรูรีบร้อนไปเพื่ออะไรเนี่ย เซ็งมาก

เมื่อวันก่อนก็ทีนึงละ นัดเราแล้วก็ไม่มา ลืมเรา

คนยิ่งเฟลๆอยู่ด้วย ชิ

.

นราอยู่จนถึงคาราโอเกะค่ะ

เปิดเพลงให้คนออกมาร้องกัน

นราว่ามันก็น่าเบื่อนิดหน่อยนะ เพราะห้องมันใหญ่ไปด้วยแหละ

แต่ทุกคนก็ดูสนุกสนานกันดี

ตอนนี้นราเข้าสู่ช่วงวิทยานิพนธ์แล้ว
ก็คิดว่าคงถึงเวลาซะทีที่จะต้องอ่านหนังสือ
เขียนคำถามสำหรับสัมภาษณ์เก็บข้อมูล
และทำไพลอทสตั๊ดดี้แย้ว
งือ ขี้เกียจอ่ะ
.
วันนี้ก็ฝนตกอีกแล้ว
อากาศเปลี่ยนแปลง นั่นแปลว่านราไม่สบายอีกแล้วค่ะ
ทุกคนก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

Poor-Quality Life

ป่วยอีกแล้ว

เป็นข้ออ้างที่หายไปอีกเกือบสองสัปดาห์ ขอโทษด้วยค่ะ

ชีวิตเฮงซวย เฮงกะบ๊วยชิบเป๋งช่วงนี้ หาเรื่องให้ร่าเริงไม่ได้เลย

เริ่มจากทะเลาะกับเพื่อน ไม่ได้โกรธอะไรกันมากหรอก

แต่ก็ปั้นปึ่ง ห่างเหินเย็นชากันไป

นราก็เสียใจ เพราะเป็นฝ่ายผิด และรักเพื่อนคนนี้มาก

ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้อะไรมันดีขึ้น นอกจากขอโทษไปแล้ว

แล้วก็รอให้เขาใช้เวลาปรับอารมณ์

แต่นะ อะไรที่มันร้าวไปแล้ว เอามาประกอบใหม่ มันก็ยังเห็นรอยแตก

เสียใจจังเลย ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้เลย

.

ผมทรงนี้ จริงๆตัดมาตั้งนานแล้ว

แต่เพิ่งจะเปิดแสดงสู่สายตาสาธารณชนเป็นครั้งแรก

บ้างก็กรี๊ดกร๊าดชื่นชม บอกว่าเปรี้ยวซ่าได้ใจ

บางก็ตกตะลึงร้องเฮ้ย แล้วถามว่าเมิงคิดอะไร

แต่ไม่เป็นไร นราแฮปปี้กับผมสั้นทรงนี้มากๆ ดูแลง่าย สบายใจ

โดดเด่นเป็นสง่า ช่างฝรั่งตัดแบบนี้ไม่ค่อยได้หรอกนะ

ส่วนใหญ่จะเป็นบ๊อบเท ไม่ก็สั้นกลมๆเท่ากันทั้งหัว

ถ่ายรูปนี้ออกมา แล้วถึงได้ตระหนักว่า ตัวเองคิ้วไม่มี

นี่คือเคยกันแล้วปล่อยให้มันงอกใหม่ มันเลยสะเปะสะปะเยี่ยงนี้

คิ้วขวาไม่เป็นไร แต่คิ้วซ้ายทำไมมันเหมือนเวลาคนทาลิปสติกในรถ

อารมณ์แบบ กำลังวาดๆอยู่แล้วรถออกตัว พรืด เบี้ยว เละเทะไปหมด

สงสัยว่างๆต้องกันคิ้วใหม่แล้ว อย่างน้อยก็ให้มันเรียบร้อย

ที่อังกฤษนี่ไม่มีมีดโกนขายนะ แบบที่มันเป็นด้ามจับแล้วมีใบมีดยาวๆอีกด้าน

มีแต่แบบสำเร็จรูปไว้โกนจั๊กกะแร้กับหน้าแข้ง

จะเอาแบบนั้นมาโกนก็ไม่ถนัด เสียวมือลื่นครั้งเดียว เกลี้ยงทั้งหน้า

.

