Hush, It's Spring in York

หลังจากมรสุมชีวิตระลอกแรกผ่านพ้น

นราก็พอมีเวลาหายใจหายคอกับเขาบ้าง

หลังระหกระเหินลากสังขารเหี่ยวโทรมกลับมาจากอัมสเตอร์ดัมได้

ก็เอาอสุภะปะไว้กับเตียงจนหายเหนื่อยอยู่สองสามวัน

ต้องรีบหายเหนื่อย มีแรงออกไปเดินเร็วๆ เพราะช่วงนี้อากาศดีมาก

ฟ้ายังมีเมฆเยอะ แต่ถ้าไม่มีเมฆก็เป็นสีฟ้าใสเหมือนลูกแก้ว

ลมพัดเอื่อยๆ ชื่นใจ หายเหนื่อย มีแรงทำอะไรๆขึ้นอีกเยอะ

.

เสียดายว่าช่วงที่นราไม่อยู่ ดันเป็นช่วงที่ดอกแดฟโฟดิลบานเต็มที่

กลับมาแล้วก็ยังมี แต่ไม่เยอะเท่าช่วงที่สวยที่สุดของมัน เสียดายนิดๆ

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา นราก็หิ้วฟูจิคุงออกไปเดินเล่น

เรียงความไว้ทีหลัง คนกำลังเหนื่อยไม่มีอารมณ์เขียนหรอกย่ะ

แดฟโฟดิลสวยๆ ยังมีให้เห็นเยอะเลยในเขตมหาลัย หลายแบบด้วย

เห็นแล้วนึกถึงกลอนของวิลเลียม เวิร์ดสเวิร์ธ กลอน The Daffodils

แล้วเลยเข้าใจว่าทำไมเขาถึงพรรณาไว้ซะร่าเริงมีความสุขมหาศาลขนาดนั้น ก็เพราะมันสวยจริงๆ เห็นแล้วมีความสุขจัง เวลาลมพัดส่วนดอกที่มันหนักก็ดิ่วดิ้วไปมาตามแรงลม

Ten thousand saw I at a glance,Tossing their heads in sprightly dance.

รุ่นพี่เคยบอกว่า เข้าฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน เชอร์รีก็จะทยอยบาน

บานจริงๆด้วย เชอร์รีที่นี่ก็คือซากุระญี่ปุ่นใช่ไหมอ่ะ

เอาไปเทียบกับรูปในบล็อกแนน มันก็คล้ายๆกันนินา

ต้นนี้แบบดอกชั้นเดียว เป็นต้นแห้งๆลีบๆ

ขึ้นเลื้อยแนบข้างตึกแวนเบรอห์ที่เราเดินผ่านประจำ

ไม่น่าเชื่อว่าพอมีดอกบานแล้วจะสวยขนาดนี้

แต่ถ้าถามถึงต้นขวัญใจ
ต้องต้นใหญ่หลังหอกลางของแวนเบรอห์ต้นนี้เลย
ดูตอนฤดูหนาว ไม่รู้เลยว่าเป็นเชอร์รี
ตอนนี้เป็นสีขาวฟูเต็มทั้งต้น เหมือนทะเลสีขาว
ทรงต้นเขาก็สวยนะ เป็นทรงร่มเตี้ยๆ ทอดกิ่งออกไปยาวๆ
เป็ดชอบมานอนใต้ต้น ห่านชอบมาจิกดอกกิน
ส่วนสาวๆนักศึกษาก็ชอบมานั่งเล่นใต้ต้น เม้าธ์กันระริกระรี้
เชอร์รีต้นนี้หอมมาก หอมแบบหวานๆ เย็นๆ (ไม่ใช่ไอติมแท่งนะ) ได้กลิ่นแล้วชื่นใจ จะให้นอนดมทั้งวันเลยก็ยังได้


อีกหนึ่งต้นดอกลา คล้ายต้นแรกแหละ
แต่ต้นนี้หญ่ายยยมาก สูงเท่าตึกสองชั้น ท่าทางจะเก่าแก่มาก
หอมเหมือนกัน แต่ไม่เท่าต้นดอกซ้อน

สีชมพูบ้าง

ต้นนี้มันบอบบาง กร๋องแกร๋งยังไงไม่รู้ เหมือนไม่มีแรงจะออกดอก

แต่สวยดีค่ะ สีชมพูอ่อนๆ เหมือนลูกกวาด

อยู่ข้างเซ็นทรัลฮอล

ส่วนต้นนี้ ได้คำยืนยันจากผู้เชี่ยวชาญว่าเป็นแมกโนเลีย

ดอกใหญ่มากกก

เคยเห็นในสารานุกรมไม้ดอกที่บ้านเรา ก็ใหญ่ประมาณจำปาเขื่องๆ แต่ของที่นี่แบบ ดอกตูมอันเท่ากำปั้น เหมือนดอกบัวแบบยืนต้นดีๆนี่เอง ตอนตูมเป็นสีม่วงอ่อน พอบานแล้วออกขาว

