My Virtual Garden

หายไปนานเลย

ช่วงนี้งานเยอะมาก ยุ่งวุ่นวายทุกวัน
แม้แต่ข้าวเช้ายังต้องซื้อใส่กล่องขึ้นมากินข้างบน
โอ้ ชีวิตศรี
ช่วงนี้โทรมมาก เหนื่อยกับงาน ทรมานกับชีวิต
อีกสามเดือนก็ไปแล้ว
เฮ้อ
.......................

จริงๆอยากจะอัพเรื่องกีวีชีสพายที่เพิ่งทำไปอาทิตย์ก่อน
แต่ลืมโอนย้ายรูปมาใส่ในโน้ทบุ๊ก
ไว้เอนทรี่หน้าแล้วกันนะคะ

วันนี้มาดูสวนผักผลไม้ของนรากันดีก่า
อ๊ะๆ ไม่ใช่ของนราหรอก ของจัสตินเขาน่ะค่ะ
จัสตินตัวเขียวเพราะเป็นมนุษย์ต้นไม้
เกิดจากการพ่นยาฆ่าแมลงใส่ต้นไม้เยอะๆ
เลยโดนสาป พ่นอยู่ดีๆก็ บุ้มมม กลายร่างเป็นแบบนี้ซะละ

จัสตินมีบุตรหนึ่งคน
เป็นอะไรที่เยี่ยมยอดมาก คือไม่ต้องท้อง
แค่ใช้คำสั่ง "งอกต้นเบบี๋" บุตรก็จะปู๊ดออกมา
เดินได้เลยทันที จากเด็กโตเป็นผู้ใหญ่ทันที
และที่แจ๋วสุดคือ ค่าทักษะต่างๆจะเท่ากับคนที่ให้กำเนิดทุกประการ


นรามันพวกมือร้อน
ปลูกอะไรก็ไม่ค่อยรอด เห็นงอกงามอย่างเดียวคือถั่วเขียว
เม็ดเป้งๆ หยั่งกะเห็บหมาแน่ะ
เพื่อสนองสิ่งที่ขาดนี้ นราเลยทำสวนในเกมซิมส์สอง
ปลูกส้ม มะนาว แอปเปิลอย่างละต้น
และลงผักผลไม้ล้มลุกเวียนๆกันไปค่ะ

นานนะกว่าจะปลูกให้มันออกมางอกงามได้เนี่ย
แรกๆก็ตายบ้าง ลูกออกมาสีซีดๆแห้งๆบ้าง
คือสีผลไม้จะเข้มขึ้นตามความแข็งแรงงอกงามของต้นไม้ค่ะ

นี่มะเขือม่วง
มองไม่ค่อยเห็นหรอก เพ่งหน่อยแล้วกัน
สีม่วงเข้มสวยเชียว

ส้ม มะนาว แอปเปิล จะหยุดโตในฤดูหนาว
กว่าจะออกลูกก็น้านนาน
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับจัสตินผู้มีเหรียญรางวัลทำสวนสีทอง
อั๊งอ่างงง (ขอเลียนแบบหนูแนนหน่อยนะ)
มะนาวเอาไปคั้นแล้วดื่มจะลดอุณหภูมิร่างกายตอนหน้าร้อน
ส่วนแอปเปิลไม่รู้ แก้หิวเฉยๆมั้ง

ตอนนี้มะเขือเทศกำลังสุก
ต้นแรกสีซีดไปหน่อย ลืมดูแลไปนิดนึง ฮ่าๆ
แต่ต้นข้างหลังลูกสีแดงน่าหม่ำจริงจริ๊ง

ผัก ผลไม้พวกนี้เอามาปั่นรวมกันได้หลายเมนูด้วยนะเอ้อ

เห็นสวนเขียวๆก็ชื่นใจ เพราะบ้านตัวเองไม่มีแบบนี้
วันจันทร์ที่แล้ว เล่นตั้งกะเก้าโมงยันสามทุ่ม ฮ่าๆ
ใช้วันหยุดได้คุ้มค่าจริงๆ


วันจันทร์นี้ นราต้องเริ่มเดินสายดูแลกลุ่มเม็กซิโกแล้ว
เขาจะไปวัดพระแก้วกัน
โหย ไปจนเบื่อแล้วอ่ะ ร้อนล่วย
แต่ภาระหน้าที่ย่อมหลีกเลี่ยงไมได้
นรา..สู้ชีวิต
วันจันทร์ใครไปวัดพระแก้วอย่าลืมชะเง้อมองหานราล่ะ
ดูแลกลุ่มนศ.เม็กซิกัน สิบห้าคนนนน
แอร๊กกก
..........................

