Curry Night

ก่อนอื่นเลย ขอขอบคุณทั้งโมมดจิและอวนมากๆ

ที่มอบให้ทั้งกำลังใจและความช่วยเหลือ

ยังไงขอนราดูสถานการณ์ไปก่อนนะคะ ว่าจะหานศ.มาทดแทนได้หรือไม่ ถ้าหาไม่ได้จริงๆก็คงจะงานเข้า ต้องปรับเปลี่ยนหัวข้อวิทยานิพนธ์ใหม่ และขยายขอบเขตกลุ่มศึกษาเป็นนศ.ชายระดับมหาลัยแทน ไม่เจาะจงว่าต้องมาจากม.ใดเป็นพิเศษ ฮึ งอนแล่ว

ถึงเวลานั้นคงได้รบกวนจริงๆจังแน่ค่ะ โดยเฉพาะโมมดจิ เห็นว่ามีเด็กในสต๊อกเยอะใช่ไหมคะ ฮิ ฮิ

.

หลังจากตามตื๊อผู้ชายคนหนึ่งอยู่นาน

ในที่สุดเขาก็ใจอ่อน ยอมนราจนได้

อิอิ ยอมทำแกงกะหรี่ให้กินค่ะ

ไปถึงบ้านนัทตอนหกโมงครึ่ง พ่อครัวนุ่งชุดตีแบดแฉะๆกำลังทำแกงกะหรี่ให้เราอยู่เลย อิ๊ๆ

อันนี้นราไม่ได้ข่มขู่บังคับให้เขาทำนะ

แค่บอกเฉยๆว่าอยากกิน ทำได้แล้ว ฮ่า

เรื่องของเรื่องคือ เคยนวดกล้ามเนื้อให้นัทเมื่อนานมาแล้ว

แต่คนอย่างนรา มีหรือจะหว่านพืชมิหวังผล

ก็คอยเซ้าซี้มาเรื่อยๆว่าอยากกินแกงกะหรี่จังเลย อยากกินข้าวฟรี เมื่อไหร่จะทำ

วันนี้ที่ทำจนได้ก็ไม่รู้ว่าเพราะตามสัญญา หรือทนรำคาญไม่ไหว

แต่มันอร่อยนี่นา ถามหลายทีแล้วว่าใช้ก้อนแกงยี่ห้ออะไร ไม่เคยจำได้เลย วันนี้ก็ลืมอีกแล้ว

นรา หน้าตาชื่นบานกับข้าวฟรี

อิ่มจังตังอยู่ครบ

ตู้เย็นสงบ ไม่เสียเสบียงอีกหนึ่งวัน

วันนี้สงสัยนัทจะวางยา ทำแกงกะหรี่เผ็ดอ่ะ

คือมันไม่เผ็ดสำหรับคนอื่น แต่มันเผ็ดมากสำหรับเรา กินไปก็ลิ้นห้อยไป เป็นที่น่าอนาถใจยิ่งนัก

วันนี้มันฝรั่งออกแข็งๆหน่อย แต่ชอบ ไม่ชอบเละเกินกินไปไม่มีรสสัมผัส หอมใหญ่ก็ดี แครอทก็หวานดี ข้าวใช้ข้าวเกาหลี แข็งไปนิดแต่อร่อย

กินของฟรีต้องไม่เรื่องมากค่ะ

เดี๋ยวโดนพ่อครัวตบฉาด

นราซัดไปเป้งๆ สองชาม อิ่มท้องจะแตก

สบายใจ เหมือนบรรลุสวรรค์ชั้นฟ้า นอนอืดแผ่พังผืดพุงหน้าทีวีไม่เกรงใจใครทั้งสิ้น ฮ่า

แถมยังมีคนเอาสตรอว์เบอร์รีมาอีก โอ๊ยสุขใจๆ

ตอนนี้สตรอว์เบอร์รียังอร่อยอยู่ ลูกโตๆ หวานฉ่ำไม่เปรี้ยวเลย ก็ซัดไปซะครึ่งถาดอย่างไร้ยางอาย

พอกินเสร็จ สติกลับคืน

ก้มมองพุงตัวเองแล้วก็ถอนใจเฮือกๆ

อ้วนอีกแล้ว

ตอนนี้นรากำลังประสบปัญหาโยโย่เอฟเฟค

เพราะเมื่อสองสามสัปดาห์ก่อนหน้าไปว่ายน้ำตลอด ก็ผอมลงอย่างรวดเร็วมาก แต่ทีนี้ตั้งแต่สัปดาห์ที่มีงานนำเสนอหน้าชั้นเป็นต้นมาก็แทบไม่ได้ไปเลย คือออกกำลังกายน้อยลงแต่ยัดห่าเท่าเดิม ไขมันรีเทิร์นมาอย่างรวดเร็ว ตันไปหมดรอบองรอบเอว อึดอัดอ่า ต้องกลับไปว่ายน้ำให้เร็วที่สุดแล้วไม่งั้นเกินเยียวยา

.

กินแกงกะหรี่เสร็จ นัทขับรถพาไปสวนสาธารณะราวน์ทรี พาร์ก ที่นราเคยไปถ่ายรูปเมื่อตอนโน้น

สวนปิดสามทุ่มครึ่ง มีเวลาประมาณชั่วโมงนึงให้เดินเล่น เล่นของเล่นกัน

คนอื่นๆก็ไปเล่นชิงช้า ม้ากระดก ห้อยโหนปีนป่ายอะไรกันไป

แต่นรา สสารในท้องทิ้งถ่วงตกหนัก

จะหายใจยังไม่ไหวเลย

เลยขอนั่งชมธรรมชาติดีกว่า

ซ่าไปเล่นชิงช้าแปปนึง แกว่งไปแกว่งมา จะอ้วก ก็เลยหยุด

ไม่ได้มีความโรแมนติกเล้ย
.

จะว่าไปก็ไม่ได้เล่นชิงช้านานมากแล้วนะ

เป็นปีแหละ

รู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ หวิวๆ ลอยๆ

ตอนนี้ก็ยังยุ่งเหมือนเดิม

เรื่องงานล้วนๆ

เวลาหดสั้นลงทุกที แต่งานทำไมไม่ก้าวหน้าซักที

อาจารย์ที่ปรึกษา ตอนไม่อยากเจอก็อยู่จังเลย พออยากจะเจอก็ไม่เคยอยู่เลย หาตัวไม่ได้ หุดหิดมาก

นี่กะว่าจะไปปักหลักกินอยู่หน้าออฟฟิศแก ประมาณว่ามาเมื่อไหร่ หรือออกจากห้องมาเมื่อไหร่เจอแน่ๆ หนีไม่ได้ ห้ามไปไหนทั้งนั้นจนกว่าฉันจะปรึกษาจบ

.

วันนี้อากาศดีค่ะ เมฆน้อย ไม่ร้อนมาก

น่านอนกลิ้งบนสนามหญ้ากับหนังสือดีๆสักเล่ม กินขนมหวานๆ แล้วนอนขึ้นอืดให้เป็ดมาแทะศพ

จะตั้งใจทำงานแล้ว จะพยายามนะ

ฮึ้ยๆ