ปิดเทอมแย้ววววว
ช่วงนี้เป็นช่วงซัมเมอร์ค่ะ นราไม่มีสอนแล้ว เพราะจะเดินทางไปอังกฤษเดือนเมษายนที่จะถึงนี้ ก็เลยสบายไป รอดตัวไม่ต้องสอนอีก แต่ก็ใช่ว่าจะสบาย มีงานประเมิน รายงานผลการเรียนการสอนรอให้ทำบานเบอะ เป็นอะไรที่น่าเบื่อมากเพราะต้องมาประมือกับภาษาไทยที่เราอ่านไม่เข้าใจ ดัชนีบ่งชี้ผลประสิทธิ์ ทักษะพิสัย มันแปลว่าอะไรฟะ?
วันก่อนโน้นไปดูหนังเรื่อง Just go with it มากับแม่และน้องสาว ดูจบแอบน้ำตาซึมๆทั้งๆที่หนังออกจะตลกหวานแหวว มันซึ้งอ้ะ ดูแล้วแม่งก็เหงา ดูแล้วอยากจะกุมมือใครซักคนให้ใจมันหายเคว้ง หันไปข้างๆก็มีแต่อาม่า อาซิ่ม ไปคว้ามือแกมาจับอาจจะโดนด่าว่าเก๋าเจ้งได้ หันไปอีกด้านก็เจอแต่คู่รัก ไม่ได้อิจฉา แค่อยากตบเบาๆเอาให้ฟันร่วงกันทั้งคู่เท่านั้นเอง แอร๊ย
แต่ประเด็นสำคัญไม่ใช่ตรงนั้น ประเด็นคือ เห็นนางเอกกับนางรองใส่บิกินี่แล้วนมกระเพื่อมบะลึ่มบึ่มบั่มแล้วก็อยากจะมีนมอย่างเค้าบ้าง เกิดพลังใจอยากจะไปอัพเต้าขึ้นมาอย่างจริงจัง ไม่ต้องมากมาย ขอแค่บีกลางๆก็็พอแล้ว ไม่โลภๆ แต่พอคุยกับคนที่ทำมาแล้วกับอ่านรีวิวก็แหยงไปอีก เค้าบอกว่าผ่าใหม่ๆ เดินไม่ได้ จามไม่ได้ หัวเราะไม่ได้ นอนไม่ได้ เพราะมันร้าวรานไปหมด นี่ละหนอเกิดมาเป็นหญิงไม่งามธรรมชาติ มันก็ต้องหาอะไรมาปะมาเสริมให้ลำบาก อยากสวยต้องทน อยากมีนมต้องกล้า สุดท้ายได้แต่คิด ใจเสาะฮ่ะ เก๊ากลัววว
จำได้ว่ามีใครไม่รู้เล่าให้ฟังเรื่องกระเทย คือกระเทยเค้าเสีย ก็จะเผาศพกัน ทีนี้พอเอาเข้าเมรุ ปรากฏว่าซิลิโคนในนมระเบิด ป้าง ป้าง เล่นเอาสะดุ้งกันยกวัด แหมเป็นการจากลาที่โด่งดังจริงๆ ฮ่า
นอกเหนือจากการทำรายงานประเมินผลการเรียนการสอนในเทอมที่ผ่านมาแล้ว งานหลักอีกอย่างของนราก็คือ เตรียมตัวไปเรียนต่อนั่นเอง ตอนนี้เหลือเวลาอีก 22 วัน คิดแล้วใจหายนะ จะไปอีกแล้วเหรอกรู พอกลับมาอยู่บ้านได้สักพักแล้วมันติดบ้าน ติดพ่อติดแม่ บางวันนอนคนเดียวแล้วก็แอบน้ำตาไหลนะ จะต้องไปเผชิญโลกอันเหน็ดเหนื่อย หนาวเหน็บ และหนักหนา (ว้าว หน- ล้วนๆ สัมผัสในสวยงาม ชนะเลิศศศ) อีกแล้วหรอ อาจะมีคนบางคนดีใจที่จะได้เห็นเราลำบากอีกแล้ว แต่ก็ถอยไม่ได้แล้วค่ะตอนนี้ นราเปิดเทอมวันที่ 3 พ.ค. แต่จะไปถึงอังกฤษวันที่ 21 ก็จะไปแร่ดแถวลอนดอนกับกลอสเตอร์ก่อนสักเล็กน้อย คราวนี้ที่ไม่ไปลงแมนเชสเตอร์เหมือนเดิมก็เพราะคุณแฟนบอกจะไปรับที่ฮีทโธรว์ ไอ้เราก็ตุ๊มๆต่อมๆนะ เกิดมันลืมไปรับจะทำไงฟะเนี่ย มิต้องปูกระดาษหนังสือพิมพ์นอนกันใต้สะพานลอนดอนเหรอ
