วันนี้ท้องฟ้าขมุกขมัวตั้งแต่เช้า เหมือนอารมณ์เราเลย
มืดหม่น หมองมัว และซึมเซา
บางทีเราก็ตอบไม่ได้ว่าทำไมอารมณ์ถึงดำดิ่งลงสู่จุดต่ำสุดได้อย่างนี้
รู้แต่ว่าเหนื่อย เบื่อ ดูทุกอย่างมันเคว้งคว้างไม่มีจุดยึด
..............................
เราเดินมาบนเส้นทางนี้เพราะอะไร?
เพราะใคร?
เพื่อใคร?
นี่คือสิ่งที่ดีแล้วหรือ
ดีแล้วหรือเปล่า
อีกห้าปีต่อจากนี้
เราจะเป็นเหมือนตุ๊กตาหน้าหมูไขลานที่เดินเป็นวงกลมไปเรื่อยๆไม่จบสิ้น
ตามวงจรความฝันของคนที่รักและหวังดีต่อเราหรือเปล่า
....................................
เศรษฐกิจไม่ดี การเมืองแย่ คนตกงานเป็นร้อยเป็นพัน
ผลักดันให้เรามาอยู่ตรงนี้
เราไม่กลัวตกงาน เราไม่กลัวการเดินเตะฝุ่นหางาน
แต่มีหลายคนเขากลัวแทนเราเสียนี่
เราจะอกตัญญูไหมถ้าไม่ทำตามที่ผู้ใหญ่ที่มีพระคุณอยากให้ทำ อยากให้เป็น
เราจะเป็นเด็กเนรคุณหรือเปล่า
เวลาพ่อแม่ยิ้มแย้มอย่างภาคภูมิใจว่าลูกสาวเป็นอาจารย์ทุน
เราควรจะรู้สึกดีว่าได้ทำให้พ่อแม่มีความสุขสมหวังใช่ไหม
.
.
ไม่ใช่หน้าชื่นอกตรมแบบนี้
.....................................
ขอโทษด้วยค่ะที่วันนี้มาแบบเศร้าๆ
แต่ก็ไม่ไหวจริงๆ
เหมือนเวลาที่จะต้องเป็น "สิ่งที่คุณก็รู้ว่าอะไร" มันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
สัปดาห์ที่สามของเดือน นราต้องเข้าอบรมอาจารย์ใหม่แล้ว และต้องสอบสอนด้วย
มันไม่ใช่อาชีพที่เลวร้าย เป็นอะไรที่มีเกียรติมาก
แต่มันไม่ใช่นรา นราทำได้
แต่มันไม่ใช่นรา
ทำไมคนเราถึงต้องจบนอกให้คนไทยด้วยกันยอมรับว่าดี
ทำไมคนที่ไม่เคยเห็นนราเรียนหนังสือเลยถึงมาบอกว่านราเป็นคนวิชาการ
(แสดงว่าไม่เคยเห็นตอนโดดไปเล่นเกมละซิท่า ถ้าเขามาอ่านตอนนี้มีหวังโกรธไฟลุกแหงๆ ฮ่าๆ)
ทำไมเราต้องสานฝันของคนอื่นด้วย
........................................