ใบตองจ้า
แมวน่ารักเน้อๆ
เราไปทีไรก็ชอบตะกายเข้ามานอนในตักล่ะ
ขอแสดงความยินดีในวันรับปริญญาล่วงหน้านะคะ

หนูแนน
แมวหน้ามันโง่ๆหละแนน
เหมือนเอ๋อๆ
แล้วตั๋วเครื่องบินหรือยังเนี่ย ระวังไม่ได้กลับบ้านนะ

Voice from the Kittens' Owner

สวัสดีค่ะ

มาอัพอีกแล้ว
มีบางคนสงสัยว่างานการไม่ทำหรือไง
บอกว่ายุ่งๆ แต่อัพบล็อกวันเว้นวัน
พอดีได้รับเกียรติจากแขกกิตติมศักดิ์ค่ะ
วันนี้จะไม่ใช่ผลงานการเขียนบล็อกของนรา
แต่เป็นของแฟนนรา
(หายากนะเนี่ย)
และประสบการณ์สู้รบตบแปะกับลูกแมวของเขา
เชิญทัศนาได้ ณ บัดนี้ๆๆๆ (เอ็กโค่เยอะๆ)
...............................

ถึงหมูที่หน้าอ้วน
เราจะเขียนถึงลูกแมวของเรานะ ตั้งแต่ที่เรารู้ว่านังจ่อยมันท้องกับแมวที่ไหนก็ไม่รู้ เราได้เห็นฉากเลิฟซีนที่บนหลังคาบ้านตอนเรานอนกลางวัน 2 ฉาก ไม่คิดว่ามันจะท้องด้วยซ้ำ เพราะเราพยายามขัดขวางทุกวิถีทาง โดยการหาสิ่งของมาขว้างปา แล้วก็เรียก มาย บุพการี มาขับไล่ไสส่ง แมวตัวผู้จรจัดไม่รู้จักหัวนอนปลายก้อย



แต่แล้วไม่อยากจะเชื่อ บาปกรรมอันนั้นมาสนองยิ่งกว่าเวรกรรมติดจรวด ตอนลูกแมวคลอด เราสัญญากับตัวเองว่าครั้งที่แล้วกูพลาด ครั้งนี้กูจะไม่ยอมพลาดวินาทีชีวิตอีกแล้ว(ของงี้หาดูยาก) วันที่นังจ่อยมันจะคลอด เผอิญ 5โมง พอดี เลยออกไปวิ่ง กลับมากะจะเห็นลูกแมวน้อยออกจากท้องแม่ครบทุกตัว แต่พอกลับมาแม่งยังไม่ออก ออกยากมาก ในที่สุดตัวแรกออกมา แต่เราไม่เห็น (มาย บุพการี พยายามช่วยมันคลอด แต่หมอบอกว่าแมวมันขี้อาย เลยไม่ออกต่อหน้าคน แต่แล้วไงละแม่มันเบ่งไม่ได้)


ตัวที่ 2 สุดสยอง ออกมาแค่หัว ตัวไม่มา คาหอยอยู่แบบนั้น แทบเป็นลมกู พอออกมาหมดตัว รกตัวไม่โผล่ออกมาอีก ลูกแมวตัวที่ 2 เลยคาหอยแม่มันอย่างนั้น นาน พอดู(ระหว่างตัว 1 กับ 2 คลอดห่างกัน ร่วม 3 ช.ม.) แล้วเราก็เข้านอนด้วยความหวังที่จะให้มันออกครบๆ เสร็จ และด้วยความเป็นห่วง จึงนอนหลับอย่างรวดเร็ว ลืมไปว่าน้องชายเฝ้าดูแมวคลอดตลอดทั้งคืน


เช้ามาลูกแมวออกครบ 5 ตัว ตาย 1 เนื่องจากคาหอยแม่ ส่วนตัวที่ 3 กับ 4 ออกยากมาก พ่อเราต้องดันหัวแมวกลับไปในหอยแม่แมวแล้วดึงออกไม่งั้นไม่รอด สรุป ลูก แมวผู้ทรหด ออกมาชมโลกได้ 4 ตาย 1 ขนาดความใหญ่เห็นได้ชัดเจน ตัวแรก ใหญ่ สุด ไล่มาถึงตัวสุดท้ายเล็กสุด