ช่วงนี้ที่ยอร์กก็ยังสวยอยู่

ดอกเชอร์รีบลอสซอมโรยเกือบหมดแล้ว เหลือให้เห็นไม่กี่ต้น

แดฟโฟดิลก็ไม่เหลือแล้วเหมือนกัน ที่เคยเป็นดอกก็กลายเป็นกระเปาะกลมๆใส่เมล็ด เหลือให้เห็นก็แต่ดอกสีขาวเล็กๆไม่โดดเด่นสวยเด้งเหมือนสีเหลือง

ตอนนี้เป็นช่วงของดอกมัสตาร์ด สีเหลืองเต็มทุ่งไปหมด

ไลแลคก็เป็นสีม่วงเข้มสวยเชียว

แล้วยังมีดอกไอริสสีน้ำเงินอมม่วง กับทิวลิปประปราย

แต่ดอกแอปเปิล หอมมาก หอมหวานชื่นใจสุดๆ

นราถึงกับยอมเดินอ้อมทางกลับหอ เพื่อไปดมดอกแอปเปิลต้นหน้าร้านซูเปอร์มาเก็ต ซึ่งตอนนี้มันก็ร่วงแล้ว อีกหน่อยคงเริ่มออกเป็นลูกมาให้ดู

.

ไหนๆ ก็ฤดูใบไม้ผลิ บวกกับชอบดอกเชอร์รีบลอสซอมจังเลย

ก็ไปสอยโอ เดอ ตัวแล็ตต์ เชอร์รีบลอสซอม ของบอดี้ชอปมาขวดหนึ่ง

น่าจะเป็นไซส์เล็กนะ เพราะราคา 15 ปอนด์

เคยเห็นขวดใหญ่ ขายที่ไทยขวดละ 990 บาท ที่นี่คิดเป็นเงินไทยแล้วคือ 700 รู้สึกดีมากที่ไม่เสียรู้ซื้อตั้งแต่ที่ไทย ไม่งั้นได้มานั่งน้ำตาตกเหมือนตอนซื้ออลาธีน่าแหงๆ

หอมหวาน ไม่ฉุนมากค่ะ ขวดนี้ น่ารักดีด้วย

แต้มตรงคอกับปกเสื้อ ได้กลิ่นอ่อนๆ พาให้ตัวเองรู้สึกยิ้งหญิง

แต่ยังไม่เห็นมีใครทักนะ

สงสัยต้องอาบให้มากกว่านี้ แต่ถ้าอย่างนั้นมันก็หมดเร็วนะสิ

มีกลิ่นกุหลาบโมร็อกกันด้วย แต่ดันฉีดเชอร์รีบลอสซอมซะฟุ้งเต็มสองข้อมือไปหมดแล้ว เลยไม่รู้จะดมยังไงให้รู้กลิ่น ไว้วันหลังละกันนะน้อง

.

กลับมาเรื่องอาการป่วย

เป็นโรคห่า...นอะไรไม่รู้ค่ะ แต่สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นหวัด

น้ำมูกไหลไม่หยุด ผลิตได้เรื่อยๆทั้งวันไม่มีปิดก๊อก ไข้สูงๆต่ำๆแต่ไม่ได้เล่นไฮโล เจ็บคอไม่มากนัก เวียนหัว ไอโขลกๆแบบมีเสมหะในปอด และไอหนักจนท้องไส้มันขย้อนต้องวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำก็หลายครั้ง (ขออภัยผู้ที่กำลังรับประทานอาหาร...อร่อยละซิ) เอาเป็นว่าหมดแรง โซเซ ประกอบกับสภาพจิตใจย่ำแย่จากการมีเรื่องกับเพื่อน เลยยิ่งป่วยเข้าไปใหญ่ แต่หนักที่สุดคือ ลิ้นเป็นฝ้า ตกใจมาก เพราะมันน่ากลัวจริงๆ เกิดมาไม่เคยเป็นเลย

อาการคือ เป็นฝ้าบนลิ้น แล้วตุ่มรับรสบนลิ้นมันก็พากันบวมเป็นเม็ดเป้งๆขึ้นมาตรงโคนลิ้น เจ็บอิบอ๋าย ตอนแรกก็คิดว่าเป็นอาการเจ็บคอ พอไปแลบลิ้นดูในกระจกแทบช็อก น่าเกลียดน่ากลัวมั่ก