เพื่อเป็นการไถ่โทษที่ทำให้ต้องมาอ่านเรื่องศาลาคนเศร้า
วันนี้มีเมนูประหลาดมาฝากค่ะ
ตอนเดินกลับบ้าน ไม่รู้คิดไร
อยากทานมะเขือยาวทอดขึ้นมา เลยแวะซื้อ
กับผักบุ้งกำนึง เหี่ยวๆแล้วเพราะซื้อตอนเย็น
ในหนังสือเรื่อง Bella Tuscany โดย ฟรานซิส เมเยส
เขาพูดถึงอาหารอย่างหนึ่งของชาวใต้ที่น่าทานมาก คือมะเขือเทศทอด
หั่นมะเขือเทศ จะแดงหรือเขียวก็ได้ตามชอบ ให้หนาสักครึ่งนิ้ว
ชุบแป้งบางๆ แล้วเอาไปทอด กินกับครีมและข้าวโพด
น่าอย่อยยยย
แต่นราไม่ชอบมะเขือเทศ เอามะเขือยาวมาก่อนแล้วกัน
ส่วนแป้งก็ไม่ต้อง เพราะขี้เกียจล้างชามเขลอะๆ ใช้ไข่นี่แหละง่ายดี
หั่นมะเขือยาวเป็นแว่นๆ ไม่หนาไม่บางเกินไปค่ะ
เลือกมะเขืออ่อนๆนะ ถ้าแก่แล้วเม็ดมันขม เนื้อมันจะซ่าๆด้วย
ทีนี้นราก็ตีไข่ ปรุงรสไข่ด้วยซีอิ๊ว กระเทียม และพริกไทย
ตั้งกะทะร้อนๆ น้ำมันท่วมๆหน่อย รอให้ร้อนค่ะ
พอร้อนจัด (อย่าให้ไฟลุกล่ะ) ก็เอามะเขือที่ชุบไข่ไว้แล้ว หย่อนลงไปทีละชิ้น
กลับไปมาอย่าให้ไหม้
น้ำมันต้องร้อนจัดนะคะ แบบหย่อนลงไปแล้วก็ฟูเลย
ไม่งั้นไข่ด้าน จะอมน้ำมัน (ไปมากกว่านี้)
แล้วก็จะรสชาติเหมือนไข่เจียวธรรมดา
แจ่นแจ๊น เสร็จแล้ว
ไข่มันจะเป็นฟูๆบางๆกรอบๆค่ะ
ไข่นราชุบไม่หนามาก พอเคลือบกรอบๆค่ะ
ส่วนมะเขือยาวนะ หูยยยย อย่าให้เซด
เนื้อแทบจะละลายเป็นครีมเลยอ่ะ หวานด้วย
ตรงที่เป็นเม็ดก็กุบๆหน่อย พอไหวค่ะ
คราวหน้าจะลองทำมะเขือม่วงทอดมั่ง
อวดแมวซักหนึ่งช็อตก่อนจาก
น้องหน้าวัว To Go ฮ่าๆๆ
เพราะขี้เหร่เลยโดนแกล้งอยู่เรื่อย
ตอนนี้ตั้งตัวเป็นเจ้าแม่ไล่กัดชาวบ้านเขาบ้างละ
...............................
ขอบคุณทุกๆคนที่เป็นกำลังใจให้นรานะ
อยากเจอเพื่อนๆทุกคนเลยจ้าาา
ฮืออออออออ อ่านแล้วก็เข้าใจนรานะคะ
ตอบลบอาจเป็นเพราะเราอยู่ในที่ๆไม่เปิดกว้างด้านความคิดด้วยนะคะ
คิดตามๆกันตั้งแต่รุ่นมโว้ไม่รู้กี่รุ่นต่อกี่รุ่น สร้างค่านิยมไปเรื่อยๆ จนมันก็กลายเป็นอย่างที่นรา และอีกหลายๆคน รวมถึงมุกด้วย ที่คิดแบบนี้นะคะ
อย่างเรื่องสร้างค่านิยมด้านการศึกษา ด้านการงาน คู่ครอง บลาๆๆๆ มันทำให้เราต้องตัดใจในสิ่งที่ตนชอบ และจำใจในสิ่งที่สังคมอยากให้เป็น ไม่ใช่ตัวเราที่อยากเป็น แต่ก็อย่างว่านะคะ มนุษย์เราต้องอยู่ร่วมกันเป็นสังคม เพราะฉะนั้นจึงจำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากสังคมด้วยนะคะ ทั้งนี้ทั้งนั้น อาจเป็นเพราะเราอยู่ในสังคมที่มีความคิดความอ่านแบบนี้ ทำให้เราอยู่กับสิ่งที่เรียกว่าตนเองได้อย่างไม่เป็นอิสระ ได้อย่างไม่เต็มที่เท่าที่ควรนะคะ
มุกว่า การค้นหาที่ๆเหมาะกับเราเนี่ย ดูเป็นวิธีที่ดีที่สุดคะ ยิ่งถ้ายังอยู่ที่เดิมๆ เราก็จะเดินไปแบบเดิมๆ ไม่สามารถลัดสนาม หักมุม เลี้ยวโค้งได้ตามใจคิดนะคะ