ระหว่างที่เดินถ่ายรูปนั้น ก็ต้องระมัดระวังการก้าวเดิน รวมไปจนถึงจังหวะการแกว่งแขนด้วย เพราะฤดูนี้เป็นฤดูเป็ดน้อยค่ะ

ส่วนใหญ่เขาก็ปล่อยให้มันผสมพันธุ์ ฟักไข่กันตามมีตามเกิด
แต่สำหรับหงส์ขาว เขามีการล้อมพื้นที่ให้อย่างดี
มีป้ายติดด้วยว่าอย่ารบกวน หงส์กำลังฟักไข่
ถ้าให้เปรียบก็คงเหมือนชนชั้นไฮโซ ในขณะที่พวกเป็ด ห่าน และคูต (นกน้ำตัวดำๆ) เป็นชนชั้นกรรมาชีพทั่วไป อยากฟักไข่ตรงไหนก็เรื่องของเมิง
.
ออกมาแย้ว ออกมาแย้ววว
นรารัวกล้องไม่ยั้ง
ฝีมือถ่ายภาพก็โคตรดีเลย ถ่ายสิบจะสวยก็แค่รูปเดียว
ห่านน้อยมากะป่าป๊ามาม้า
มาหัดดำน้ำ หาอะไรกิน
สองตัวนี้น่าจะออกจากไข่มาได้สักพักแล้ว เพราะเริ่มโต คอยาว

สามหน่อนี้จิ อริ๊งอร๊างมากมาย
ยังปุ๊กลุกอยู่เลย น่าร้ากกก
แม่ห่านดุมาก ขยับตัวนิดหน่อยแม่งหันมามองหน้า
ขาย่อ คอเหยียด พร้อมวิ่งเข้าประจัญบาน

ถ่ายไปร้อยกว่ารูป กำลังจะกลับละ
โอ้โห เจอฟินาเล่
ป๊ะหงส์ดำแฟมิลี่จังๆ ตรงหัวมุม
ในบรรดาลูกเป็ดลูกห่านทั้งหลาย
ลูกหงส์จะเป็นอะไรที่คนชอบมากที่สุด
เพราะมันฟูที่สุด อ้วนจ้ำม่ำที่สุด
และแน่นอน เพราะเค้าเป็นไฮโซ

หน้าตามันก็ไม่ต่างอะไรจากลูกก้าบเท่าไหร่หรอก
แค่ใหญ่กว่า น่ารักกว่า ฟูกว่าเท่านั้นเอง อิอิ
เดินตามถ่ายรูปครอบครัวหงส์ดำนี่นานพอสมควร
โดยที่ตลอดเวลานั้นมีเป็ดตัวนึงเดินตามตลอด
ไม่รู้มันจะเอาอะไร
เดินตามมาแล้วมองหน้าด้วย มองเฉยๆ ไม่ได้ขู่อะไรนะ
ก็ไม่รู้มีเสน่ห์กับเป็ดหรือยังไง อิอิ
เอ๊ะ หรือเขาอยากให้ถ่ายรูปก็ไม่รู้

นี่จิ ลูกก้าบของจริง
เท่าที่สังเกต ลูกก้าบจะออกมาเยอะที่สุด ห่านจะแค่สองสามตัว
ลูกก้าบนี่ ฝูงนึงตั้งแปด ตั้งสิบตัว
เดินตามแม่มันเป็นพรวน
ลูกก้าบตัวเล็กน่ารักที่สุด แต่ก็ว่ายน้ำเร็วที่สุดด้วย
ถ่ายไม่ค่อยจะทัน
นึกดู เท้าเล็กๆพุ้ยน้ำ ดิ่วดิ้ว ดิ่วดิ้ว แบบพุ้ยถี่มากแต่ตัวไปไม่ได้ไกลเท่าไหร่เล้ย นั่งดูแล้วก็ขำดี

ตอนแรกกะว่าจะออกไปถ่ายรูปแค่ชั่วโมงเดียว

เอาเข้าจริงๆล่อไปสามชั่วโมง ถ่ายจนถ่านหมด

คือใจมันรักการถ่ายรูปอ่ะนะ แต่ฝีมือมันไม่ได้เรื่อง

อยากจะกลับไปเรียนถ่ายภาพอยู่เหมือนกัน

แต่ถึงยังไงพอกลับมาห้องแล้วนั่งดูรูปที่ถ่ายมา ก็มีความสุขดีนะ

มันปลื้มใจลึกๆ ถึงจะไม่สวยก็เถอะ

แถมได้ออกกำลังกายด้วยค่ะ

.

อัพเดทเล็กน้อย

กระเป๋าที่พลัดหลงกันตอนอยู่อัมสเตอร์ดัม

ตอนนี้ได้เดินทางกลับสู่อ้อมอกนราแล้ว ไชโยโอบาม่า

ขอบคุณทุกคนเลยที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอ

จากนี้ไปก็คงจะต่อสู้กับงานแทนแล้วค่ะ