ตอนแรกเกิด อะไรๆ ก็ดูดีไปหมด น่ารักกก ไม่วุ่นวาย พอตอนโตนี่สิ สุดๆ ที่บอกว่าเวรกรรมติดจรวดที่ดันไปขัดขวางบทรักของพ่อแม่มัน คราวนี้ลูกๆ มันเอาคืนอย่างสาสม แม่งนิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแดก แถมไม่ได้แดกน้อยๆ กินเยอะมาก กินอิ่มกูนอนแล้วนะ เวลากูตื่นอย่าลืมให้นมกูละ - -
ตอนนี้น้องแมวอ้อนมานั่งอยู่ ตัว 1 นั่งบนตัก ตัว 2 อยู่บนพื้นหลังตูด ตัว 3 อยู่แถวๆพุง ตัวที่ 4 มึงเป็นอะไร มาอยู่บนต้นคอกู



เวลาจะออกกำลังกาย ท่านเป็นอันต้องมายุ่ง นอนซิตอัพ บทโต๊ะซิทอัพ ท่านก็มาอยู่ที่หลังผม ออกกำลังไม่ได้ ยกเวท ท่านก็ไม่อยู่ข้างล่าง ผมละจิตนาการว่าถ้าเวทตกลงไป สงสัยไม่ทันมีเมีย ตายก่อนแน่ๆ เลิกก็ได้วะ ตอนกินข้าวก็มาร้อง มึงกินไรว้า ขอกูกินมั่งจิ มองด้วยสายตาขอร้องแกมบังคับ แล้วก็ร้อง ผมเลยจับขังกรง นั่งกินหมูปิ้งด้วยความบันเทิงใจโดยมีเสียงแมว แทนเสียงนก โรแมนติกดี ตอนนี้มันกำลังหลับโชว์ท้องลาย ดีแล้ว เดี่ยวมันตื่นก็ต้องมารบกันอีก ไหนๆก็ไม่ได้เลี้ยง ในฐานะผู้เล่น ก็ขอแม่(ของผม) ผู้เลี้ยงเลี้ยงมันด้วยความสุขเน้อ

..............................

ขอแถมนี้ดส์
วันนี้นราไปเกิดอยากกินผัดผัก อยากกินหน่อไม้ฝรั่ง
แต่ที่โลตัสไม่มี เลยเอาเห็ดหอมมากล่องนึง
กับซุคินีสองแท่ง

จานนี้ ซุคินีผัดเห็ดหอมซอสหวานญี่ปุ่น
อร่อยดี หวานกรอบ รสชาติเหมือนน้ำเต้าสักอย่างมากกว่าแตงกวา
อย่าผัดสุกมากล่ะ เดี๋ยวเหี่ยว เละหมด

กินหมดแล้วก็ยังไม่สาแก่ใจ ลุกไปทำมาอีกหนึ่งจาน
ซุคินีชุบแป้งทอด
(แปลงมาจากเมนูมะเขือยาวชุบแป้งทอด)
รสชาติใช้ได้ แต่ไม่อร่อยเท่าผัดจานแรก

สงสัยจะกินเยอะไป ตอนนี้คลื่นไส้มาก
อัดแอร์เอ็กซ์ไปแล้วสองหน่วย
แอวะ
ไปละ พรุ่งนี้มีศึกใหญ่รออยู่อีกค่ะ

How Could Someone Be So Handsome?

วันนี้วันจันทร์
วันหยุดของเรา ตะละลาลี้ลู
หลังจากโหมงานหนักมาตลอดทั้งสัปดาห์
วันนี้นราก็เลยขอชาร์จพลังให้ตัวเอง ด้วยการตื่นเอาสิบโมง ฮ่า ฮ่า
.....................

เมื่อวันเสาร์ นราก็จัดการคิดค่าโปรแกรมสัมมนาเสร็จแล้ว
ค่อยยังชั่วหน่อย ภูมิใจนิดๆเหมือนกันนะเนี่ยว่าเราคิดเลขได้ด้วย
แต่พรุ่งนี้ก็ต้องกลับไปทำงานแล้ว เฮ้อ
ยังมีเรื่องเหลือให้ทำอีกเยอะแยะเลย
วิทยากรก็ยังเชิญไม่หมด แบบสอบถามยังไม่ทำ จดหมายขอดูงานที่บริษัทก็ยังไม่ออก หมายเลขโครงการก็ยังไม่ขอ ไหนจะจองรถทัวร์ โทรยกเลิกห้องที่วินด์เซอร์อีก
เหนื่อยจนหมดแรงจะบ่นแล้วฮ่ะ
......................

