แล้วก็หายหัวไปอีกหนึ่งสัปดาห์
เป็นหนึ่งสัปดาห์ที่น่าเบื่อมากๆ ชีวิตวนลูปซ้ำไปมาเหมือนเดิมเกือบทุกวันเลย ช่วงนี้นอนดึกหน่อยเพราะกำลังเร่งเขียนรายงานฉบับแรก ใช้ความพยายามอย่างมากในการจะพล่ามทฤษฎีให้ยาวๆ และดูน่าเชื่อถือ ที่สำคัญ กินเนื้อที่เยอะๆ อิอิ
.
ช่วงนี้ก็ยังแข็งแรงดีค่ะ อาหารการกินเริ่มขัดสนเพราะไม่ได้ออกไปไหน
แต่ที่ขัดสนกว่าคือเรื่องการเงิน แอร๊ย เครียด ปวดม้าม
เดือนนี้ค่าใช้จ่ายเยอะมาก กดเงินมาทำไม้มันหายวับแช่วับเร็วนักก็ไม่รู้
แต่อาทิตย์หน้าวันจันทร์ ก็จะเป็นเทศกาลนานาชาติแล้วค่ะ
ใกล้จะต้องไปแสดงแล้ว โว้ว ตื่นเต้น
.
น่ากินไหม สุกี้มั่วของนราเอง
ไปเดินร้านจีนแล้วเกิดอยากกิน เห็นอะไรที่มันน่าจะใส่ได้ก็เอามา
หม้อนี้มีผักกาดจีน สาหร่าย เต้าหู้ปลาไส้เห็ดหอม (สิบเม็ดราคาปอนด์สามสิบ กรูจะบ้า!) ไข่ เต้าหู้ แล้วก็เส้นอุด้งค่ะ
เทคนอร์ผงลงไปก่อนเลย ไม่มีปัญญามาต้มน้ำซุปกระดูกเองหรอกจ่ะ พอเดือดแล้วก็ทยอยเทใส่ตามระดับความยากง่ายในการสุก โหยไม่อยากบอก ต้มไปน้ำลายยืดไป ทุเรศตัวเองจริงๆอ่าาา อิ่มอร่อยเปี่ยมสุขไปอีกหนึ่งมื้อค่ะ
ซัดคนไปเดียวทั้งหม้อ พุงอุ่นๆเสร็จก็มานั่งหน้าคอมจะทำงานต่อ
ตัดภาพมาอีกที ห่มผ้านอนกู้ก้าบ๊ายบายละ ง่วง ฮ่าาา
.
.
เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว เป็นวันวาเลนไทน์และวันตรุษจีน
เพื่อนคนสิงคโปร์นรา เขาก็ชวนมากินข้าวที่หอเขากัน มีเพื่อนๆคนอื่นอีกเยอะแยะ แต่คนที่เราจะนินทา เอ๊ย จะเล่าถึงในวันนี้ เขาเป็นคนอังกฤษ ชื่อเลียม
เลียม เป็นเด็กหนุ่มอายุประมาณยี่สิบต้นๆ
เลียมอ้วนกลม ผมแดง พูดมาก โพล่งไม่ดูกาละเทศะ เล่นอะไรติงต๊องปญอ.แบบที่ไม่คิดว่าคนอังกฤษแบบนี้ก็มีด้วย อาทิ เอาไม้คนเครื่องดื่มมาเล่นเป็นเครื่องบิน บรื่อออ แล้วไปทิ่มคนนั้นคนนี้ หรือแหย่ส้อมมาจิ้มของกินในจานคนอื่นในขณะที่เจ้าของกะลังแดรกอยู่หยับๆ รวมทั้งมองหน้าเราแล้วอยู่ดีๆก็ฉีกยิ้มให้เฉย
แล้วที่สำคัญ เลียมเป็นเนิร์ดที่เชื่อว่าตัวเองนั้นโคตรจะ Cool
.