ไปหาหมอของมหาลัย เขาก็บอกว่าเป็นหวัด และไอ้ฝ้าบนลิ้นนี้ฝรั่งเรียก thrush เกิดขึ้นเมื่อภูมิคุ้มกันบกพร่อง ติดเชื้อราหรือไวรัส และเป็นเอดส์

เหอะ เหอะ สบายใจจริงๆ

ตอนนี้เป็นมนุษย์สังคมรังเกียจมาก ต้องเก็บตัวอยู่ในห้อง

รมตัวเองด้วยอาวุธชีวภาพที่ตัวเองสร้างเอง เจริญ

.

ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้วค่ะ

แต่ยังโผลเผล โซเซ มึนตลอดเวลาอยู่บ้าง โดยเฉพาะเวลาไข้แดก

ก็มีออกไปออกกำลังบ้างนะ เบาๆ ไม่หนักมาก

เดี๋ยวตายซะก่อน

เนื่องจากเป็นหวัด ก็เลยไปว่ายน้ำไม่ได้ เสียเงินเปล่าๆปลี้ๆ

นราเลยได้ออกกำลังด้วยการไปตีแบดบ้าง เล่นบาสบ้าง

แอบหวังให้ใครสักคนติดหวัดกรูไปที กรูจะได้หาย

ค่าเช่าสนามบาส คิด 17 ปอนด์ต่อหนึ่งชั่วโมง

แพงบัดซบเอาเรื่องเหมือนกัน

แล้วนะ คนเล่นก็มีอยู่เท่าเนี้ย ก็เล่นกันครึ่งคอร์ท

แต่ถึงอย่างนั้นก็หอบกันลิ้นห้อยใช่เล่น

บาสเป็นกีฬาที่เหนื่อยมากค่ะ เหนื่อยเหมือนจะตาย

เล่นเสร็จปวดกระดูกกระเดี้ยวไปทั้งตัวอีก

.

ช่วงนี้นราก็เป็นห่วงสถานการณ์ที่ไทยมากนะคะ

ทุกคนก็ดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าไปพื้นที่อันตรายละ

เดี๋ยวกลับมาหัวแหว่ง บรึ๋ย

ขอให้ประเทศไทยกลับสู่ภาวะปกติโดยไว

ไม่อยากให้คนบาดเจ็บล้มตายไปมากกว่านี้เลย

อากาศก็ร้อน คนก็ร้อน

อย่าให้แผ่นดินต้องร้อนลุกเป็นไฟเลยเน้อ

Dear Alathena

สวัสดีและขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านอีกครั้งนะคะ

ที่แวะมาอ่านและทิ้งข้อความไว้เป็นกำลังใจ

รวมถึงผู้อ่านนิรนามที่ผ่านมาอ่าน ขอบคุณมากๆนะคะ

วันหลังถ้าแวะมาอ่านอีกก็ทิ้งชื่อแนะนำตัวไว้ก็ได้จ้า

แต่อ่านมากระวังไร้สาระเหมือนเจ้าของบล็อกนะ อิอิ

.

ฤดูใบไม้ผลิ ของอร่อยก็ทยอยกันออกมาแล้ว

นอกจากสตรอว์เบอร์รีแล้ว ช่วงนี้ผักที่กำลังอร่อยและมาแรงก็คือแอสปารากัส หรือหน่อไม้ฝรั่งนี่เองค่ะ หน่อไม้ฝรั่งของที่นี่ก็สมแล้วที่เป็นสัญชาติฝรั่ง เพราะทั้งหนาทั้งอวบใหญ่ ไม่เหมือนหน่อไม้ฝรั่งไทยที่เป็นเส้นบางๆผอมๆยังกะดินสอ

