วันจันทร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

Poor-Quality Life

ป่วยอีกแล้ว
เป็นข้ออ้างที่หายไปอีกเกือบสองสัปดาห์ ขอโทษด้วยค่ะ
ชีวิตเฮงซวย เฮงกะบ๊วยชิบเป๋งช่วงนี้ หาเรื่องให้ร่าเริงไม่ได้เลย
เริ่มจากทะเลาะกับเพื่อน ไม่ได้โกรธอะไรกันมากหรอก
แต่ก็ปั้นปึ่ง ห่างเหินเย็นชากันไป
นราก็เสียใจ เพราะเป็นฝ่ายผิด และรักเพื่อนคนนี้มาก
ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้อะไรมันดีขึ้น นอกจากขอโทษไปแล้ว
แล้วก็รอให้เขาใช้เวลาปรับอารมณ์
แต่นะ อะไรที่มันร้าวไปแล้ว เอามาประกอบใหม่ มันก็ยังเห็นรอยแตก
เสียใจจังเลย ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้เลย
.
ผมทรงนี้ จริงๆตัดมาตั้งนานแล้ว
แต่เพิ่งจะเปิดแสดงสู่สายตาสาธารณชนเป็นครั้งแรก
บ้างก็กรี๊ดกร๊าดชื่นชม บอกว่าเปรี้ยวซ่าได้ใจ
บางก็ตกตะลึงร้องเฮ้ย แล้วถามว่าเมิงคิดอะไร
แต่ไม่เป็นไร นราแฮปปี้กับผมสั้นทรงนี้มากๆ ดูแลง่าย สบายใจ
โดดเด่นเป็นสง่า ช่างฝรั่งตัดแบบนี้ไม่ค่อยได้หรอกนะ
ส่วนใหญ่จะเป็นบ๊อบเท ไม่ก็สั้นกลมๆเท่ากันทั้งหัว
ถ่ายรูปนี้ออกมา แล้วถึงได้ตระหนักว่า ตัวเองคิ้วไม่มี
นี่คือเคยกันแล้วปล่อยให้มันงอกใหม่ มันเลยสะเปะสะปะเยี่ยงนี้
คิ้วขวาไม่เป็นไร แต่คิ้วซ้ายทำไมมันเหมือนเวลาคนทาลิปสติกในรถ
อารมณ์แบบ กำลังวาดๆอยู่แล้วรถออกตัว พรืด เบี้ยว เละเทะไปหมด
สงสัยว่างๆต้องกันคิ้วใหม่แล้ว อย่างน้อยก็ให้มันเรียบร้อย
ที่อังกฤษนี่ไม่มีมีดโกนขายนะ แบบที่มันเป็นด้ามจับแล้วมีใบมีดยาวๆอีกด้าน
มีแต่แบบสำเร็จรูปไว้โกนจั๊กกะแร้กับหน้าแข้ง
จะเอาแบบนั้นมาโกนก็ไม่ถนัด เสียวมือลื่นครั้งเดียว เกลี้ยงทั้งหน้า
.
ช่วงนี้ที่ยอร์กก็ยังสวยอยู่
ดอกเชอร์รีบลอสซอมโรยเกือบหมดแล้ว เหลือให้เห็นไม่กี่ต้น
แดฟโฟดิลก็ไม่เหลือแล้วเหมือนกัน ที่เคยเป็นดอกก็กลายเป็นกระเปาะกลมๆใส่เมล็ด เหลือให้เห็นก็แต่ดอกสีขาวเล็กๆไม่โดดเด่นสวยเด้งเหมือนสีเหลือง
ตอนนี้เป็นช่วงของดอกมัสตาร์ด สีเหลืองเต็มทุ่งไปหมด
ไลแลคก็เป็นสีม่วงเข้มสวยเชียว
แล้วยังมีดอกไอริสสีน้ำเงินอมม่วง กับทิวลิปประปราย
แต่ดอกแอปเปิล หอมมาก หอมหวานชื่นใจสุดๆ
นราถึงกับยอมเดินอ้อมทางกลับหอ เพื่อไปดมดอกแอปเปิลต้นหน้าร้านซูเปอร์มาเก็ต ซึ่งตอนนี้มันก็ร่วงแล้ว อีกหน่อยคงเริ่มออกเป็นลูกมาให้ดู
.