สิ่งที่ผู้ใหญ่เห็นว่าดีว่าเหมาะ ก็เพราะเค้าคิดว่าวิธีนี้มันสมกับเรา ซึ่งแท้จริงแล้ว ผู้ใหญ่เหล่านี้หาได้รู้ความเป็นตัวตนของเราไม่คะ
เส้นกั้นทางค่านิยมและความเป็นตัวตนของเรามันกั้นเอาไว้แค่แผ่นบางๆนะคะ แต่เป็นแผ่นบางที่มีใยเหนียวขาดยากมากคะ
มุกเชื่อว่าเวลานีนราอาจจะยังทำอะไรได้ไม่เต็มที่ และเต็มความสามารถที่นรามีนะคะ แต่มุกเชื่อว่า การที่นรารอคอยวันที่นราสมใจนั้นมันจะมาถึงแน่ๆคะ ถ้านราไม่ย่อท้อ และพยามยามทำในสิ่งที่นราต้องการ ให้เป็นที่ยอมรับของสังคมที่นราอยู่ให้ได้ แล้ววันนั้นมันก็จะมาถึงเองนะคะ
พยายามเลือกทำในสิ่งที่ตนเองชอบเถอะคะ เพราะชีวิตคนเรานั้นมันก็สั้นนิดเดียวเอง เวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน คำว่าเหนื่อยมันก็มีอยู่ด้วยกันทุกคนแหละคะ เพียงแต่ว่าเราจะเก็บมันเอาไว้นานขนาดไหน แต่อย่าเก็บไว้นานมากนะคะ เพราะยิ่งนาน เราก็ยิ่งหมดแรงจะสู้กับมันคะ ณ เวลานี้ด้วยวัยที่พร้อมจะลุยกับสิ่งใหม่ๆ อาจจะชอบหรือไม่ ก็ยังมีแรงสู้อยู่นะคะ ใช้เวลาและความพยายามเหล่านี้ ทำให้ผู้ใหญ่ยอมรับเราที่เป็นเรา อย่าปล่อยให้ตัวเรากลายเป็นคนอื่นไปนะคะ ยิ่งปล่อยไว้นาน เรี่ยวแรงเรามันก็จะหดหาย ถึงเวลานั้น นราก็จะกำจัดเส้นใยเหนียวๆนั้นไม่ไหวนะคะ
มุกเองก็คงใหกำลังใจนราได้ไม่มาก เพราะตัวเองที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็คงไม่แตกต่างกับนราเท่าไหร่คะ แต่เพราะมุกอยากกำจัดใยเหนียวๆพวกนั้นคะ เพราะฉะนั้นมุกเองก็ต้องพยายามต่อไปคะ เชื่อในสิ่งทีตัวเองคิดนะคะนรา แล้วเราจะมีแรงทไอะไรได้อีกเยอะคะ
สู้ๆคะ
....................
มะเขือยาวชุบไข่น่ากินมากๆคะ ว่าแต่ในรูปมันมีผักบุ้งด้วยนี่คะ ทำไมตอนเสร็จแล้วถึงมีแต่มะเขือยาว ฮ่าๆๆๆ
เห็นแบบนี้แล้ว ถ้าได้น้ำพริกกะปิ กับข้าวสวยร้อนๆ และปลาทูทอดด้วยละก็ อู้ หูวววววว อย่าให้พูดมากเลยคะ เพราะตอนนี้ต่อมน้ำลายทำงานหนักเลยทีเดียว พูดมากเดี๋ยวจะพาลน้ำลายยืดเอานะคะ ฮ่าๆๆๆๆ
.......................
เห็นแมวอยู่ในถุง เมื่อก่อนหมาของมุกตัวนึง ตอนมันยังเล็กมันซนมากคะ แบบโคตะระซน จนมุกเริ่มทนไม่ไหว เลยจับมันใส่ถุงขยะจะเอาไปทิ้งกันเลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆ ก็แค่แกล้งมันนะคะ แบบว่า ชั้นทนแกต่อไปไม่ได้แล้วเว้ยยยยยยยยยยยยยย
ทุกวันนี้มันก็ยังซนอยู่คะ แต่ก็เพราะแบบนี้ถึงได้น่ารัก ฮ่าๆๆๆ
น้องเหมียวนราตัวนี้ตลกดีคะ มองนราตาละห้อยเลย เหมือนจะกลัวโดนจับลงถังขยะ กรักกกก
เห้อ ว่าไปก็อาทิตย์หน้าแล้วสินะคะ ที่ต้องสอบ ก็เซ็งๆนะคะ อ่านไปก็เบื้อเบื่อคะ แต่ก็เทอมสุดท้ายละ หมดนี่ก็ค่อยว่ากันอีกทีว่าจะทำอะไร