เมื่อวานติดสอยห้อยตามนัทและน้องสาวไปซื้อของสดที่ห้างเทสโก้

ได้สตรอว์เบอร์รีจากเคนท์มาสองกล่อง

และหน่อไม้ฝรั่งอวบเขียวน่าหม่ำสองแพ็ก

ตะวันยังไม่ทันจะตกดิน หนึ่งในนั้นก็กลายร่างเป็นแบบนี้เรียบร้อยแล้ว

เมนูพื้นฐานสุดๆของหน่อไม้ฝรั่งที่นรารู้จักและทำกินเองได้

ก็หน่อไม้ฝรั่งผัดกุ้งนี่แหละค่ะ

ไม่ต้องทำอะไรมาก ตั้งกระทะ ใส่น้ำมันพอร้อน ใส่หน่อไม้ฝรั่งลงไปผัด กุ้งมันสุกอยู่แล้วไม่ต้องใส่ใจมาก แค่เอาลงไปผัดให้มันร้อนเท่ากันก็พอ ปรุงรสตามชอบแล้วก็เรียบร้อยอั๊งอ่าง

.

ยอดหน่อไม้ฝรั่งอ้วนๆ เท่ากับปลายนิ้วชี้เชียวนะเอ้อ

สด หวาน กรอบ เหมือนลงไปเคี้ยวสดๆในไร่เลยทีเดียว

ตอนนี้อาหารอีกอย่างที่กำลังทำอยู่

คือหัวแม่โป้งหมักเกลือ

เหอะๆ เรื่องของเรื่องคือตัดเล็บลึกเกิน กริ๊บไปโดนเนื้ออ่อน

เช้าวันต่อมาได้เรื่อง บวมเป่ง ปวดจนนอนต่อไม่ได้

วิธีการทำหัวแม่โป้งตรีนหมักเกลือ คือ

1) ล้างหัวแม่โป้งตรีนให้สะอาด พักไว้

2) เอายางลบใส่ปากเจ้าของหัวแม่โป้ง กันเสียงกรีดร้อง

3) เอาเกลือป่นยัดเข้าไปในซอกแม่โป้งบริเวณที่บวมปวด

4) กรีดร้องได้ตามอัธยาศัย

หากท่านชื่นชอบ สามารถปรับเปลี่ยนเป็นสูตรซีอิ้วได้ โดยเปลี่ยนจากเกลือเป็นเบตาดีนแทน

.

อิอิอิอิอิ

หัวเราะมีเลศนัย

ไม่ใช่อะไร แต่วันนี้เพิ่งไปรับของที่สั่งไว้มาค่ะ

อิ๊อิ๊อิ๊อิ๊

อลาธีนา มูนบรีซ จากเวิร์ลด์ออฟวอร์คราฟค่ะ

หล่อนเป็นใครนราไม่รู้จักหรอก เพราะเล่นแต่ดอทเอซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ WoW เท่านั้น แต่บังเอิญไปเห็นเขาขายอยู่ในอเมซอนยูเค ถูกใจมาก ถ้าได้อ่านเอนทรี่ที่เคยอัพไว้นานแล้วก็คงทราบกันนะคะว่านราเก็บสะสมตุ๊กตาและฟิกเกอร์ที่ชอบไว้พอสมควร อันไหนเก็บเป็นชุดได้ก็เก็บ แต่บางทีไปเจอตัวที่ไม่รู้จักแต่ชอบก็จะซื้อเก็บเหมือนกัน อันนี้เป็นกรณีหลังค่ะ

นราพยายามจะลืมหล่อนไปจากใจแล้ว แต่ว่านอนไม่หลับ อยากด๊ายยย สุดท้ายก็ต้องสนองตัณหาตัวเองด้วยประการฉะนี้ เอิงเอย

.

รูปเต็มตัวค่ะ

ด้านหลังๆ

เธอเป็นเผ่าไนท์เอลฟ์ค่ะ ไม่รู้ใช่ตัวเดียวกับที่เป็นโลโก้หน้ากล่องเวิร์ลด์ออฟวอร์คราฟท์หรือเปล่า หน้าตาดูแข็งกระด้างหน่อยๆ