ไหนๆ ก็ฤดูใบไม้ผลิ บวกกับชอบดอกเชอร์รีบลอสซอมจังเลย
ก็ไปสอยโอ เดอ ตัวแล็ตต์ เชอร์รีบลอสซอม ของบอดี้ชอปมาขวดหนึ่ง
น่าจะเป็นไซส์เล็กนะ เพราะราคา 15 ปอนด์
เคยเห็นขวดใหญ่ ขายที่ไทยขวดละ 990 บาท ที่นี่คิดเป็นเงินไทยแล้วคือ 700 รู้สึกดีมากที่ไม่เสียรู้ซื้อตั้งแต่ที่ไทย ไม่งั้นได้มานั่งน้ำตาตกเหมือนตอนซื้ออลาธีน่าแหงๆ
หอมหวาน ไม่ฉุนมากค่ะ ขวดนี้ น่ารักดีด้วย
แต้มตรงคอกับปกเสื้อ ได้กลิ่นอ่อนๆ พาให้ตัวเองรู้สึกยิ้งหญิง
แต่ยังไม่เห็นมีใครทักนะ
สงสัยต้องอาบให้มากกว่านี้ แต่ถ้าอย่างนั้นมันก็หมดเร็วนะสิ
มีกลิ่นกุหลาบโมร็อกกันด้วย แต่ดันฉีดเชอร์รีบลอสซอมซะฟุ้งเต็มสองข้อมือไปหมดแล้ว เลยไม่รู้จะดมยังไงให้รู้กลิ่น ไว้วันหลังละกันนะน้อง
.
กลับมาเรื่องอาการป่วย
เป็นโรคห่า...นอะไรไม่รู้ค่ะ แต่สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นหวัด
น้ำมูกไหลไม่หยุด ผลิตได้เรื่อยๆทั้งวันไม่มีปิดก๊อก ไข้สูงๆต่ำๆแต่ไม่ได้เล่นไฮโล เจ็บคอไม่มากนัก เวียนหัว ไอโขลกๆแบบมีเสมหะในปอด และไอหนักจนท้องไส้มันขย้อนต้องวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำก็หลายครั้ง (ขออภัยผู้ที่กำลังรับประทานอาหาร...อร่อยละซิ) เอาเป็นว่าหมดแรง โซเซ ประกอบกับสภาพจิตใจย่ำแย่จากการมีเรื่องกับเพื่อน เลยยิ่งป่วยเข้าไปใหญ่ แต่หนักที่สุดคือ ลิ้นเป็นฝ้า ตกใจมาก เพราะมันน่ากลัวจริงๆ เกิดมาไม่เคยเป็นเลย
อาการคือ เป็นฝ้าบนลิ้น แล้วตุ่มรับรสบนลิ้นมันก็พากันบวมเป็นเม็ดเป้งๆขึ้นมาตรงโคนลิ้น เจ็บอิบอ๋าย ตอนแรกก็คิดว่าเป็นอาการเจ็บคอ พอไปแลบลิ้นดูในกระจกแทบช็อก น่าเกลียดน่ากลัวมั่ก
ไปหาหมอของมหาลัย เขาก็บอกว่าเป็นหวัด และไอ้ฝ้าบนลิ้นนี้ฝรั่งเรียก thrush เกิดขึ้นเมื่อภูมิคุ้มกันบกพร่อง ติดเชื้อราหรือไวรัส และเป็นเอดส์
เหอะ เหอะ สบายใจจริงๆ
ตอนนี้เป็นมนุษย์สังคมรังเกียจมาก ต้องเก็บตัวอยู่ในห้อง
รมตัวเองด้วยอาวุธชีวภาพที่ตัวเองสร้างเอง เจริญ
.
ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้วค่ะ
แต่ยังโผลเผล โซเซ มึนตลอดเวลาอยู่บ้าง โดยเฉพาะเวลาไข้แดก
ก็มีออกไปออกกำลังบ้างนะ เบาๆ ไม่หนักมาก
เดี๋ยวตายซะก่อน
เนื่องจากเป็นหวัด ก็เลยไปว่ายน้ำไม่ได้ เสียเงินเปล่าๆปลี้ๆ
นราเลยได้ออกกำลังด้วยการไปตีแบดบ้าง เล่นบาสบ้าง
แอบหวังให้ใครสักคนติดหวัดกรูไปที กรูจะได้หาย

