Dinner with Thais on Halloween Night

หมดเดือนตุลาซะที เงินเดือนนี้เหลือประมาณ 20 ปอนด์ค่ะ ไม่มาก แต่ก็ดีกว่าไม่เหลือ

วันนี้ลมแรงมาก ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นพัดไม่หยุด

เรื่องจริงผ่านจอ นรากำลังจะเดินไปหอสมุด ลมกรรโชกมาจากข้างหลัง ถึงกับกระเด็น! เรื่องจริง ไม่ได้โอเว่อร์ คือลมมันพัดหนุนหลังแล้วนราถลาวูบไปข้างหน้า ไม่งั้นถ้ายืนต้านลมต้องล้มแน่

เสียงลมฟาดกระจกดังฟึ่บฟั่บๆ ได้รู้วันนี้แหละว่าเสียงลมโหยหวนมันเป็นยังไง หลอนมาก ขนาดกระจกเป็นแบบสองชั้นยังได้ยินเสียงลมฟาดเลย

......................

เมื่อคืนวานตอนหกโมงครึ่ง พวกเราเหล่าชาวไทยในยอร์กนัดทานอาหารเย็นกันที่หอเพื่อนคนนึง ต่างคนต่างก็ทำกับข้าวมาแบ่งกันคนละอย่าง น่ากินมากมาย มีเนื้อผัดหอมใหญ่และพริกหยวกของจิ๊บ ลาบไก่พี่นะห์ ไข่เจียวกุ้งของเนม พะแนงของพี่ออย ทอดมันของกอล์ฟ แล้วก็มีแกงกะหรี่ของพี่เต๋า โอ๊ยอร่อยมาก

นี่ของนรา แจ่งแจ๊ง

แซลมอนกระเทียมพริกไทย ฮ่าๆๆๆ เล่นมุกเดิมอีกแล้ว

ก็แหม มายังไม่ถึงเดือนเลย ทำกับข้าวกินเองก็ไม่กี่มื้อ ที่ทำได้แล้วดูดีพอจะเอาไปอวดคนอื่นได้ก็แซลมอนเนี่ยแหละ เพิ่งซื้อสดๆร้อนๆตอนไปซื้อของที่ห้างมอร์ริสัน เอามาทำตอนเย็นโดยเฉพาะ

เฮ้ๆ ปรากฏว่าฟีดแบ็กดีใช้ได้ มีคนบอกว่าอร่อยด้วยยย นราต้มถั่วฝักอ่อนกับเห็ดมาเยอะเลย ตอนแรกนึกกลัวว่าจะไม่มีคนกินเพราะผักต้มมันจืดเนื่องจากเรามีแค่ซีอิ๊วเหยาะ แต่โอ๊ะช่างน่าชื่นใจ หมดเกลี้ยงไม่เหลือเลย นราก็หน้าบาน(กว่าปกติ)ไปตามระเบียบจิ

จากซ้ายไปขวา บุ๊ค Econ. จิ๊บ Linguistics นรา Education Studies กอล์ฟ English Literature

พี่บอล เรียนไรหว่าจำไม่ได้ (ฮ่าๆ แก้แค้นชอบแกล้งเรานัก) พี่นะห์กับพี่เต๋าทุนก.พ. พี่ออยและก็เนม Econ.

สนุกดีนะ ได้คุยกัน เม้าท์แตกครัวแทบระเบิด นั่งเบียดๆกันคุยกันทุกเรื่องตั้งแต่หนัง เพลง การเรียน ถึงภาษาถิ่น แต่ละคนเก่งกันทั้งนั้น เราก็เลยได้ความรู้ไปด้วย

ทีนี้พอกินอิ่มเม้าท์เสร็จ ก็มีหลายคนบ่นว่าไม่อยากกลับห้อง เพราะจะถูกหลุมดำที่เรียกว่าหนังสือเรียนดูดเข้าไปแล้วไม่ได้กลับออกมาอีก เลยว่าจะไปเดินเล่นกันในเมืองสักหน่อย อากาศเมื่อวานก็หนาวเหมือนเดิม แต่นราคิดว่ามากินข้าวแป๊บเดียวเลยใส่รองเท้าแตะมา สุดท้ายต้องเดินกลับไปเปลี่ยนเป็นบู๊ทไม่งั้นหนาวนิ้วหลุดแน่

เมื่อคืนเป็นคืนฮัลโลวีนค่ะ จำได้หรือเปล่า

ในมหาลัยก็มีปาร์ตี้กันคึกคัก หนุ่มๆสาวๆแต่งตัวเป็นผีเดินกันใหญ่ ตอนออกมาเจอสาวฝรั่งใส่ชุดผึ้งน้อย เหอะๆ น่ารัก

ยอร์กตอนกลางคืนก็สวยดีนะ เข้ากับบรรยากาศผีหลอกวิญญาณหลอนดี สำหรับใครที่ยังไม่รู้ ยอร์กเป็นเมืองที่ผีดุที่สุดในอังกฤษค่ะ ตอนเดินเลียบกำแพงเมืองนี่น่ากลัว ถ้าไม่มีถนนใกล้ๆนะจ้างให้ก็ไม่ไปเดินหรอก กำแพงเก่าเป็นร้อยปี มีคนตายคากำแพงมากี่คน เกิดมองขึ้นไปแล้วเห็นเงาดำๆนั่งแกว่งขาอยู่ตรงหน้าต่างหอคอยทำไงอ่ะ แง้