กลับมาเข้าเรื่องหัวข้อของวันนี้กันเถอะ
วันนี้ว่าง ไม่มีอะไรทำ จู่ๆก็นึกถึงหนังเรื่องนี้ขึ้นมาได้
Interview with the Vampire
แปลกดี อยู่ๆก็อยากดู
เลยเข้ายูถูป ไปเสิร์ชหาที่คนเอามาแปะไว้ แล้วก็นั่งดูทั้งวัน

พอดูจบแล้ว...
พระเจ้า
พระเจ้า
พระเจ้าาา
คนเราหล่อขนาดนี้ได้ยังไงกัน
แบรด พิทท์ ชาติที่แล้วคุณทำบุญด้วยอะไรคะ

ทอม ครูซ นี่ก็อีกคน
เมื่อครั้งยังใส ช่างหล่อกระชากใจสุดโคตร
ดูยิ้มที่มุมปากนั่นซิ อรั๊ยๆ ดูมีลับลมคมในน่าสงสัยจังเยยยย

อย่างนี้ซิเขาถึงเรียกว่าแวมไพร์สุดหล่อ เจ้าชายแวมไพร์
ดูดีกว่าพ่อแวมไพร์หน้าตาไม่สมมาตรจากแสงอาทิตย์อัสดงนั่นตั้งแยะ
(ขอสงวนสิทธิ์ในการไม่เอ่ยนาม รู้ว่าแฟนคลับแกเยอะ
รวมๆกันแล้วก็หลายบาทาอยู่)

เนื้อเรื่องคร่าวๆ เกี่ยวกับหนุ่มหล่อชื่อลูอี้
(นามสกุลอะไรไม่รู้เป็นภาษาฝรั่งเศส อ่านยากแถมยาวฮิหาย)
รับบทโดยแบรด พิทท์ ที่ตอนนี้เหี่ยวแล้ว
พี่แกเสียภรรยากับลูกไปตอนคลอด เลยสิ้นหวังสิ้นแล้วทุกสิ่งอัน
บังเอิญได้เจอกับแวมไพร์หนุ่มเลสแทท นามสกุลยาวๆ อ่านยากอีกแล้ว
เลยตกลงปลงใจยอมเป็นแวมไพร์กับเขาด้วยคน

บอกตรงๆ จับใจความเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้
เพราะเหมือนมันไม่ค่อยมีอะไร
เป็นการให้สัมภาษณ์เรื่องชีวิตแวมไพร์ของตนกับนักข่าวคนหนึ่งมากกว่า
แบบว่าเป็นแวมไพร์ ต้องหัดควบคุมความอยาก
เป็นแวมไพร์แสนดีเลยต้องกินเลือดไก่ เลือดหนูแทนเลือดคน
วันดีคืนดี เผลอไปขม้ำเด็กหญิงเข้าให้
(หล่อนคือเคิร์สเทน ดันส์ท ตอนอายุประมาณสิบขวบค่ะ
เลยได้รู้ว่าหล่อนหน้ากลมเหมือนเหรียญห้ามาแต่อ้อนแต่ออก)
แล้วหล่อนก็กลายเป็นแวมไพร์รุ่นจิ๋วไป
ตอนหลังโดนจับไปตากแดดตาย ฮ่าๆ สะใจ
อายุแค่นี้ทำเป็นได้จูบแบรด พิทท์ตอนเอ๊าะหรอ หนอย ยอมไม่ได้
ที่ไม่รู้เรื่องอีกอย่างก็เพราะว่า
พี่แกเล่นกระซิบกระซาบกันทั้งเรื่อง
ไอ้เซ็กซี่ มันก็เซ็กซี่อยู่หรอกนะ เสียงแหบทุ้ม แผ่วเครือ
แต่ฟังไม่รู้เรื่อง ยูถูปไม่ทำซับไตเติลให้ด้วยสิ
(แต่ขอยืนยันคำเดิมว่าแบรด พิทท์หล่อเหลาที่สุดตอนเล่นเรื่อง Meet Joe Black)
.....................

