ขอโทษจริงๆ ค่ะ
ที่บอกว่าจะอัพบล็อกของวันแรกที่ไปทำงาน
ไม่คิดว่าทำงานมันจะเหนื่อยขนาดนี้
ถึงจะไม่ได้ทำอะไรมาก แต่กลับถึงบ้านก็หลับเป็นตาย
สลบเหมือดเหมือนโดนหมัดสมจิต จงจอหอ
เลยไม่ได้อัพบล็อกเสียที จนวันนี้วันที่สอง
วันนี้เลยมาอัพย้อนหลังนะคะ
วันที่สิบมีนาคม นราเริ่มทำงานที่ม. กรุงเทพ ในฐานะอาจารย์ประจำ สังกัดคณะมนุษยศาสตร์เป็นวันแรก
แต่ตอนนี้มาช่วยฝ่ายกิจการต่างประเทศก่อน
ซึ่งก็ไม่มีอะไรมาก เป็นการปฐมนิเทศ อธิบายเรื่องกฏเกณฑ์การทำงาน วันหยุดวันลา และที่สำคัญที่สุดคือ เงินเดือน เท่านั้นเอง
เดี๋ยวมีคนหาว่าโม้ ว่าหน้าอย่างมรึงหางานได้แล้วเหรอ เลยเอามาโชว์
ถ่ายได้แค่นี้เองอ่ะ ขอโทษนะที่กล้องโลโซ
เห็นแค่นามสกุลติ๊ดนึงก็คงพอนะ
เนื่องจากอายแชโดว์กระปุกเก่า มันตกแตกไปหมดแล้ว
เลยซื้อไอ้นี่มาแทนค่ะ
ดีจัง มีบลัชให้ข้างล่างด้วย
ถึงแม้เราจะซื้อเพราะสีอายแชโดว์มันมีสีเงินและสีดำสวยถูกใจเท่านั้นก็เหอะ
ที่เห็นเป็นขนๆ แบ็คกราวด์ คือแมวค่ะ ชื่อไวไว
พอดีมานอนอยู่แถวนั้น เลยโดนใช้เป็นฐานแสดงสินค้าซะ
ไม่คิดว่าทำงานมันจะเหนื่อยขนาดนี้
ถึงจะไม่ได้ทำอะไรมาก แต่กลับถึงบ้านก็หลับเป็นตาย
สลบเหมือดเหมือนโดนหมัดสมจิต จงจอหอ
เลยไม่ได้อัพบล็อกเสียที จนวันนี้วันที่สอง
วันนี้เลยมาอัพย้อนหลังนะคะ
วันที่สิบมีนาคม นราเริ่มทำงานที่ม. กรุงเทพ ในฐานะอาจารย์ประจำ สังกัดคณะมนุษยศาสตร์เป็นวันแรก
แต่ตอนนี้มาช่วยฝ่ายกิจการต่างประเทศก่อน
ซึ่งก็ไม่มีอะไรมาก เป็นการปฐมนิเทศ อธิบายเรื่องกฏเกณฑ์การทำงาน วันหยุดวันลา และที่สำคัญที่สุดคือ เงินเดือน เท่านั้นเอง
เดี๋ยวมีคนหาว่าโม้ ว่าหน้าอย่างมรึงหางานได้แล้วเหรอ เลยเอามาโชว์
ถ่ายได้แค่นี้เองอ่ะ ขอโทษนะที่กล้องโลโซ
เห็นแค่นามสกุลติ๊ดนึงก็คงพอนะ
เนื่องจากอายแชโดว์กระปุกเก่า มันตกแตกไปหมดแล้ว
เลยซื้อไอ้นี่มาแทนค่ะ
ดีจัง มีบลัชให้ข้างล่างด้วย
ถึงแม้เราจะซื้อเพราะสีอายแชโดว์มันมีสีเงินและสีดำสวยถูกใจเท่านั้นก็เหอะ
ที่เห็นเป็นขนๆ แบ็คกราวด์ คือแมวค่ะ ชื่อไวไว
พอดีมานอนอยู่แถวนั้น เลยโดนใช้เป็นฐานแสดงสินค้าซะ
หม่าม้าซื้อเสื้อมาให้สองตัว จาก PENA HOUSE
โอ้ว้าว ฟังดูดีมีชาติตระกูลทีเดียว
ตัวละประมาณห้าร้อยกว่าบาท ซื้อมาเพราะมันลดครึ่งราคา
แต่พอหม่าม้าเห็นเสื้อที่นราซื้อมาจากตลาดอ่อนนุช ตัวละร้อยสามสิบตัวนี้