วันที่มีดินเนอร์ตรุษจีน ทุกคนเงียบกริบไม่พูดถึงเรื่องนี้บนเฟสสะบุ๊ก
เพราะกลัวว่าอีตานี่จะตามมาหลอกหลอนถึงที่
นราก็ไม่คิดว่าจะเจอเขา แต่ที่ไหนได้ พอไปถึงเจอแม่งคนแรกเลย นราก็มองหน้าเพื่อนคนสิงคโปร์ตาปริบๆ ไหนบอกจะไม่ให้มันรู้ไง แต่ไม่เป็นไรเราคนไทยรักเพื่อนร่วมโลก ก็ไม่ได้สนใจอะไร แค่อยู่ห่างๆไว้เป็นดี
ของกินอย่างแรกคือซุปกระเพาะปลา อร่อย คิดถึงบ้าน
เลียมเป็นคนดีเลื่อนถ้วยให้เพื่อนๆ
พร้อมด้วยเสียง ซู่มมม อุวิ้งงง บรื่อออ เฟี้ยววว
จานที่สอง เป็นหมูตุ๋นเค็มๆกับผักดอง เพื่อนเขาก็แจกช้อน
เลียมเอาช้อนนราไปตอนไหนไม่รู้ มันเอาไปกำไว้ในมือกับช้อนมันแล้วเคาะเป็นเพลง เพราะจานข้าวมาก็เอามาคืน เชี่ย!!
ที่แค้นกว่านั้นคือ กว่าจะนึกได้ว่ามันเอาไปกำเล่นก็ตอนที่กินข้าวแล้ว
เลียมกินเสร็จแล้ว ทำไรดีน้า ทุกคนเงียบจังไม่สนใจเราเลย
เลียมว้าวุ่นกลัวไม่เป็นศูนย์กลางความสนใจ เลยเอาทัพพีจุ่มลงไปในหม้อผักดอง กดๆจุ่มๆเทน้ำผักดองเล่น
คนทั้งโต๊ะมองหน้ากันเงียบๆ แต่...
Some people just don't know ค่ะ
.
ทานกันเสร็จ ทุกคนก็นั่งคุยกัน แลกเปลี่ยนเรื่องราว
เลียมกลัวเพื่อนไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ด้วย เลยแทรกแม่งทุกเรื่อง
ปล่อยมุกแป้กที่ตัวเองขำอยู่คนเดียวแบบไม่แคร์สื่อ ไม่มีใครขำด้วยมันก็ไม่เลิก ยังคงใสซื่อโพล่งอะไรควายๆออกมาเรื่อยไป แย่งคนอื่นพูดอีก
เพื่อนคนเยอรมันรับโทรศัพท์ คุยเป็นภาษาเยอรมัน
เลียมก็ใจดีช่วยคุย ส่งภาษาเยอรมันบ้านพ่อมันมั่วๆเข้าไปแทรกตอนเขาคุย
คนเขาเมินไม่สนใจเวลามันโพล่ง แต่...
Some people just don't know ค่ะ
.
ไปนอนดีฝ่า
คิดถึงทุกคนเลยน้า
ดีใจจังที่อุ้ยทำอะไรกินเองได้ตั้งหลายอย่าง แหม....ดูน่ากินซะด้วยนะเนี่ย ดีเหมือนกัน มะแอ้ว่า ประหยัดกว่าไปกินนอกบ้านเยอะเลย อิ่มกว่าด้วยนิ
ตอบลบ*****
คนอังกฤษอะรั้ย ชื่อ เสียม ไม่รู้เรียบด้วยรึป่าว ดูท่าทางจะต๊อง ๆ เล็กน้อยรึป่าว อุ้ยก็ไม่ต้องเครียดหรอก คิดซะว่า เจอตัวอย่างของคนแบบแปลก ๆ ที่ทำให้ชีวิตเราได้รู้จักคนอีกแบบนึงที่อังกฤษ และไม่พึงเอาเป็นเยี่ยงอย่าง จะมีใครซักคนที่คิดจะบอกให้เขารู้ตัวมั้ยเนี่ย
*****
ช่วงนี้อากาศที่นี่มั่วมาก ไม่รู้เป็นฤดูอะไรแน่ เช้าครึ้มฟ้าครึ้มฝนอากาศอบอ้าวเหมือนฝนตก กลางวันก็ร้อนจนตับจะแล่บ นี่ถ้าเข้าเมษา อาจจะมีคนตายได้เลย เห็นเขาว่า ปีนี้จะร้อนมากด้วย
*****
อุ้ยก็รักษาสุขภาพด้วยนะ จะกินอะไรก็ให้ระวัง อย่านอนดึกด้วย เดี๋ยวจะเป็นหมีแพนด้าหลินปิง รักและคิดถึงอุ้ยมาก ๆ จ้ะ