แม่รู้ละโดนด่าอีกแหง ฮะๆๆ

ตัวนี้สูงยี่สิบเซนต์ค่ะ ไม่เล็กไม่ใหญ่กำลังพอดี

เล็กกว่าบาร์บี้นิดหน่อย

คือนรามีความรู้สึกว่าบาร์บี้มันเหมือนผู้หญิงไฮโซหัวสูง

วันๆไม่ทำอะไร หิ้วกระเป๋าเฉิดฉายไปวันๆ แบบบิวตี้บ่มีสมองอะ

ชอบแบบนี้มากกว่า ดูแข็งแรง เท่ดี

แอบเจ็บใจเล็กน้อย

ในเว็บไซต์ ผมมันเป็นสีฟ้าอมเงินสว่างๆอ่ะ

ไหงของจริงมากมันเป็นสีน้ำเงินเข้มก็ไม่รู้

แอบเซ็ง

ที่เซ็งกว่าก็คือ ตอนซื้อมา มัน 19.xx ปอนด์

ซื้อเสร็จกลับไปดู เหลือ 17.xx ปอนด์

ไอ่ สาด เอ๊ยยย

ว่าจะทำการบ้าน รีวิวและทดลองแต่งตาแบบที่หนูแนนสอนไว้ในบล็อก http://nunanko.blogspot.com (แนนติดต่อจ่ายค่าโฆษณาบล็อกด้วย) แต่มัวถ่ายรูปอลาธีนาเพลินจนลืม ขอยกยอดไปคราวหน้านะคะ

เจอกันคราวหน้าค่ะ

สวัสดี

What It Takes To Be Healthy

ก่อนอื่นขอขอบคุณตาหมู ใบตอง และผู้อ่านที่ยังแวะเข้ามาเยี่ยมเยือนนะคะ และโปรดอภัยให้แก่ความหยาบคายของข้าพเจ้าที่ละเลยไม่กล่าวถึงมาหลายเอนทรี

เสียงทักทายจากท่านๆเป็นกำลังใจให้สมตุ้ย เอ้ย นราเขียนบล็อกไร้สาระนี้ต่อไปนะคะ

.

วันนี้ออกไปตีแบดกับพี่ๆคนไทยมา

เพราะอุดอู้อยู่ในห้อง เขียนเรียงความ 5000 คำมาหลายวัน

รู้สึกว่าตัวเองสุขภาพเสื่อมโทรมอย่างยิ่ง

เล่นแบดไม่เหนื่อยเท่าไหร่ แต่เล่นบาสทำเอาหอบแดก

ขนาดมือไม่ได้แตะลูก ลงไปยืนโบกมือ ร้องอย่าน้าๆ แค่เนี้ย

หายใจเกือบไม่ทัน

.

แล้ววันนี้ตอนบ่ายสองกว่าๆ ก็ไปสมัครสมาชิกที่ฟิตเนสแถวมหาลัยกับน้องกิ๊ก จุดประสงค์คือเพื่อว่ายน้ำ อยากว่ายน้ำค่ะ เพราะรู้สึกว่าเล่นแล้วข้อไม่เสื่อม ออกกำลังได้หลายส่วนพร้อมกัน และเหงื่อไม่ออก ฟิตเนสที่ว่านี่ชื่อเดวิด ลอยด์ส อยู่เลยหลังมหาลัยไปหน่อย เป็นตึกใหญ่เชียว มีทั้งสระว่ายน้ำ คอร์สเทนนิส ฟิตเนสพร้อมเทรนเนอร์ สนามบาส สนามแบด สควอช บลาๆๆ จารไนไม่หมด เอาเป็นว่ามันใหญ่และหรูมากแล้วกันค่ะ พนักงานให้การต้อนรับอย่างดี พาไปดูสระพร้อมสาธยายความเจ๋งของที่นี่ และสุดท้ายนราก็หลงลมสตีฟ (ชื่อเซลส์) สมัครไปจนได้...

.

ค่าสมัครและค่าสมาชิกรายเดือน ได้โปรดอย่าถามว่าเป็นเงินเท่าไหร่ เอาเป็นว่ามันมากพอที่จะซื้อโทรศัพท์มือถือได้เครื่องครึ่งเลยแหละ เล่นเอานราซีดไปเหมือนกัน โดนสนามบินที่อัมสเตอร์ดัมเล่นซะหมดตูดไปหยกๆ มาหมดกับไอ้นี่อีกแล้ว แต่ก็พยายามคิดในแง่ดีว่าเป็นการจ่ายเงินเพื่อสุขภาพ แพงขนาดนี้คอยดูนะกรูจะไปว่ายแม่งทุกวันให้ตัวเปื่อยเลย (แอบเสียดายเงิน) แล้ววันนี้ก็ได้ทดลองไปต๋อมแต๋มมาเรียบร้อยแล้ว ก็สมควรอยู่หรอกที่แพง มีห้องเตียงอาบแดดอบผิวสองห้อง ห้องอบไอน้ำ ห้องซาวน่า สระกลางแจ้งและในร่ม และจากุซซี น้ำอุ่นด้วย ส่วนใหญ่คนว่ายเป็นป้าๆลุงๆ ทำให้นรารู้สึกดีมากเพราะสาวและผอมที่สุดในนั้น อะเหอๆ