ถึงกับวีนแตก อยากเอาเสื้อไปคืนพีน่าเฮ้าส์
เพราะของนราสวยกว่าอีก เนื้อผ้าก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ด้วย ฮ่าาา
แต่งตัวไปทำงานวันแรก ออกมาเป็นแบบนี้ค่ะ
เสื้อที่เห็นคือเสื้อพีน่าแห่งความช้ำใจของหม่าม้านราเอง
ถ้ากระโปรงมันคุ้นๆ ก็อย่าแปลกใจ
เพราะมันคือกระโปรงนักศึกษา
โหยยย คุณขา เรื่องแฟชั่นเนี่ย หอยกาบทะเลมันยังรู้เยอะกว่านราอีก
แต่งออกมาเหมือนคนได้ขนาดนี้ก็ภูมิใจแล้วค่ะ
นี่บู๊ธทำงานของนราเอง ยังไม่มีอะไรเท่าไหร่
แต่จะสังเกตเห็นได้ว่าเริ่มจะรกแล้ว
ขยะเริ่มสุม
นี่ก็กำลังคิดๆ อยู่ว่าจะเอาอะไรไปไว้ที่บู๊ธดีบ้าง
ของอาจารย์ท่านอื่น มีแต่ดิกชันนารี หนังสือตำรา สมุดจด แฟ้ม
ของนราคงมีแต่การ์ตูน ถุงขนม กับซีดีเพลง โคตรไร้สาระเลย
คงต้องๆ ทยอยเอาไปล่ะค่ะ
ช่วงแรกยังไม่มีงานอะไรให้ทำเท่าไหร่
แต่นราก็ขอแฟ้มงานเก่าๆ เขามาศึกษา
คิดว่าน่าจะคล้ายกับออแกไนเซอร์
คือคอยดูแลและวางแผนให้แขกของมหาลัยที่มาเยี่ยมเยียนจากต่างประเทศ
น่าสนุกนะ แต่ไม่รู้จะทำได้ไหม
ก็เรามีระเบียบมากพอๆ กับแมลงสาบเลยนี่นา
วันพรุ่งนี้ต้องไปต้อนรับคณะนักศึกษาชาวญี่ปุ่นจากโอซาก้าและฮาโกโรโมะ
แล้วจะมาเล่าให้ฟังเน้อ
ปิดท้ายด้วยสองรูปสาวซิมส์ในคอลเล็กชั่นค่ะ
ของอาจารย์ท่านอื่น มีแต่ดิกชันนารี หนังสือตำรา สมุดจด แฟ้ม
ของนราคงมีแต่การ์ตูน ถุงขนม กับซีดีเพลง โคตรไร้สาระเลย
คงต้องๆ ทยอยเอาไปล่ะค่ะ
ช่วงแรกยังไม่มีงานอะไรให้ทำเท่าไหร่
แต่นราก็ขอแฟ้มงานเก่าๆ เขามาศึกษา
คิดว่าน่าจะคล้ายกับออแกไนเซอร์
คือคอยดูแลและวางแผนให้แขกของมหาลัยที่มาเยี่ยมเยียนจากต่างประเทศ
น่าสนุกนะ แต่ไม่รู้จะทำได้ไหม
ก็เรามีระเบียบมากพอๆ กับแมลงสาบเลยนี่นา
วันพรุ่งนี้ต้องไปต้อนรับคณะนักศึกษาชาวญี่ปุ่นจากโอซาก้าและฮาโกโรโมะ
แล้วจะมาเล่าให้ฟังเน้อ
ปิดท้ายด้วยสองรูปสาวซิมส์ในคอลเล็กชั่นค่ะ
แนนคะหายปวดหลังหรือยัง ดอกบ๊วยของแนนสวยจังเลย
หนูแนนอธิบายถึงโฆษณาพุงหยุ่นได้เห็นภาพมาก
คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นภาพแบบนี้เหมือนกันในทีวี
ขนหัวลุกไปหลายวัน
มุกกุคะ
นราไม่เอาใบตองมาห่อตัวก็ได้ค่ะ เพราะคิดว่าจะเปลี่ยนเป็นใบกะเพราแทน
น่าจะอินเทรนด์มากกว่า
อย่าซีเรียสเรื่องเรียนมากนะคะ
หมูอ้วน
คิดถึงหมูจังเลย อย่าเล่นเกมมากนะเดี๋ยวอ้วน (เกี่ยวป่าว?)