นี่ในเมืองค่ะ บาร์แถวนั้นเขาก็จัดปาร์ตี้ฮัลโลวีนกันหมด นราก็นั่งดูคนเพลินๆ เสียดายจริงๆไม่ได้ถ่ายรูปผีไว้เลย เพราะส่วนใหญ่เขามากันเป็นกลุ่มๆ แล้วก็ดูเมาๆ กึ่มๆ ซ่าๆ นราเลยไม่กล้าขอเขาถ่ายรูปอ่ะ เลยนั่งดูเฉยๆ มีตั้งแต่ เดอะฮัค ไมเคิล แจ็กสัน (อันนี้ของแน่) โจ๊กเกอร์จากเรื่องแบทแมน ผีแมว ผีปากย้อยจากเรื่องสครีม ผีแมนยูก็มี ผีไอพอดอีกอ่ะ มีปีศาจสาวใส่ชุดแดงวิบวับๆ ส่วนใหญ่ถ้าเป็นผู้หญิงจะเป็นชุดแฟชั่น "สะหมีเหอ" ฮ่าๆๆ เรทเล็กน้อย แต่เป็นเรื่องจริง ผีซีทรู ผีนมล้น โอ๊ยไม่ไหวจะดู แถมหุ่นไม่ได้ดีด้วยเหอะ

สาวคนนึงแต่งเป็นแม่มด โอ้โหหล่อนกล้ามาก เสื้อเกาะอกข้างหน้านี่ขาดเป็นริ้วๆหมด ปิดแต่หน่มน้ม สะบึมน่ะสะบึม แต่พอเดินมาใกล้ๆ โหพุงสะบึมกว่านมอีก แล้วริ้วเสื้อมันเป็นไขว้ๆก็รัดพุงปลิ้นเป็นรูปสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด อืมๆ ฝรั่งนี่เค้ากล้าไม่แคร์สายตาใครเลยเนอะ ฮ่าาา

แต่ที่นราให้รางวัลชนะเลิศ คือหนุ่มคนนึง แกแต่งเป็นมนุษย์เจ้าปัญหา จำได้ป่ะ จากเรื่องแบทแมนแอนด์โรบิน ที่เป็นตัวร้ายใส่ชุดรัดรูปเขียวๆ มีเควสชั่นมาร์กเต็มชุด ถือไม้เท้า ย้อมผมส้ม เหมือนมาก โคตรลงทุนอ่ะ ดูดีกว่าพวกมัมมีที่เอาทิชชูมาพันทั้งตัวอีก มิน่าวันนี้เห็นคนซื้อทิชชูเยอะผิดปกติ

นอกเหนือจากนั้นเป็นรางวัลขวัญใจช่างภาพ หนุ่มหล่อล่ำแต่งเป็นแรมโบ้ กล้ามสวยสุดๆ มากันสองคน อากาศหนาวแต่พี่ท่านเปลือยอกเดิน โอ้ววว

แต่สุดท้ายแฟนเราก็หล่อที่สุดค่ะ (เดี๋ยวงอนๆ)

เดินได้สักชั่วโมงก็พากันเดินกลับ นราเดินรั้งท้าย ดูโน่นดูนี่ แล้วก็ฟังเขาคุยกันระหว่างเดิน

วิชาการล้วนๆ เรื่องประวัติศาสตร์อังกฤษ ตั้งแต่เรื่องเมือง ศาสนาสงคราม ไปจนถึงราชวงศ์

นราฟังแล้วรู้สึกเลยว่าตัวเองเป็นคนที่ "ไม่รู้"

"ไม่รู้" นะ ไม่ใช่ "ไม่ฉลาด"

ทุกเรื่องที่เขาเล่า นราเคยเรียนมาหมดแล้ว แต่ที่รู้คือแค่ผิวเผิน แตะๆไม่ลงลึก ในขณะที่กอล์ฟกะพี่เต๋ารู้หมด เล่าได้เป็นฉากๆ แม่นยำ เชื่อมโยงกันหมด

มีอยู่อย่างนึงที่กอล์ฟพูดแล้วนรารู้ความแตกต่างระหว่างนศ.มหาลัยเขากับเรา

มีพี่คนนึงถามเขาว่า ทำไมต้องเรียนพวกนี้ด้วย พวกประวัติศาสตร์วรรณคดีอังกฤษไรเนี่ย

กอล์ฟบอก "มันต้องเรียนสิ มันเป็นพื้นฐานที่โยงไปหาอย่างอื่น ศาสตร์อื่นได้"

แต่เด็กม.เรา "เรียนทำไม ไร้สาระ จะรู้ไปทำไมว่าวิลเลียม เวิร์ดสเวิร์ธเขียนกลอนชื่ออะไร ใครขึ้นครองราชย์ปีอะไร จบไปก็ไม่ได้ใช้หรอก"

แก้ไขกันตอนนี้คงไม่ทันแล้วมั้ง?

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะคะ

ตอนนี้ก็ยังเหงาอยู่ แต่ก็พยายามปรับตัวและขยันให้มากขึ้น

คิดถึงเพื่อนๆทุกคนเลย มุกกุ ปัด หนูแนน ใบตอง (รูปล่ะ)

คิดถึงตาหมู้ว คิดถึงครอบครัว

แต่...ชีวิตต้องสู้ค่ะ