ไว้จะเข้ามาเยี่ยมเรื่อยๆนะคะ อัพบ่อยๆหละ เครียดมากก็ระลายลงบล็อกนี่แหละคะ สบายใจ อาจจะไม่โล่งถึงที่สุด แต่สักนิดก็ยังดีกว่าเก็บมันไว้นะคะ
เดี๋ยวไว้มุกตกลงกับป๊าเรื่องเบอร์โทรศัพท์ได้เมื่อไหร่ ค่อยบอกนรานะคะ คือตอนนี้มุกกำลังเคลียอยู่ว่าจะเอาเบอร์เก่าด้วยหรือเปล่า หรือจะใช้เบอร์ใหม่ หรือจะทิ้งเบอร์เก่า แล้วเอาเบอร์ใหม่ แล้วซื้อไว้อีกเบอร์เพื่อติดต่อธุระอย่างเดียว
คือตอนนี้มุกมีปัญหาเรื่องเบอร์ตัวเองมากๆคะ กะว่าสอบเสร็จแล้วค่อยจัดการ ฮ่าๆๆๆ ไว้ค่อยว่ากันเนอะ
ไปละคะนรา บิ้วๆ
เรื่องที่1 : แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อุ้ยรังแกน้องแมวอ๊าาาาาาาาาาาาาาา
ตอบลบเค้าไม่ยอมมมม ปล่อยออกมาเด๋วนี้น๊า....TTT^TTT (สาน์นจากท่าน รมต.กระทรวงคนรักแมว)แต่พอดูจากหน้าตาของนุ้งหง่าวแล้วเนี่ยย ดูเหมือนจะมีความสุขนะคะ(สงสัยคงเป็นแมวพันธุ์มาโซคิส)ช่างเหมาะกับเจ้าของ(ซึ่งซาดิสม์)โดยแท้ คริคริ....แล้วใครว่ามันขี้เหร่คะ!!! เง้ออ ออกจะหน้าตาน่ารักซะขนาดนี้ >____<
เรื่องที่2 : อวนมีเคล็ด(ไม่)ลับในการทำมะเขือยาว(เหี่ยวๆ)ชุบไข่ให้อร่อยด้วยนะคะ....แต่ว่าเมนูนี้ต้องอยู่ในรากฐานที่หิวพอทนได้นะคะ ไม่ใช่หิวจัดมากเกินไปจนทนไม่ไหวซะก่อน...ฮ่าๆๆๆ เพราะว่ามันต้องใช้เวลานิดนึงค่ะ แต่ไม่ยากเลย ก็แค่ฝานมะเขือยาวเป็นแว่นๆ อย่างที่อุ้ยได้ทำไป เสร็จแล้วล้างน้ำแล้วก็นำไปแช่ในช่องแช่แข็งเย็นเจี๊ยบในตู้เย็นประมาณ 10-15 นาที จากนั้นก็รีบตั้งกระทะให้ร้อนแล้วชุบไข่แล้วทอดเลยนะคะ อย่าแช่มะเขือยาวในชามไข่นะคะ เพราะว่าึความเย็นของมะเขือยาวจะหายหมดค่ะ พอทอดออกมาแล้วมะเขือยาวจะกรอบนอกและนุ่มในเลยทีเีดียว รับประกันความอร่อยห้าดาวเลยค่ะ ถ้าไม่เชื่อก็มาดูหุ่นอวนตอนนี้สิคะ 555 ขอให้อร่อยนะคะ
เรื่องที่3 : การที่เราทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรา มันก็เหมือนกับว่าเราได้ขายวิญญาณให้กับปีศาจไปแล้วนั่นแหละค่ะ ถึงแม้ว่าเราจะได้มีหน้ามีตาในสังคม มีคนที่เรารักและเขารักเราภาึุคภูมิใจในตัวเรา ถึงหน้าตาของเราจะยิ้มแย้มแจ่มใส แต่หากในใจแสนจะอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเศร้าหมองน่ะ อีกไม่นานหรอกนะคะเราก็จะไม่มีความเป็นตัวของตัวเราเหลืออยู่เลย...
งานน่ะเค้ารู้นะว่าอุ้ยทำได้ แกเป็นคนที่พอทำอะไรซักอย่างนึงก็จะทุ่มให้มันอย่างเต็มที่ สมกับความมีสปิริตของแก...แต่คิดว่าตัวเองมีึึความสุขกับสิ่งที่ำได้ทำมั้ยล่ะ?
ในชีวิตของคนคนนึงน่ะ มันไม่ง่ายหรอกนะที่จะได้ทำงานในสิ่งที่ตัวเองรักและชอบ แต่ว่ามันก็ไม่ยากเกินไปหรอกนะที่จะไขว่ขว้าสิ่งเหล่านั้นให้มาเป็นของตนเอง
ถ้ายิ่งทำไปแล้วยิ่งทุกข์ใจ...แล้วจะบั่นทอนทุกเสี้ยววินาทีชีวิตของเราไปเพื่ออะไรล่ะ?....เพื่อคนที่รัก? หรือเพื่อพ่อแม่?