ใช่ค่ะนรา พวกโต๊ะทำงานของอาจารย์ต้องเอาดิกและตำราตปท.
ตอบลบมาวางสุมๆๆไว้เยอะๆเพื่อบ่งบอกถึงสติปัญญา เวลานักเรียนมาหา
ก็จะเห็นพวกหนังสือพวกนั้นแล้วคิด โอ้วว อาจารย์ฉลาดจัง อ่านแต่หนังสือยากๆ (ทั้งๆที่จริงๆอาจจะซื้อมาประดับชั้นเฉยๆก็ได้ เหอะๆๆๆ อุ๊ย แอบบาปนะเนี่ย)
หลังจากที่แนนไปเป็นสาวออฟฟิศ แนนคิดว่าโต๊ะแนนจะมีแต่โหลขนมกะขวดชา กาแฟทั้ง ปากกาสีๆ เอาไว้เพิ่มความอ้วนระหว่างการทำงาน
วันหลังคงเรียกชื่อนราเฉยๆไม่ได้ล่ะ ต้องเรียกอาจารย์
หลังจากที่นรามีลูกศิษย์ เวลาเดินห้างก็อย่าไปลวนลามใครนะคะ
เดี๋ยวจะโดนเด็กไปฟ้องคณะบดีเอา
เสื้อน่ารักดีค่ะ กระโปรงเอามารียูสได้ดีไม่เสียของ
พอเขาไม่มียูนิฟอร์มให้ใส่นี่ก็ต้องคิดมากเหมือนกันโน๊ะ
ก็เราใส่แต่ชุดนักเรียน นักศึกษามาตลอดชีวิตหนิ ฮ่าๆ
ขอให้มีความสุขกับการแต่งตัวแต่งหน้านะคะ จุ๊บๆ
ป.ล. หายปวดคอแย้ว ปวดกระเป๋าตังค์แทน
เป็นอาจารย์ต้องวางตัวให้เหมาะสมนะคะนรา มุกว่าใบกะเพราไม่เหมาะคะ
ตอบลบน่าจะเอาใบมะขาม ( เล็กลงไปอีก ) ...อ่า แซวเล่นนะคะ
มุกว่านราเดินรวมๆกับนศ.นี่แยกไม่ออกแน่ๆคะ ที่ม.ของมุกอาจารย์ก็ชอบทำเนียนๆเยอะคะ คือใ่ส่เชิ้ตขาว กระโปรงดำ แต่ละคนก็ยังไม่แก่ด้วย(นศ.บางคนหน้าแก่กว่าอาจารย์อีกคะ) หรือไม่ นราลองหาสูตรลำลองโทนสีพื้นๆ พวกเทา ดำ สักตัวสิคะ จะได้ไม่ต้องซื้อเสื้อผ้าเยอะ เพราะเปลี่ยนแค่เสื้อข้างในอย่างเดียวก็ใส่อะไรได้หลายๆแบบแล้วคะ
ปล.ถ้านราไม่บอกว่า เครื่องสำอางอยู่บนหลังแมว มุกนึกวาเป็นผ้าขนสัตว์ที่เอาไว้ปูบนโต๊ะนะคะ ฮ่าๆๆๆ น้องเหมียวอยู่นิ่งดีจัง ของมุกนี่คงทำแบบนั้นไม่ได้คะ มันต้องลุกหนีแน่ๆ
มุกกุคะ
ตอบลบพอพูดถึงแมวแล้วเลยนึกขึ้นได้
น้องหมาตัวนั้น นราจำชื่อไม่ได้แล้ว ที่มุกกุเคยเอามันไปยัดใส่ตู้เย็น ยังอยู่ดีหรือเปล่าคะ