Boom! It's Guy Fawke's Night

กล่องของแห่งความรักมาถึงแล้ว

ดีใจจังเลย มาม้าส่งของมาให้เยอะแยะเลย เป็นขนมโคอาล่ามาร์จจิซะเยอะ ซุปไข่กับผักโขมแบบอบแห้ง เสื้อหนาวของป้าน้อย แล้วก็ตุ้มหูสวยๆตั้งหลายอัน (เรียกเป็นอันไม่ใช่คู่ เพราะนราเจาะหูข้างเดียว) ขอบคุณนะแม่จ๋า คิดถึงแม่จัง คิดถึงทุกคนเลย

เมื่อคืนวันที่ 5 พฤศจิกายน เป็นคืนกาย ฟอว์กส์ หรือบองไฟร์ไนท์ค่ะ

รู้จักกันไหมเอ่ย นราจำได้คร่าวๆประมาณว่า อีตากาย ฟอว์กส์เนี่ย แกเป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่อยากจะล้มล้างนิกายโปรแตสแตนท์ในยุคของพระเจ้าเจมส์ที่หนึ่ง เลยคิดแผนที่เรียกว่า The Gunpowder Plot กะจะระเบิดรัฐสภาให้ตู้มต้ามกันไปข้าง กะว่าพวกโปรฯข้างในต้องม่องเท่งกันหมด แต่ดันมีการตรวจค้นหลังคารัฐสภาก่อนงานจะเริ่ม แผนก็เลยล้มเหลว อันที่จริงตาฟอว์กส์นี่แกไม่ได้เป็นคนวางแผนหรอก แต่แกเป็นคนได้รับมอบหมายให้ไปจุดระเบิด เลยดวงซวยโดนจับไปขังซะเลย

สำหรับที่ยอร์ก เมื่อก่อนเขาจะมีการจัดงานจุดดอกไม้ไฟกับจุดไฟกองโตๆ แต่เนื่องด้วยมาตรการความปลอดภัย เขาก็เลยยกเลิกไปแล้ว (อ้าว) ที่จุดๆกันคืนนี้จะเป็นคล้ายงานส่วนตัวของแต่ละที่หรือไม่ก็สมาคม ที่นราไปกับเพื่อนๆมาเมื่อคืนเป็นของสโมสรรักบี้มั้ง อยู่ไกลจากมหาลัยเหมือนกัน ค่าเข้าคนละหนึ่งปอนด์

สนามกว้างมากค่ะ คนเยอะมาก ลูกเด็กเล็กแดงกระจองอแงเต็มไปหมด หญ้าก็เปียกแฉะ อากาศไม่ต้องพูดถึง หนาวมือจะขาด ขนาดใส่สามชั้น ถุงมือก็ใส่ ผ้าพันคอก็ยัดเข้าไปอีกอ่ะ ยังหนาวมากๆ หายใจเป็นควันกองโตๆ เด็กๆเล็กๆในรถเข็นก็มีพ่อแม่เข็นมา เด็กน่ารักแต่เราไม่กล้ามองตรงๆ เพราะมีความคิดฝังหัวว่าฝรั่งไม่ชอบให้คนมาเล่นลูกตัวเอง แต่เท่าที่เจอนี่ก็ไม่ว่าอะไรนะเวลาเรามอง
นี่ปุ้ย นรา แล้วก็เนม

นราไม่ได้อ้วนนะ อากาศมันหนาวหน้าเลยบวม จริงจริ๊ง

งานจุดดอกไม้ไฟยังไม่เริ่ม แต่ก็มีคนพกไฟเย็นมาจุดกันเองแล้ว

ครอบครัวนี้น่ารักดี มีตายาย มีลูก มีหลานมากันหมด

ยายแกคงสงสาร เห็นเด็กต่างชาติหัวดำๆอย่างเรายืนมองตาละห้อย ยายเลยแบ่งไฟเย็นมาให้เล่น ใจดีจังเลย

ระหว่างรอดอกไม้ไฟ ก็หาอะไรกินกัน ในนั้นมีอยู่ร้านเดียว ขายฮอทดอก เบอร์เกอร์ ชา กาแฟ สงสัยจบงานไปร้านนี้รวยเละ แถวคนงี้ต่อยาวเป็นหางว่าว เราเห็นว่าไม่มีอะไรทำอยู่แล้วก็เลยไปต่อคิวด้วย นราซื้อฮอทดอกมาหม่ำ มีไส้กรอก ชีส แล้วก็หอมใหญ่ กินไปด้วยความแค้น เพราะเป็นคนเดียวที่จ่ายสามปอนด์ ชาวบ้านเขาซื้อกันคนละปอนด์ห้าสิบ ไส้เหมือนกันทุกอย่าง ทำไมๆๆๆ อีป้าคนขายมั่วแล้ว ตอนซื้อก็คนเยอะมะรุมมะตุ้ม นราเลยไม่ได้นับเงินทอนตรงนั้น