พี่ทอม พอทำผมทอง คิ้วทอง ตาฟ้าแล้ว เหมือนจะหล่อน้อยลง
ดูจืดๆยังไงไม่รู้
พี่แกออกมาตั้งสองสามฉากแน่ะกว่านราจะนึกออกว่า
อ้าว ไอ้นี่มันทอม ครูซนี่นา
แถมในหนังดูหื่นๆยังไงก็ไม่รู้
เอาน่า มันแค่บทๆ


จริงๆ อยากจะบอกว่า แอนโตนิโอ แบนเดอราส ก็เล่นเรื่องนี้ด้วย
กำลังเอ๊าะเช่นเดียวกัน
เป็นเจ้าพ่อแวมไพร์ที่พูดติดสำเนียงอะไรสักอย่าง
แถมยังกระซิบแผ่วเบาตลอดเวลา ฟังไม่ออก
ขอไม่เอาภาพมาลง เพราะหล่อไม่พอที่จะได้ขึ้นบล็อกนาราโทโลจี ฮ่าๆ

ขอลาไปด้วยภาพหน้าเคลิ้มของแบรด พิทท์ ตอนถูกทอม ครูซดูดซอกคอ
อริ๊งอร๊างงง
ไปล่ะ ขอไปเช็ดเลือดกำเดาก่อนค่ะ

What A Bad Hair Day! (+Kitten Diary)

เมื่อวานนี้ หงุดหงิดแต่เช้า
นราขึ้นรถไฟฟ้าจากอ่อนนุชไปหมอชิต จะไปบ้านแฟน
โดยบัตรที่ใช้เป็นบัตรนักเรียนของน้องชายที่ยืมมา
ไม่ได้คิดอะไร เพราะปกติเช้าๆ ยิ่งวันอาทิตย์แล้วจะไม่มีคนมาคอยตรวจบัตร

ไหงวันนี้มันมีฟะ
นราก็ตกใจนิดหน่อย แต่ยังพยายามทำเนียนเดินออกไปนิ่งๆ
แต่ไม่รอด "น้องคะขออนุญาตตรวจบัตรด้วย"
ซวยละกู
แต่ยังไม่วายฟอร์ม ส่งบัตรประชาชนและบัตรนักศึกษาให้ไปอย่างสั่นเทา
แอบหวังว่าเขาคงไม่ดูวันที่บัตร นศ. หมดอายุหรอกนะ
เพราะมันหมดไปตั้งกะเดือนพ.ค.แล้ว

น่านไง กรูว่าแล้ว ไม่รอด
เจ๊เจ้าหน้าที่ถามว่า น้องเรียนจบหรือยัง
ด้วยความตกใจ บวกกับอยากได้บัตรคืน นราเลยตูแหลไปว่า
ยังค่ะ ลงเรียนที่ติดไว้อยู่ตัวนึงค่ะ
เจ๊ก็ว่า งั้นพี่จะยึดบัตรไว้ก่อน ให้น้องเอาหลักฐานการลงทะเบียนเรียนมาแสดงแล้วพี่จะคืนให้
เสร็จเลย อ๊าาาา จะไปมีได้ยังไง
สรุปว่าก็ต้องโดนยึดไปโดยปริยาย
.........................

ทีนี้ นราก็เดินลงมาอย่างหัวเสีย
เจอรถตู้ก็โบก แล้วขึ้นไปเลย อยากออกไปจากที่นั่นไวๆ
ปรากฏว่ารถวิ่งมาได้สักพัก นราก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้
บางอย่างที่ทำให้เสียวสันหลังวาบบบ
เอ๊ย เมื่อกี้ว่าจะไปกดตังค์นินา เพราะเงินหมดแล้ว
แต่เจอตรวจบัตรก่อนเลยลืม
เปิดกระเป๋าตังค์ดู มีเศษเหรียญอยู่สิบห้าบาท กรุ๋งกริ๋งๆ
แต่ค่ารถยี่สิบห้าบาท
โอ๊ยยยย ฟายเอ๊ย เกลียดความเฟอะฟะของตัวเองจริงๆ

นราก็ตุ๊มๆ ต่อมๆ โทรบอกแฟน
แฟนบอกว่า รถถึงสี่แยกบางพลูแล้วโทรมา จะเอาเงินออกไปให้
นราก็โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง
พอถึงแยก นราก็โทรหา
แต่วันนี้พี่รถตู้ซิ่งมาก วางหูปุ๊บ อีกีหนึ่งนาทีต่อมาก็ถึงที่หมายแล้วอ่ะ
แล้วแฟนกรูจะออกมาทันได้ยังง้ายยย
นราเลยต้องแบกหน้าอ้วนๆ อันแสนอับอายไปบอกคนขับว่า
พี่คะ ขอโทษนะคะ หนูมีเงินไม่พอ ลืมกดเงินมา มีอยู่สิบห้าบาทเนี่ย
ขอโทษจริงๆ นะคะ
โชคดีเจอคนขับใจดี เขาบอกว่าไม่เป็นไร
แต่อีเมียที่นอนๆ อยู่ลุกขึ้นหันมามอง
โอ๊ย อับอายจริงๆ เกิดมาไม่เคยทำแบบนี้เลย

นี่ขนาดอยู่เมืองไทยนะ
ไปอยู่เมืองนอกตัวคนเดียว จะรอดหรือเรา...
..........................