เคยคิดหันไปมองสิ่งที่ตัวเองอยากทำ หรือรักที่จะทำบ้างรึยังล่ะ? เคยคิดที่จะทำเีพื่อตัวเองบ้างรึยัง? ถ้ายังก็เริ่มซะตั้งแต่ตอนนี้เถอะ..ก่อนที่มันจะสายจนเกินไป.....
เค้าคิดว่าอีกหน่อยเดี๋ยวทุกคนก็จะเข้าใจในตัวแกเองแหละ
ชะตาชีวิตไม่ได้เป็นตัวกำหนดตัวตนของเรา...แต่เราต่างหากล่ะ ที่เป็นคนสร้างและกำหนดมันขึ้นมาได้ด้วยตัวของเราเอง
ุจงทำทุกวินาทีให้มีึความสุขเถอะ เราอยากเห็นแกเป็นตัวของตัวแกเอง ไม่ใช่เป็นตุ๊กตาหุ่นเชิดที่ไร้ซึ่งวิญญา๊ณ
ด้วยรักและหวังดีมากถึงมากที่สุด
รมต.กระทรวงคนรักแมว
วันนี้เด๋วอวนจะได้ไปนั่งวิปัสสนากรรมฐานที่วัดอ้อน้อย จ.นครปฐม 3 วัน 2คืนแล้วนะคะ จะเอาบุญมาฝากเพื่อนๆที่รักทุกๆคนนะคะ
ตอบลบฮ่าๆๆๆแต่ว่าตอนนี้ยังไม่ได้นอนเลย สงสัยจะตื่นเต้นจัด
หวังว่าพรุ่งนี้อวนคงจะไม่ตื่นสายนะึ TTT^TTT คิำดได้งี้ก็ไปนอนเลยดีกว่า
หลับฝันดีนะคะอุ้ย
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ
ตอบลบแนนว่าค่อยๆก้าวไปทีละก้าว ก็น่าจะเห็นทางเดินใหม่ๆนะคะ
อย่าคิดว่าเราต้องทำไปอีกห้าปี สิบปี มองเป็นช่วงเวลาสั้นๆ
ไปๆมาๆอาจจะมีงานดีๆที่เราสามารถทำไปพร้อมกับใช้ทุนไปก็ได้
มีความสุขกับตัวเอง และอย่าให้มันมาทำให้ชีวิตเราขุ่นมัวนะ
มองโลกสดใสนะคะ จุ๊บๆ
สู้ๆนะคะนรา อย่าเพิ่งเครียดกับมันมาก
ตอบลบตอนนี้ชีวิตเราก็เหมือนอยูทางแยกกันทั้งนั้นแหละ
มันขึ้นอยู่กับเรามากกว่า ว่าเราจะแยกไปทางไหน??
หวานว่านราลองค่อยๆคิด ค่อยๆดูว่า..อะไรคือสิ่งที่อยากทำจริงๆ
ถ้าหากว่านรายังไม่รู้ว่าอะไรที่อยากทำจริงๆ
ก็อาจจะเดินไปตามทางที่มีคนเตรียมไว้ให้ก่อน
ค่อยๆเดินไป มองไป มันก็ยังไม่สายค่ะ
แต่ว่าถ้านรารู้แล้วว่าอยากที่จะทำอะไร
เลือก...อย่างที่ใจเราอยากทำก็ได้ค่ะ
การที่เราเลือกอย่างที่ใจเราอยากทำ
มันไม่ได้หมายความว่าเราเป็นคนอกตัญญูนะ
เพราะว่าการที่เราเลือกในสิ่งที่เราอยากทำ
นั่นหมายความว่าเราต้องมั่นใจแล้วว่า เราทำได้
และในเมื่อเราคิดว่าเราทำได้ มันก็จะทำได้จริงๆ
แบบนี สิ่งที่เราเลือก ก็ยังส่งผลดีต่อตัวเอง
แล้วก็ส่งผลดีต่อคนรอบข้างเราได้อีกค่ะ
ของหวานตอนที่เลือกมาเรียนเกาหลีเนี่ย
บอกตามตรงว่าเคยคิดเหมือนนรานะ
หวานเคยคิดว่าที่มาเรียนที่นี่ มันเป็นการหักหลังความต้องการของแม่
ที่อยากให้หวานเรียนภาษาจีนต่อด้วย...