.

ตอนกลับห้องมา ปวดร้าวไปทั้งตัว โดยเฉพาะกล้ามเนื้อไตรเซปใต้แขนที่มันต่องแต่ง และขา น่อง ตรูด คาดว่าพรุ่งนี้คงทำอะไรไม่ได้นอกจากคลาน

.

พูดถึงสุขภาพ ช่วงนี้นราเป็นกึ่งมังสวิรัติอยู่ค่ะ บอกหรือยังหว่าจำไม่ได้

เอาเป็นว่ากินแต่ผัก แล้วก็อนุโลมให้ตัวเองกินเนื้อสัตว์ได้ชนิดเดียว คือกุ้ง

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่กินสลัดผักสดได้ เยๆๆ ปรบมือหน่อยสิ

เมื่อคืนกินสลัดไข่ ใส่ผักกาดหอม มะเขือเทศ แล้วก็มันฝรั่งต้ม

แซนด์วิชก็ใส่ผักกาดกับมะเขือเทศเหมือนกัน

.

วันก่อนไปซื้อสตรอเบอร์รีจากร้านมาร์กแอนด์สเปนเซอร์มา

อาหย่อย หวานฉ่ำ มีรสเปรี้ยวปนๆไม่มาก แบบที่นราชอบ

ทานกับคาราเมลคัสตาร์ด หกถ้วยปอนด์นึง จากร้านไอซ์แลนด์

พอกินผักผลไม้มากขึ้น ก็เหมือนจะรู้สึกว่าตัวเองสุขภาพดี

อึ๊อึง่ายถ่ายคล่อง ไม่ได้เบ่งจนหน้าดำหน้าเขียวอีกต่อไป

คัสตาร์ดเนื้อเนียนนุ่ม คาราเมลหวานไปนิด

แต่พอกินกับสตรอว์เบอร์รีสดแล้วก็เข้ากันพอดีเลย

ขอโทษที่บรรยายของกินต่อจากเรื่องขี้นะ

.

ฤดูใบไม้ผลิช่วงปลาย ก็ยังสดใสเหมือนเดิม

แต่ฝนเริ่มตกบ่อยขึ้น

อีกวันเข้าไปในเมือง ไปเจอแดฟโฟดิลพวกนี้ที่ร้านดอกไม้ตรงจตุรัสเข้า สีขาว ดอกซ้อน ตรงกลางสีส้ม ดอกกลมๆ เล็กๆ น่ารัก ที่สำคัญเขาเขียนไว้ว่าหอมด้วย ลองดมดูปุ๊บก็ถูกใจมากมาย กรูต้องซื้อไอ้ดอกนี่กลับบ้านให้ได้ ซึ่งเป็นเรื่องดีเพราะราคาถูกมากเมื่อเทียบกับดอกไม้อื่น สนนราคาสามกำ 1.5 ปอนด์

เอากลับห้องมาปักใส่ขวดแตงกวาดองที่ล้างแล้วเก็บไว้เพราะชอบทรงขวด (ชอบสะสมขยะ)ตอนซื้อมาทั้งดอกทั้งก้านนี่เหี่ยวสลดอย่างแรง จนเรากลัวว่ามันจะเหี่ยวหมดก่อนจะได้ทันบาน แต่พอเอาใส่ขวดเท่านั้นแหละ โหยมันดูดน้ำแบบหิวกระหาย แทบจะได้ยินเสียงมันสูบขึ้นไปตามก้านแน่ะ ก้านที่งอๆได้น้ำปั๊บก็ตั้งตรงขึ้น แล้วดอกที่เหี่ยวก็ดูสดชึ่นกว่าเดิม ดอกตูมก็พากันบาน ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั้งห้องเลย มันหอมคล้ายๆนางแย้มถ้าดมห่าง ดมใกล้ๆแม่งเหม็นง่ะ ฉุน แต่มีความสุขจังเวลากลับเข้าห้องมาแล้วได้กลิ่นดอกไม้หวานๆ ลอยอยู่ในกาศ เสิร์ชในเน็ทดูชื่อพันธุ์ Cheerfulness ค่ะ