ตอนนี้หนูแมวตาลืม เดินแข็งขึ้นแล้วล่ะ น่าร้ากกก
เสียดายลืมเอากล้องแม่มา มีแต่กล้องมือถือน้องโมฯ ห่วยๆ
พอเดินเก่งแล้วก็ว่อนกันทั่วบ้านเลย ปีนออกมาจากตะกร้า
ร้องกันทั้งวัน ไม่รู้ร้องอะไรนักหนา
เพราะแม่แมวตัวเล็ก แล้วก็ท้องนี้ท้องแรก เลยไม่ค่อยมีนม
ก็เลยต้องช่วยกันป้อนนมแพะให้แทน เพราะไขมันสูงพอทดแทนกันได้
แต่ห้ามป้อนนมวัวให้ลูกแมวเด็ดขาดนะคะ เพราะมันยังย่อยแลคโตสในนมวัวไม่ได้
กินเข้าไปอาจจะท้องอืด ท้องเสีย แล้วก็เท่งทึงได้
ไม่มีนมแพะ ใช้นมเด็กทารกแทนก็ได้ค่ะ แต่ผสมให้เข้มข้นขึ้นเท่านึง

มีสี่ตัว ชื่อ เงิน ทอง โชคดี แล้วก็ ตุ้น (อันนี้นราตั้งให้เอง) ไม่ได้เข้าพวกเล้ย
ตอนนี้ยังแยกไม่ออกอ่ะว่าตัวไหนเป็นตัวไหน
รอให้มันโตก่อนนะ

อยากเอาใส่กระเป๋ากลับบ้านมาก
แต่กลัวไอ้จืดที่บ้านจะทับตาย
เมื่อวานก็มากลิ้งๆบนเตียง แล้วนอนพาดขา
โอ่ย สิบนาทีเท่านั้นแหละ ขาชาไปเลย
ไอ้จืด รุ่นเฮฟวีเวทค่ะ
แมวอ้วน เหนียวนุ่มหนืดมือ
.............................
ปล. นราหนักหกสิบแล้วแหละ เข้าขั้นวิกฤตอย่างแรง

ใบตองจ้า
นราไปอังกฤษเดือนตุลาค่ะ ต้นเดือนมั้ง
ใบตองไปเดนมาร์กมาอะหนุกป่ะ ไม่เห็นเอารูปมาอวดเลย

มุกกุ
นรายังไม่ได้สอนหรอกค่ะ ก็เขาส่งมาช่วยงานที่ฝ่ายกิจการต่างประเทศก่อน
ส่วนเรื่องเป็ด คงไม่กล้าเอามาย่างกินอ่ะ
เดี๋ยวโดนไล่ออกข้อหาประทุษร้ายเป็ด
เมื่อวานไปหาเอเจนท์ ไปเลือกหอพัก
เปิดหน้าแนะนำมาหน้าแรก ก็เจอรูปเป็ดเดินหน้าหอ
อืมมม ธรรมชาติดีจริงๆ

เอมิลี
นราว่าติดฝิ่นมันไม่ผอมอย่างเดียวอะดิ จะตายเอา
มาออกกำลังกายเป็นเพื่อนกันเหอะ ตอนนี้ขานราใหญ่เท่าเสาเข็มสุวรรณภูมิแล้ว
เรื่องแมวไม่ต้องห่วงนะคะ นราไม่แกล้งร้อกกก
ฮี่ฮี่ฮี่

แนนโกะ
ดูท่าทางล็อตนี้จะขนไม่ยาว เพราะพ่อเป็นแมวไทย
แต่ดูจากลักษณะขนแล้วน่าจะฟูนุ่มๆนะคะ
แบบว่าผสมกันออกมา
กุ้งญี่ปุ่นแพงเหรอ วันนั้นนรากินกุ้งแบบ เบื่อไปนานอ่ะ เรอออกมาเป็นกลิ่นกุ้งด้วย
โฮะๆๆๆ