เพราะว่าเค้ามองว่ามันใช้ได้เยอะ กว้าง...
และทุกคนก็มองแบบนั้น
แต่หวานก็ยังดิ้นรนเอาตัวเองมาเรียนที่นี่อยู่ดี - -"
เพราะความคิดพื้นฐานหวานอยู่ที่ว่า
ถ้าเรียนที่หวานชอบ หวานก็ต้องทำให้ได้ดี
และไม่ให้ใครมาว่าตัวเอง แล้วก็คนรอบข้างลับหลังได้...
สำหรับนรา...นราลองคิดดูดีๆค่ะ ค่อยๆคิดก็ได้
หวานว่านรารู้อยู่แล้วหล่ะ ว่าอะไรคือสิ่งที่ตัวเองชอบ
อะไรคือสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเอง...
บางที กรอบที่มีคนสร้าง มันอาจจะมีไว้สำหรับให้เราทำลาย
ประตูที่ปิดอยู่ ก็มีไว้ให้เราเปิด ก็ได้นะคะ ^___^
เพราะงั้น ไม่ว่าจะเลือกอะไร
ก็ทำมันให้เต็มที่ ให้สุดใจไปเลย ^_____^
นราคะ มุกลงรูปฝอยทองที่บล็อกแล้วหละคะ มันทำหน้าแบบเซ็งได้ใจมักๆ ฮ่าๆๆๆ กว่าจะถ่ายได้ วิ่งไล่จับกันทั่วบ้านเลยคะ รูปนี้ก็ต้องมุดเข้าใต้ตู้ แล้วก็ยิ่นกล้องเข้าไป ถ่ายมาร้อยกว่ารูป ได้หน้าเดิมๆ อารมณ์เดิมๆคะ ฮ่าๆๆ ก็ดีสุดได้เท่านี้หละนะคะ ฟัดกับแมวไม่ไหวแล้วคะ ฮาาาาาา
ตอบลบนราขา ปัดก็คิดเหมือนกันว่าถ้าเราไม่ทำตามเค้า แล้วเราจะผิดมั้ย
ตอบลบทุกวันนี้ปัดจบมาสองเดือน ยังไม่มีงาน เพื่อนๆ หรือคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่ครอบครัว มักจะบอกว่า
ไม่ต้องรีบหรอก พักผ่อนไปก่อน เดี๋ยวก็ได้เอง
พี่ๆ ที่ทำงานกันแล้วก็จะบอกว่า...เดี๋ยวก็หาได้นะ ไม่ต้องคิดมาก ของพี่ยังตั้ง3-4 เดือนถึงจะหาได้...อะไรทำนองนี้
แต่คนในครอบครัวมักจะพูดว่า...ไปสมัครที่นั่นสิ หางานรึยัง ไปสมัครหลายๆ ที่สิ หางานให้ได้ไวๆ สิ
ก็ไม่รู้ว่าที่เค้าพูดเพราะเค้าหวังดีอย่างเดียวหรืออย่างอื่นแอบแฝงแหะ
กดดันเนอะ อยากบอกเค้าว่าเราอยากมีชีวิตในแบบที่เราต้องการ
แต่จะบอกเค้ายังไงดีหล่ะ
ได้แต่เงียบแล้วลองไปในทางของเรา
อ๊ะ!จากจะให้กำลังใจนรา กลายมาเป็นพูดเรื่องตัวเองซะอย่างงั้น
แหะๆ ขอโทษนะคะ
ปัดเข้าใจนะ ว่าให้ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ ถึงจะทำได้ แต่การทำได้ก็ใช่ว่าจะมีความสุข
บางทีความคาดหวังด้วยความหวังดี กลับทำให้เราลำบากซะเองเนอะ
แต่ว่า นราอย่าเพิ่งคิดว่าปัดตัดกำลังใจ (แหะๆ)
อย่างที่บอกเสมอ ถ้าต้องทำแล้ว เราต้องหาข้อดีของมัน
ทุกข์ได้ ร้องไห้ได้ เศร้าได้ แต่ห้ามท้อหรือถอยค่ะ
มันอาจจะลำบาก แต่เราต้องมองเห็นสิ่งดีๆ ของมันแน่นอน
ยังไงปัดก็เป็นกำลังใจให้นะคะ รักนราเสมอ แม้เราจะไม่ค่อยได้เจอหรือคุยกัน ^^
สุดท้าย มะเขือน่าทาน น้องแมวน่าฟัด