ค่าเช่าสนามบาส คิด 17 ปอนด์ต่อหนึ่งชั่วโมง
แพงบัดซบเอาเรื่องเหมือนกัน
แล้วนะ คนเล่นก็มีอยู่เท่าเนี้ย ก็เล่นกันครึ่งคอร์ท
แต่ถึงอย่างนั้นก็หอบกันลิ้นห้อยใช่เล่น
บาสเป็นกีฬาที่เหนื่อยมากค่ะ เหนื่อยเหมือนจะตาย
เล่นเสร็จปวดกระดูกกระเดี้ยวไปทั้งตัวอีก
.
ช่วงนี้นราก็เป็นห่วงสถานการณ์ที่ไทยมากนะคะ
ทุกคนก็ดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าไปพื้นที่อันตรายละ
เดี๋ยวกลับมาหัวแหว่ง บรึ๋ย
ขอให้ประเทศไทยกลับสู่ภาวะปกติโดยไว
ไม่อยากให้คนบาดเจ็บล้มตายไปมากกว่านี้เลย
อากาศก็ร้อน คนก็ร้อน
อย่าให้แผ่นดินต้องร้อนลุกเป็นไฟเลยเน้อ

2 ความคิดเห็น:

  1. อะค่ะ แฟนไดหน้าใหม่ก็สงสัยว่าหายไปไหน
    เห็นป่วยแบบนี้แล้วก็สงสารตัวเองล่วงหน้าไปว่าเดี๋ยวเราอาจจะกลายเป้นแบบนี้บ้าง
    ผมสั้นเปรี้ยวเก๋ดีละล่ะค่ะ (ผมสั้นเหมือนกัน)
    เชอรี่บลอสซัมของบอดี้ชอปนี่ก็ไปสอยมาเหมือนกัน
    ตอนซื้อรู้สึกว่าขัดกับสันดานมาก แต่มันหอมหวานถูกใจเลยตัดสินใจเอามา ตอนนี้หมดไปเรียบร้อย
    กลิ่นมันติดตัวแต่อ่อนมา ถ้าอยากให้คนอื่นได้กลิ่นต้องสาดไปอย่างต่ำสี่ฟืดลึกๆ ถ้าจะให้ดีใช้คู่สบู่กับโลชั่นมันด้วย รับรองขลังค่ะ

    ตอบลบ
  2. สาวโอแอลเหี่ยวเฉา22 พฤษภาคม 2553 เวลา 08:52

    ตอนนี้มุกก็เป็นหวัดเหมือนกันคะ
    หวัดช่วงอากาศร้อนมันช่างทรมานเหลือบรรยาย
    อะไรมันก็ดูร้อนไปหมดเลย

    น้ำหอมขวดนั้นน่ารักมาก
    ชอบซากุระ ชอบสีชมพู เดี๋ยวลองไปซื้อมามั่ง
    อร๊ายยย


    คิดถึงนรานะคะ
    ขอโทษด้วยที่ไม่ค่อยได้เข้ามาเม้นท์บ่อยเหมือนเมื่อก่อน
    แต่มุกยังตามอ่านเอนทรี่ของนราเสมอนะคะ
    ส่วนมากจะอ่านที่ทำงาน ช่วงเบื่อๆ เครียดๆ
    แต่ต้องใช้อ่านแบบสแกนนิ่ง เพราะไม่งั้นอาจโดนตำหนิจากบอสเดวิลได้คะ

    ปล.บอสเราน่ากลัวขิงๆ

    ตอบลบ