แต่คิดในแง่ดี อืมๆ ของเราเป็นฮอทดอกไฮโซแพงกว่าคนอื่น โฮะๆๆ

ฮือออออ

ประมาณทุ่มกว่าดอกไม้ไฟก็บานแล้วค่ะ

งือ บอกตามตรง สนามหลวงงามกว่าหลายเท่า

อาจจะเป็นเพราะเขางบน้อยมั้ง เพราะจัดกันเอง เลยไม่ได้มีแบบใหญ่โตไรมาก แต่ก็สวยใช้ได้ แรกๆลูกจะเล็กหน่อย ยิงๆไปเริ่มใหญ่ขึ้น นราชอบดอกไม้ไฟแบบที่พอมันระเบิดแล้วสะเก็ดมันจะวิ่งไปบนฟ้าอ่ะ ยุกๆยิกๆ เต็มไปหมด สวยดี

เซ็งกับสี่ดอกฟินาเล่มาก เป็นดอกใหญ่ๆ แบบที่บ้านเรายิงตั้งแต่เริ่ม มันยิงสี่ลูก เฟี้ยวๆๆๆ แล้วก็จบ อารายฟะ ยังไม่ทันถ่ายรูปเลย

งานเลิกประมาณสามทุ่ม เจอเพื่อนๆ พี่ๆ คนไทยเยอะเลย ได้เจอเด็กญี่ปุ่นเพิ่มด้วย คนนึงชื่อนาฮิโกะหนุ่มโอซาก้า รู้สึกจะเรียนวิชาจิตวิทยาฯกับนรา ดีจังได้เพื่อนเพิ่มมาอีก ภาษาอังกฤษกำลังถอยหลังเข้าคลอง วันก่อนจะพูดอะไรนึกไม่ออก เอ่อๆ อ่าๆ น่าอายชะมัด

ปิดท้ายด้วยของกินมื้อหรูมื้อสุดท้ายก่อนหน้า

ข้าวแกงกะหรี่ไก่ (ของแช่แข็ง) กับปลาบาสะทอดกระเทียมพริกไทย ฮ่าๆๆ ก็ผงมันยังไม่หมดอ้ะ โลโบ้ช่างสุดคุ้ม

อันที่จริงปลามันมีสามชิ้น นราก็แหมคนดี กินทีละชิ้นแล้วกันนะจะได้ไม่หมดเร็ว แต่รอให้มันละลายนานมาก นานจนทนไม่ไหว ช่างแม่มกินมันทั้งหมดนี่ละวะ อยากไม่ละลายติดกันเป็นก้อนดีนัก บ้าดีเดือดจริงๆ ตอนนี้เลยไส้แห้งกินแต่แซนด์วิชปะแฮมทุกวันๆ

..................

มุกกู้

ได้รับการคอนเฟิร์มแล้วค่ะว่ากอล์ฟเป็นเพื่อนมุกสมัยประถมแน่นอน ยินดีด้วยนะคะ โลกมันกลมจริงๆเลย พี่ที่เขาเป็นอาจารย์ที่นี่บอกว่า จากผลวิจัยนะ คนเราทั้งโลกจะรู้จักโยงใยกันไปมาอยู่ภายในหกคนนี่แหละ คือทุกหกคนต้องจะมีคนรู้จักกันคนนึง

ปัด

โลโบ้จงเจริญนะคะ

หนูแนน

ขอบคุณหนูแนนและบล็อกมาก ที่ทำให้นรามีเรื่องคุยกับนาฮิโกะคุง (ปูยักษ์และกูลิโกะโอซาก้า)

มะแอ้

ขอบคุณนะจ๊ะสำหรับของ ฮือซาบซึ้งๆ คราวหน้าขอเป็นเงินได้ไหมอ่ะ เอกสารเซ็นแล้วเดี๋ยวส่งไปให้นะ

ใบตอง

พระไม่ต้อง แค่หน้านราอย่าว่าแต่ผีเลย คนด้วยกันหันมาเจอก็หลอน

ตาหมู้ว

คิดถึงนะ รอคุมะด้วยใจจดจ่อจ้า