ช่วงนี้ก็จะใช้เวลาอยู่กับครอบครัวมากๆ เจอแม่หลังเลิกงานบ่อยขึ้น ไปทานข้าวด้วยกันอะไรแบบนี้ คุยกับป๋ากับแม่ให้มากขึ้น พอไม่มีแฟนอยู่ที่ไทยแล้วเรารู้สึกได้เลยนะว่าที่ผ่านมาเราให้เวลาพ่อแม่ไม่มากอย่างที่เราควรจะทำ แล้วเขาเองก็คงเหงา ในอนาคตนราคงไม่มีลูกอ่ะเพราะกลัวลูกจะทำเหมือนที่ตัวเองทำ กั่กๆๆ จริงๆอยากกอดแม่กอดป๋าทุกวัน แต่มันเขินอ่ะ มันแปลกๆเหมือนแกล้งทำไงไม่รู้เพราะปกติเราไม่ทำไง คาดว่าวันเดินทางจริงจะต้องดราม่ากันน้ำตานองรันเวย์ ขนาดว่าช่องสามสามารถเอากล้องมาตั้งแล้วทำเป็นละครสั้นคั่นรายการได้เลยทีเดียว
คราวนี้นราจะไปมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลค่ะ เริ่มมีคนฝากซื้อเสื้อบอลแล้วเรียบร้อย บางคนก็บอกว่าต้องไปเยือนถิ่นสาลิกาดงนะ ไม่อยากจะบอกว่าค่าตั๋วไปดูบอลนั้นแพงมหาศาล ตอนก่อนนู้นก็มีคนชวนไปโอลด์แทรฟฟอร์ด รวมเบ็ดเสร็จตกประมาณ 50 ปอนด์ ไม่เอาล่ะค่ะ ดิฉันก็ไม่ได้บ้าบอลอะไรปานนั้น 50 ปอนด์นี่กินอยู่ได้ทั้งสัปดาห์ ซื้ออาหารสดจากเทสโก้กลับมากินได้เป็นเดือน
นราเป็นคนแปลก ชอบไปที่แปลกๆ ที่ชาวบ้านไม่ไปกัน ตอนไปลอนดอนก็ไปสวนคิว เล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนก็ถามว่า สวนคิว สวนไรวะ? มันเป็นสวนพฤกษศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในโลก เคยเล่าแล้วในเอนทรีไหนก็ไม่รู้ไปค้นกันเอาเองนะคะถ้าสนใจ คือทั้งสวนมันไม่มีอะไรนอกจากต้นไม้ดอกไม้ คนที่ไม่ชอบไม่สนใจเรื่องพันธุ์ไม้ดอกไม้ไม่แนะนำให้ไปนะ ไม่มีอะไรเลย แล้วจะเบื่อเร็วมาก นราไปมาสองครั้งละ เดินไป 2 ใน 3 ของพื้นที่ คราวนีั้กลับไปรอบที่ 3 จะกลับไป FINISH HER สวนใหญ่มากจริงๆ เดินวันเดียวคงไม่ทั่วแน่เลย นราชอบสวนสัตว์ด้วย ไปสวนสัตว์ลอนดอนมา ไปฟิลิปปินก็อ้อนให้นัตตี้เพื่อนผู้ตกเป็นเหยื่อพาไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ คุณแฟนเองก็ตามใจ บอกว่าพอไปถึงจะพาไปเที่ยวสวนพฤกษศาสตร์กับสวนสัตว์ซาฟารี นราก็ไม่ได้อะไรมากแต่จดลงปฏิทินไปแล้ว ลืม เอ็งตาย ก๊ากกก
บินไปอังกฤษคราวนี้นราไปกับ EVA AIR สายการบินอีว่า เหมาะกับอีบ้าอย่างเรามาก ไม่เข้าใจจริงๆทำไมมันจะงกน้ำหนักกระเป๋าไปไหน คือกรูจะไปเรียนสามปี สามปีเมิงให้น้ำหนักกรู 20 โล เอ่อ คิดว่าชาวบ้านเขาห่อเสื้อผ้าข้าวของใส่ใบตองแล้วเดินทางไปต่างประเทศกันหรือไง คือกระเป๋าอย่างเดียวก็เกือบสิบโลแล้ว แล้วเมิงจะให้กรูบรรจุอะไรเข้าไปในนั้นได้ ใส่กางเกงในสองตัวก็เต็มแล้วมั้ง เรื่องนี้ทำให้นราหุดหิดพอสมควร แต่คาดว่าแม่ของเรา ซูเปอร์แม่ จะสามารถช่วยเราจัดให้มันพอดีน้ำหนักได้ จริงๆนะนราคิดว่า คนเราพอเป็นแม่คนแล้ว สกิลด้านงานบ้าน การจัดกระเป๋าให้เนี้ยบ การทำอาหารยากๆ มันจะอัพขึ้นมาเอง นรานะรีดผ้ายังไงก็ไม่เรียบเหมือนแม่รีด จัดกระเป๋ายังไงผ้าที่พับก็ไม่เรียบกริบเหมือนแม่พับ
พูดถึงแม่ จะดราม่าอีกแล้วกรู ไม่เอาๆ เลิกๆ
ช่วงนี้อากาศแปรปรวน ดูแลตัวเองด้วยนะคะ เพราะดิฉันไม่ใช่ทิฟฟี่ ไม่อาจตามไปดูแลคุณได้ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น