จำยอดดอกตูมๆของต้นอะไรสักอย่างที่นราเคยโพสท์ไว้เมื่อนานมาแล้วได้ไหม รู้หรอกว่าจำไม่ได้ เอามาลงให้ดูอีกทีละกัน เจ้าตูมๆเหล่านี้ นราคิดจินตนาการไว้ว่ามันคงบานออกมาเป็นสีขาว ดอกชั้นเดียว ไส้สีเหลือง

ตอนนี้มันบานแล้วค่ะ

บานแล้วเป็นอย่างนี้ ผิดความคาดหมายสุดๆ

แต่ก็สวยจนแสบตาไปเลย

ตอนนี้เพราะฝนตก อากาศก็เลยหนาวยะเยือกขึ้นมาอีกระลอก

ฟ้าขมุกขมัวขาวๆขุ่นๆทั้งวัน มองไม่เห็นพระอาทิตย์เลย

แดฟโฟดิลแบบสีเหลืองอ่อนและขาวโรยหมดแล้ว เหลือสีเหลืองอยู่ในช่วงโค้งสุดท้าย ถือจะเป็นดอกไม้ธรรมดาๆ แต่พอเขาเอามาปลูกเรียงกันเป็นระเบียบหน้าบ้านแบบนี้ก็สวยดี

ดอกหญ้า สีเหลืองอีกแล้ว ขึ้นเป็นพรมเต็มสนามหญ้าไปหมด

มันเล็กมากเลย จิ๋วเดียว

เลยไม่แน่ใจว่าใช่แดนดีไลออนเปล่า

เพราะเคยเห็นดอกแบบเนี้ย แต่ไม่งอกติดดิน เป็นก้านยาวๆ

พอมันมีเมล็ดแล้วก็แห้งเป็นทัมโป๊ะโปะกลมๆ

แต่ต้องขอบคุณเขาละ ไม่มีจุดเหลืองๆพวกนี้สนามหญ้าก็จืดชืดจะตาย

ช่วงนี้เห็นลูกห่านแบบนี้บ่อยขึ้น

บางครอกมีตั้งเจ็ดตัว เยอะที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา

นี่ถ้ามองดีๆจะเห็นมีตัวนึงซุกอยู่ใต้ปีกแม่ห่านด้วยนะ
แต่หงส์ขาวยังไม่ออกมาเลย เห็นนั่งฟักไข่นานแล้วเหมือนกัน

วันนี้ตอนเดินอยู่ด้วยกัน นราก็ชี้ให้น้องกิ๊กดูหงส์ขาวกกไข่

"กิ๊กดูสิ หงส์อ่ะๆๆ อยู่ในรัง นี่มันฟักกันรึยังน้อ"

กิ๊กตอบ "ก็มันกกไข่อยู่ มันก็คงต้องฟัคกันแล้วแหละไม่งั้นจะมีไข่ออกมาได้ไง"

นรา "ไอ้บ้าฉันหมายถึงฟักแบบ hatch โว้ยไม่ใช่ฟัก fuck"

จบข่าวในยอร์กวันนี้

เออใช่ วันนี้นราได้บรรลุถึงสัจธรรมสัตว์โลกขณะนั่งแช่จากุซซี น้ำเป็นฟองพลุ่งคลั่กๆเหมือนน้ำเดือด

เข้าใจละว่าเนื้อหมู เนื้อไก่ หรือกุ้งโดนต้มเป็นๆ เขาจะรู้สึกยังไง

เวลาอยู่ในหม้อสุกี้หรือจิ้มจุ่ม

ไม่น่าเชื่อว่าแม้แต่สระว่ายน้ำก็ทำให้เรานึกถึงของกินได้

สวัสดี.